Netgedichten

netgedicht (nr. 8.332):

echt leven slechts voor even?

in grote steden volle straten pleinen
hete sferen dragen zware dampen
vrije mannen meiden massa’s deinen
zwoel taps hun gezucht bij 't slampen

genot in drift drijft begeerlijk lonken
jonge blommen zoeken in rust’loos dwalen
lijven ogen neuzen monden om te bepalen
zonder knel hun keus diep in splonken

ziet het water stijgt ze tot de lippen
ze kruisen smakken pakken snakken
snuiven drinken legen al hun zakken
hun hoop nu een ware lief te snippen

voor één nacht het leven eeuwig te maken
coloriet in hevig ritme aangezwengeld
lijf leden vereend geesten onbetengeld
bronstig dansend naar vreugd'loos ontwaken