Netgedichten

netgedicht (nr. 80.872):

Gespannen snaren

zacht strijkt
jouw liefde over
de gespannen
snaren van
mijn viool

de klankkast
geeft de body
en mijn vingers
moduleren de
rondheid van toon

samen bepalen
wij de melodie
die in blij
geven en nemen
vertolkt als refrein

ogen schitteren
ijle klanken
die warmte
kleuren in het
subtielste element

je lach klinkt
ondersteunend
laag in het
soms donkere
meeslepend traag

wij zijn geen
duet wel een
bijzondere eenheid
nog gescheiden van
tafel en bed