4.278 resultaten.
Het pad van gruis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 62 het vooruitzien is gestorven
ik zoek naarstig naar het heden
had ze ooit verworven
soms zelfs krachtig beleden
de ochtend kent thans geen gloren
het licht voelt als verdoofd
wanneer word ik opnieuw geboren
en door wie wellicht uitgeloot
ik heb weet, dat ikzelf
zal moeten herscheppen
het lijkt nog reiken naar een te hoog gewelf
of op…
Toen was er niets meer.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 Zo had hij het vooraf uitgedacht,
op een koude voorjaarsdag in mei
zou hij lichtelijk verwaaid en in vermoeide tred
naar de periferie van zijn peergroup strompelen.
Zijn ego, thans onbarmhartig geklemd
in zijn bekraste armen, zou hij afleggen.
En later in de sterrennacht,
een versleten hond blafte nog even vergeefs
en schier overbodig naar…
Eenzame man.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 Eenzame man met je standaarden zo hoog
maar je moed zo diep gezonken.
Waarop heb jij voor ’t laatst gedronken ?
Het kost je moeite, maar je houdt je ogen droog.
In afgetrapte all-stars en steeds in korte broek,
Liep je vrij van haag en heg,
onveranderd, je eigenzinnige weg,
je wou rustig leven zonder zorgen
maar de liefde onder de roos…
Leermeesters
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 109 Ze vroeg of ik een westerse leermeester had
Ik dacht en zei:
ja hier, gewoon dichtbij
Een vriendin die wat evenwichtigsstoornisen heeft
zoals ik, maar die altijd over
Krishna begint
En één die me covid wenste,
later corrigeerde
met een ervaring van covid
En die twee vriendinnen,
voor wie ik weggevallen ben,
omdat ze een man vonden
Een…
ikzelf
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 119 ik ben een stille rank,
aldoor schouwend,
teder zoekend naar licht
ja zo ben ik:
op unieke wijze
naar binnen en buiten gericht…
Twee paar ogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Deze mens herken je aan zijn ogen,
Zijn oogkassen bieden plaats
Aan vier ogen in plaats van twee -
Hem herken je hem net zo makkelijk
Als de cycloop, net zo opvallend is hij.
Één paar ziet wat er voor hem gebeurt,
Het andere ziet alleen de herinnering
Die hem dag en nacht verteert
Tot er niets meer van hem over is.…
Twee paar ogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Deze mens herken je aan zijn ogen,
Zijn oogkassen bieden plaats
Aan vier ogen in plaats van twee -
Hem herken je hem net zo makkelijk
Als de cycloop, net zo opvallend is hij.
Één paar ziet wat er voor hem gebeurt,
Het andere ziet alleen de herinnering
Die hem dag en nacht verteert
Tot er niets meer van hem over is.…
miniatuur 12
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 als ik vertel
van mijn droom
en het zoeken
naar gevoel
dan kan ik
nog zoveel
duiden
jij zult nooit weten
wat ik bedoel…
GGZ 14.15 UUR, 11e AFSPRAAK
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 67 --------------------------
--------------------------
de tram stopt niet precies voor de witte lijn - dit voelt niet goed -
ik wil ergens staan met prima rugdekking
en een goed uitzicht op de ingang/uitgang,
zodat ik nog een kans heb.
huizen staren me dreigend aan
achter ontbossende karkassen en ogen
overal ogen, ogen,
waarom is iedereen…
Gedachteloze dromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 In het zoete duister
van frisse lentenachten
ligt een zin soms loos te wachten
op de woorden die niet komen
gedachteloos zijn alle dromen
lethargische gedichten
zonder betekenis
in een eenzaam bed
wanneer de komma
zinnen heeft gezet
op letters.
Letters, letters
uit een onzichtbaar alfabet
zelfs geen argeloze schim
kan voor de punt…
De duivel heeft naar jou gevraagd.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 190 Ontsporing, er was vannacht geen trein
om me ergens heen te brengen,
op de vlucht als ik was,
voor de scherven in het gras,
voor koning alcohol en zijn demonenschaar.
ze huisden in mijn haren, resideerden in mijn hoofd,
je bent een vogel voor de kat als je in Beëlzebub gelooft.
