Netgedichten

netgedicht (nr. 82.658):

Oog om oog

ik wist
tijdslagen te maken
emoties te raken
die zweefden
in vergeten tijd

waarvan het
kruit niet
verschoten was
de damp nog hing
in het gevang

bloed geen
dna kende en
een dader die
niemand ooit
zou herkennen

in een
maatschappij die
wist hoe dader
met tegenstander
quitte speelde

er was geen
oud zeer en
agressie meer
omdat er geen
rancune bleef hangen

zou oog om oog
dan toch de juiste
remedie zijn in plaats
van jarenlang op een
houtje te gaan bijten