Netgedichten

netgedicht (nr. 7.962):

huilt muziek haar lied

zacht huilt muziek
haar lied op je huid
eenzame tonen
van een enkele fluit

violen vlagen in
strijkend meeslepen
dragen gestreken
emoties voorbij de tijd

daar waar bazuinen
de andere klanken
verruimen en hoorngeschal
weerklinkt tot diep in het heelal

laat je dragen door de melodie
ontvlucht het aards bestaan
drijf mee en laat je eeuwig gaan
maak je huid tot vangnet voor geluid

Schrijver: wil melker, 10 augustus 2005

wlmelker

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: liefde

liefde

muziek

leven

3.0 met 3 stemmen

554

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: j. eeker
Datum:: 10 augustus 2005
Email:: eekerxs4all.nl; Ik vind dit benedenmaats. Als gedicht mislukt. Beeldspraak die de plank misslaat. Vage aanduidingen met verkeerd gekozen woorden. Holle frasen. Een gebrek aan kwaliteit kun je niet compenseren door kwantiteit. Het meeste wat hier verschijnt is vele malen beter dan wat jij produceert. Het verbaast me dat de redactie dit überhaupt plaatst.

Geef je reactie op deze inzending: