tokkelen
zoals de meeuw zweeft
op heuvels van thermiek, hoog-laag
een vleugeldans,
abseilen naar beneden
waar een zee vol zilte dromen wenkt
gestage golven weemoed brengt
al naar gelang het tij
een zilveren vis juicht
in zijn sprong boven het water
waar hij vonken schiet en later
terug in zee
neemt hij de meeuw, de heuvels
en de dromen
met zich mee
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...dicht.php?fotogedicht=tokkelen
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 27 januari 2017
Geplaatst in de categorie: psychologie