Netgedichten

netgedicht (nr. 4.619):

ik weet van ander leven

ik hoor nog dat geluid
de handen voor je buik
toen bommen vielen
ik daalde, maar te vroeg
je angst joeg mij eruit

ik wilde terug om
aan de kern te raken
mijn vluchten was
een laatste kans om
dit inferno te verlaten

ik was nog verre van
volmaakt in genereuze deling
herstel kwam toen te laat
de schok beperkte groei in
een uiterst curieuze speling

ik brak in jou de band
ging naar de overkant
en schreeuwde longen vol
zag de hoofden buigen
in een zorgenvol getuigen

ik weet van ander leven
voel in alles het gegeven
vlieg in doelloos zweven tijd
en horizon voorbij, wacht op
jouw ontmoeten, dan pas ben ik vrij