Netgedichten

netgedicht (nr. 82.676):

In voelbaar gewijde stilte

vrouwen
droegen zijn
baar en legden
hem voorzichtig
in witte doeken op
de verhoogde rots

ook na hun
verzorging gaven
zijn verwondingen
nog hun afdrukken
zij fluisterden in
voelbaar gewijde stilte

rolden met vereende
krachten de
afsluitsteen in de
nauwe nis en
gingen ieder
bedrukt hun weegs

met de afspraak
om de volgende
ochtend nog even samen
te komen om ook
zijn laatste dromen
uitgeleide te doen

groot was echter
hun ontsteltenis
toen zij de toegang nis
naderden waar alleen
de witte doeken met
zijn tekeningen lagen

toch voelden zij
zijn aanwezigheid in
geruststellende vibratie
na het ordenen van zijn
rustplaats zijn ze met
zijn dromen op weg gegaan