ik blotevoet de grond
ik ayasophia
de Bosporus en
keer de rug aan
westers denken
nu komt de rust terug
die deze oversteek
gaat schenken
in steen heeft wind
herinnering gestraald
de grond heeft nooit
getreurd om alles
wat er is gebeurd
zij bloedt haar oogsten
in draaien naar het oosten
ik schop mijn
schoenen uit
en blotevoet
de grond
ook ik buig diep
mijn mond kust
zachtjes Allah's kont
Geplaatst in de categorie: liefde