Netgedichten

netgedicht (nr. 82.775):

Zelfverwennerij

ik schoof de
groene regen
jonge blaadjes
langs stille
rollertjes open

het licht kon
binnen komen
als gedachten
lieflijk verpakt in
warme dromen

die nog even
wakker willen
worden met een
volle dag in
het vooruitzicht

tijd om op te
staan de zon nog
even langs een
slaperig koud
lijf laten gaan

dan de douche
als malse regenbui
wat langer en heter
dan normaal in
zelfverwennerij

die de mens af
en toe nodig heeft
om zijn humeur
op te krikken en
dan met een lach

de onaardigheden
even zachtmoedig
mee te pikken
wakker zijn is dan
ongelooflijk fijn