Netgedichten

netgedicht (nr. 7.660):

bloter dan voorheen

de zon is geel maar
brandt geen gaten
in het doek

je ogen kijken
maar ze spreken niet
geen tranen in hun hoek

het gras is groen
maar ruikt veel
minder dan voorheen

naakt is tegenwoordig
bloter door
de lengte van het been

ik schilder nachten
omdat dagen me
te helder zijn

ik zie de pijn
die kleuren doodt
de grauwigheid van rood

ik schilder weer
omdat het dichten
aan me vreet

mijn nachten eist
en daarvoor nog
geen juwelen geeft

ik schilder nu gedichten
zal hun kleuren goed belichten
penseel wat ik beleef