Netgedichten

netgedicht (nr. 57.745):

afscheid van gisteren

het groen is oud
de regen koud en in
het gras
verdwijnen resten van de zomer

onder het rode klaver
schuilt een klein kadaver,
het was een witte rups
de zijde rond haar lijf
blijft ondanks alles
dat beklijft

ofschoon er nog geen
naam aan kleeft, zweeft
heel imaginair
een vlinder naar vandaag

ze doet het graag en spreidt
haar glans tot hoog over de morgen
geen zorgen meer, maar

slechts een antwoord
zonder vraag