het tochtte verleden

we stopten
het eindpunt
mijn laatste
station

jij was
een schim
op het verste
perron

herkende
en zwaaide
in kleuren
ik kom

handen en lippen
vochtig en klaar
maar het tochtte
verleden ook daar

we lachten en
huilden het jaar
van de scheiding
die nacht bij elkaar

ik ben ontwaakt
jou in mijn armen
vraag niet naar
hoe en of waar

Schrijver: wil melker, 8 maart 2005

wlmelkerziggo.nl

liefde ex-liefde leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 725