Netgedichten

netgedicht (nr. 81.610):

Jouw stukjes leven

in onverwachte
pijn maakten
jouw stukjes leven
zich kenbaar
in mijn zijn
we waren al
een leven lang
zo close

als ik in de
spiegel keek
wist ik precies
hoe jouw
oordeel was
wat jij vond en
hoe wij dan
samen handelden

met elkaar
leven was
on losmakend
voor ons
organisch
vergroeid in
jeugd en tijd
en ouder worden

nu komen er
al stukjes los
die in komend
gemis de pijn gaan
genereren van er
mogelijk dadelijk
niet meer zijn in
definitief afscheid

wil melker
14/11/2023