Netgedichten

netgedicht (nr. 82.701):

De zilte geur van ver

mijn beesten
waren dons en
pluche gekleurd
knuffelzacht
dichtbij zo voor
het grijpen

toch speelde
ik er niet
echt mee zij
hadden geen
naam roken
naar zand en zee

de zilte geur
van ver en
avontuur in
het afhollen
van duinen voor
de lawines uit

ik zag altijd
het eerst de
wolkjes komen
dat maakte vaak
een eind aan onze
strandvrijerrij

waar de zon
centraal stond
die ik met half
geloken ogen
uitsloot omdat zij in
straling overheerste

en als gevaarlijk
werd omschreven
dus pakte ik wolken
vulde het blauw tot
wij weer in het duinen-
groen helmgras liepen