Netgedichten

netgedicht (nr. 80.558):

Die dit leven liet

ik wist
dat zwart
op het doek
langzaam donker
en voller werd

dat kijken
verdween in
ogen die bijna
niets meer zagen
in vervagen

probeerde
te contrasteren
met het wit van
schaduw maar er
was te weinig licht

heb de penselen
en het mes
weggelegd ben
het leven met
warmte gaan strelen

maar de
warmte die
er was bleek
te weinig om
nog te leven

onder mijn
handen bewoog
beweging in
finale verstarring
ik heb zwart lief

in stilte zonder
licht dat weer
alleen was met
de kleerscheuren
die dit leven liet