Netgedichten

netgedicht (nr. 83.023):

Je eigen blote bips

al mijn woorden
zijn gejat
beladen met
hun eigen sores
die blijkbaar
een noodzakelijke
voorrang hadden

geld hebben
en vreemd doen
rollen vaak de
rode loper al uit
in de verte lonken
snel roem en
een vette buit

om dat kacheltje
te laten branden
zijn er genoeg
ongure types
voor handen
de artiest krijgt
zoveel zorg daarvoor

tot hij zij of het de
maatschappij ingaat
rugzakken worden
geleegd door handen
zonder eelt de
communicatie module
bij het opmaakspullen

nog nooit zijn zij
daarin gestikt dan
het moment suprême
de vraag wie ben je
diploma’s en dossiers
zeggen niks je staat
hier in je eigen blote bips