Ik gooide weer met pannen en schopte mijn wreven blauw,
toen gaf…
Kiezen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 Het begint en eindigt in bed
de hele dag door
ben ik aan zet
Vaak heel nauwkeurig doordacht
of op de automatische piloot
soms door een impulsieve kracht.
Een keuze uit angst of beleefdheid
voor iets nieuws
Of voor de zekerheid.
Niets of veel te verliezen.
Ik heb geen keus,
ik zal moeten kiezen…
Conversatie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 121 Er is geen noodzaak of urgentie
om de twijfel te verdragen
in innerlijke angst gevangen
proberen met elkaar te praten
zelfde toekomst in het verschiet
niet projecteren, geen projectie
we blijven het proberen
jouw stem klinkt helder
ik luister en ik fluister
alle geluiden klinken vaag
ik probeer je te ontwijken
in dezelfde nuchtere boekdelen…
Talend graan
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 143 Vruchtbaar
ligt het wijde land
te wachten.
Wind en water
deden het graan wassen
onder zon en maan.
Talig staat het graan nu
te wuiven als ware
haar aren woorden
om te lezen.
Als dan de aren zijn gelezen,
blijft het puin
voor een volgende generatie,
een volgende oogst.
Raak je
hier dan nooit
uitgelezen?
Het land wacht
in stilte…
Speel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 53 "Je moet spelen!" Speelt hij me toe
Groengrijze rook stoomt fluitend uit zijn oren
"Speel dan, vlieg dan, laat je horen
want dat kwam je hier toch doen?
Je bent zo..."
Zijn voeten blijven tikken
en zijn stem voelt zich verheven
boven alle grijze haren op zijn hoofd
"Je hebt beloofd dat je zou spelen"
In gedachten speel ik tetris
met de…
Manifesteerde menselijkheid
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 71 In het verleden van jouw menselijkheid
bij een gecalculeerde rationaliteit
op een eiland, tijdens een feestje
hielp je mij bij de verwerkelijking
van een waarheid, die ons samenbracht
en stevig vasthield in de nacht
die zich manifesteerde om ons heen
met een geroezemoes van stemmen
in herhaling van dromerigheid
als een oneindige menselijke…
Witte zeilboot
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 98 Je had
me mee kunnen nemen
in de kleine dingen
van fladderende vlinders
en geurige bloemen
groeten en afscheid
zoete hoop en zilte tranen
op de witte zeilboot
de rivier volgend
weg van de onrust
naar het moederland
met de kasteeltuinen
waarin je opgroeide
had je mij kunnen
vertellen waarom
die grote gebeurtenissen
zonder gevolgen…
Wij denken allemaal
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 123 Wij denken allemaal
in dit treurige papengaaienland
op het kerkhof van Penibel
over de urgentie van het zwijgen
noodzaak van de droeve stilte
en het begint aan de buitenkant
niet van binnenuit
want daar huist het geweten
we weten het, er is niet veel te doen
op het kerkhof van Penibel
maar misschien kunnen we gaan vissen
en…
Geheimen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 Er hing altijd al een moeilijk te benoemen
sfeer in dit huis
in deze kamer
dat haar doet denken aan
haar kind haar kinderjaren
alsof de geur
haar nooit verlaten heeft
nadat haar vader
voordat hij de kamer verliet
het vonnis bekrachtigde met de hamer
als de hoogste rechter
voordat hij voorgoed
het huis verliet en
achteloos…
De Visvrouw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Ik loop over de markt
blijf staan bij de viskraam
en kijk naar de handen van de visvrouw
rauw als de schubben
van de vis
die ze opensnijdt
hoe ze
de hele binnenboel verwijderd
wegsmijt van
de roodgekleurde houten tafel
er is veel gezegd
gesproken
over visvrouwen…