inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 7.721):

je praat bomen tot een bos

je fluistert woorden met magie
ze openen alle deuren
kamers die gesloten zijn
tuinen die nooit kleuren

je tovert licht met zon
die anders schijnt te stralen
je woorden halen warmte aan
vertrouwen spreekt uit je verhalen

je voert me met de wolken mee
langs hemels die niet mogen
laat dier en mensen zien
van boven andere ogen

je praat bomen tot een bos
ritselt vogels door de bladeren
groeit paddestoelen in een kring
laat heksen op het mos vergaderen

je speelt met tijd vergeet de
nacht en maakt van uren dagen
maar de wereld geeft geen antwoord
meer op al jouw sprookjesvragen

Schrijver: wil melker, 11 juli 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 720

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Teresa
Datum:
2 oktober 2006
Email:
tha_luffiejhotmail.com
Misschien een beetje laate reactie op dit gedicht maar ik vind het geweldig. Heb het ooit een keertje van je gelezen en was hem daarna kwijt .. wist ook niet meer van wie het was maar met jouw manier van schrijven kon het niet missen dat hij bij jou hoort. Ik vind het een heerlijk gedicht en jouw manier van schrijven spreekt mij heel erg aan.
fijne avond en hoop nog veel meer van je te lezen..
groetjes Tess

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)