Netgedichten

netgedicht (nr. 7.690):

lippen nippen aan het glas

ik zie hoe
lippen nippen
aan het glas
waar mijn emoties
in gaan stikken

je breekt het nonchalant
neemt en passant
mijn glimlach mee
kijkt naar het zand
dat strand is voor de zee

wat je denkt
golft langzaam
bij me binnen
in scherven kom ik
eindelijk weer bij zinnen

jouw vloed is op
haar hoogste punt
het strand is smal
en ik bravour, doe mal
liefde is mijn laatste stunt

we droomden oceaan
in samengaan, je ogen
sterden glas, ik was je zon
besef nu maanverlichtend pas
hoe donker onze dageraad begon