Netgedichten

netgedicht (nr. 76.494):

Intermezzo's

ik heb altijd
de zachtheid
in je blik
bewonderd
voor het stille
mededogen in
je ogen heb ik
diep gebogen

jouw gezicht
openbaarde
het stukje hemel
waar ik heel graag
zou willen zijn of
waar ik naar toe
op weg wil gaan
als bestemming

in de altijd
wederzijdse
spanning van
samen zijn
lijkt verwijdering
vaak opluchting
door de ruimte
die je krijgt

waar hardheid
zich naar zacht kan
plooien door
glooiingen die met
liefde confrontaties
af vlakken om de paden
begaanbaar te maken
voor intermezzo’s