Netgedichten

netgedicht (nr. 81.838):

Thuis

rustig leken
de dagen
voorbij
te glijden

door een
zachte traagheid
scherpten kanten
geen pijn

het moet
of hoort zo
te zijn zonder
irritaties

maar het
discontinue
van de waarheid
geeft onzekerheid

in navraag en
herhaling met
handenvol
twijfels steeds

het ontbreken
van verbindingen
vergroot het gevoel
van alleen zijn

nog voelen
handen de
warmte nabij
geeft een stem

direct contact
waarbij ogen
spreken in
lichaamstaal

en blijft thuis
de plaats waar
je altijd hoorde
en ook was