Netgedichten

netgedicht (nr. 7.937):

De reutel van de mammoet

IJswind joeg sneeuw over de toendra
Een gletsjer strekt zijn sluipende armen
Zwerfkeien rollen in zijn greep

De mammoet sleept zijn wollig haar
De kiezen malen groene vezels

Dan trilt de speer
Doorboort het hart
De jager klooft het vlees
Schuilt in de tent van zijn vacht

Uit ivoor snijdt hij een beeld
Het skelet wordt een gebinte

Tot het klimaat keert, het kwik klimt
De zeespiegel nipt aan de poolkap
Een vloedgolf sleurt prooi en jager
In een warreling van luchtbellen

De mens delft naar de resten

Slagtanden, kiezen, botten
Verzonken in een zandgroeve
Hakend in een vissersnet

Dan duikt hij op met huid en haar
Een diepvriesreus in Alaska