de doodsteek
spaar mij jouw woorden
als vlammen slechts
leiden tot as
en de knoesten spetteren
in ogen van steen
waarin ik ooit nog zachtheid las
uit een teder hart van veen
scherpe messen trekken
door merg en been
en als schilden slechts dienen
het onweer te kaatsen
dan raakt de pijn
gevoelloos en verdampt
om zich naar de doodsteek
te haasten
Geplaatst in de categorie: emoties