inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.379):

de tijd is slechts een lach

je gaat weer lopen
op de zwarte steen
los van alles
nergens heen

in het raken voel je
het verleden naken
kom geef je over
je bent te vaak alleen

voel me
vlij je neer, je ziel
heb ik al lang gemist
accepteer weer mijn gezicht

je hoort bij mij
deel de schepping
die we vroeger waren, kom
dan gaan we God ervaren

de tijd is slechts een lach
maar weet hoe lang ik wacht
om jou het deel te geven
dat we misten in ons vorig leven

Schrijver: wil melker, 27 augustus 2004


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 816

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
anita
Datum:
6 september 2004
Email:
De eerste reactie is dus van mij, ik vond je woorden zo mooi dat ik ze verstuurde naar een lang genoeg afwezig geliefd persoon

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)