Jas van de tijd
Knoopje voor knoopje
sluit ik de weg af
langzaam maar zeker
wordt zelfs de kleinste
opening dichtgeknoopt
omkeren heeft geen zin
mijn jas voelt als gedragen
in een eerder leven
terwijl hij niet meer gevoerd,
noch mijn kleur is
gevulde zakken kunnen
geen kant op en puilen
uit van verkeerd
gestikte naden die
slordig afgewerkt zijn
ik leg het zomerjack weg
en zoek de juiste jas
voor de herfst van mijn
leven, ongedragen met
lege zakken, misschien
ooit weer gevuld met tijd
Geplaatst in de categorie: verdriet