Netgedichten

netgedicht (nr. 57.025):

Onder oplichtend wit

ik voel aan strand
de warme energie van
het collectief geheugen

in grijsblauw doorzichtig
schilderen golven ons leven
onder oplichtend wit

zij kabbelen gedachten
fluisteren woorden uit
de boeken van bestaan

alles is opgeslagen in
minuscule flintertjes zand
glijdend door de losse hand

zacht draagt wind
de refreinen van ieders lied
het eeuwig nirwana vergeet jou niet