Netgedichten

netgedicht (nr. 79.891):

Genetische schat

het samen spelen
blote voeten op
het pas gemaaide
nog verend lentegras
gaf ons ook zonder
publiek zoveel
applaus dat samen
volmaakt voelde
elkaar stimulerend
aanvoelend in details

de muziek van
wolken en wind
danste met ons mee
en regen spoelde
ons schoon na de
ovatie van bomen
en struiken en het
bloeien en diepste
buigen van de aller-
mooiste bloemen

we dansten heerlijk
luchtig in de lichtste
en doorzichtigste
gewaden om enkel
de schoonheid
gewaar te worden
die jij al meteen bij
je geboorte had
meegegroeid uit
jouw genetische schat

zacht ruiste de door
de natuur gegenereerde
muziek in onze golvende
kledij die de diverse
op elkaar afgestemde
bewegingen in
volmaakte harmonie
lieten zien op de
juiste maat van
onze pas de deux