wasdom
in mijn tuin bloeit de Weigelia
hij hurkt bescheiden tussen groter goed
en alles wat hij doet
is zachte bloemen geven
om het even hoe de dag is
of gemis, in het doorweven
zelfbehoud
in mijn tuin
groeit de Weigelia, jaar na jaar
nu hij de ruimte krijgt
en ik hem -voorzichtig- binnen
al dat grote, vrijheid heb gegeven
heel zijn leven werd gedicht
met het bekrompen vergezicht
dat door een starre kokerblik
binnen beperking was
gebleven
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...edicht.php?fotogedicht=wasdom2
Schrijver: switi lobi, 20 juni 2019
Geplaatst in de categorie: psychologie