Beitel met jouw handen een mij in de rotsen aan zee ver van de golven waar de wind niet ademt.…

Met trots wil ik je mededelen dat ik na al die jaren nog steeds gelijk heb. jij bent gewoon cool cooler dan het stempel van mijn uitgedroogd artisjokkenhart En ik weet ook terugkijken moet je niet te vaak doen je kunt niet achteruit zoenen we trekken rustig voort over die tweebaansweg met tegenliggers We lachen om onze kiespijn…

Gerard, mijn beste vriend, Ik weet, dat lees je graag, Maar nog liever hoor je mij dat zeggen Ik beloof je, Al is het het laatste wat je van mij verneemt, Ik zal spreken Wazig, het zicht benomen Verdriet om wie wij zijn, Tranen, die toch komen.…

Wolken kijken op de dijk. Schapen zien. Wijzen op differentiatie. Een moeilijk woord laten over drijven. Arm in zijde. Gebaar om aandacht te vragen voor een rijwiel. Hemelfietsers bestaan echt. Gebel, een dame op een Sparta-met. Hoe aards zijn hemelse zaken? Nu rookt een engel een sigaar. Een klap. Een grap. Het regent associaties…

In de tegenwind van de zomerstorm Voelt een onbekende stemming Die het zwijgen doet overwaaien Het is doodspel In dit nood weer. Stille getuigen zijn aangespoeld In de nacht van morgen De sterren van de hemel Zorgen voor een schaduw Blijf zitten waar je zit Het is doodspel. Voorbij de regenboog Staat een schaduw dode rozen In een waanzinnige…

Hij draagt zijn last en met gemak is hij een voorbeeld voor ons allen. Door niet luid balkend op te vallen, maar daar te helpen waar het moet. De mens als ezel doet het goed.…

wees eens lief voor de dichter hij is een eenzaam figuur kus hem zacht op zijn mond hij zwijgt al een uur neem hem mee in je bed schenk je lichaam aan hem wees zijn vader en moeder wees zijn zwijgende stem want er is niets om te schrijven geen lach of een traan er is geen reden om te blijven er is geen reden om te gaan en kinderen op…

Kom niet aan mijn buren, ze komen ook niet aan jou. Maar als je aan ze komt, raak ze voorzichtig aan, teder als een peuter: geef ze een hand, een kus, een schouderklopje, een aai over de bol. Ze hebben het verdiend of ze gaan het verdienen. *Geschreven voor de site 'Kom niet aan mijn buren'!…

We fietsten langs de fontein bij de kerk. Gelukkig was hij aan. En scheen de zon. Een regenboog. Hij wees naar water. Ik zocht een ark, dieren, een oude man met een baard, een hamer in de hand. Ik keek mijn ogen uit. Zag je dat? Ik zag het niet, maar ik geloofde. Ik wist wat het betekende. Ik knikte. -------------------------------…

geslepen ligt het te wachten al weken, op een bedje van plastic bubbels eerst moeten de ruiten schoon dan schroef ik ergens een oog in vis blauw garen uit een kistje en hang het voor het middelste raam stil hangt het daar de wolken te versplinteren de huizen aan de overkant vanochtend: onvoorspeld zonlicht breekt op mijn tapijt in…

Deze lente gaat het toch weer over jou hoewel ik er langzaamaan wel moe van ben moe van regen, wind, flarden bedrieglijk blauw in de lucht, vage beloften van het einde van de kou. Ik weet wel dat ik toch weer van je hou, maar moeizaam soms, met dat doelloze van vogels die er van lijken te houden in regen en wind te blijven rondhangen…

over een koud spoor kruipt de metro van Kraaiennest naar Ganzenhoef binnen luide stemmen, telefoons en gouden tanden buiten drijft een meeuw een grote vlok in de sneeuw mijn beste vriend zo lang niet gezien donderdag stond ik op het vliegveld terwijl hij vrijdags aankwam nog drie haltes naar de tram die nooit op tijd komt…

waar denk je aan? niks, ik zit gewoon blikken zijn niet verboden blauwe halve maantjes zien de stoute bruine sterren van de brahmaan wat doe je dan? je wast mijn haar bij de dorpspomp giet je bekers water over mijn hoofd 's avonds loop ik de woestijn in alleen onder de groeiende maan tot de stemmen achterblijven eeuwig wil ik hier…

met liefde het bed al gespreid veilig en warm welkom altijd wijdopen armen heffen het glas: waar zou ik zijn als jij er niet was?…

Vriendschap duurde vele jaren Zwijgend overeen kon nooit kapot Uitwisseling gedachten vergaren Wederzijdse kennis heimelijk stelen Vertrouwen nimmer beschamend Vreugde verdriet samen te delen Toch daar het vermeende moment Voor beiden toch nog onverwacht Sluipend als koorts brengend virus Overvalt het als een inktzwarte nacht Om zwijgend…

Fluisterend doorbreek ik de stilte zij de donkerte met haar licht, ze houdt de nacht in handen brengt dagen in evenwicht en zij danst zachtjes door de seconden, maakt de uren tot minuten als ogen diep tot in haar gluren Zij doorbreekt stilte en ik donkerte met smeulend vuur, zo overleven we samen dansend tot een hemels nieuw ochtend…

nou ja, je bent dus nog geen haar veranderd zie ik en je hebt het ontzettend druk, lees ik fijn zo voor je ik ploeter ondertussen ook maar voort ga zwemmen met pruts, ga vandaag naar de ikea met moeke en doe mijn huishouden zoals het hoort 's avonds ben ik moe, ik hark bladeren bijeen van de notelaar, raap de noten en pruts speelt twee…

De ramen waaien open maar het is windstil tegengesteld aan alle wetten sluiten ze zich weer trillend springen spanjoletten dicht het licht gloeit aan alles is helder de stoelen om de tafel twaalf stuks zijn plotseling ingenomen zwijgende personen staren elkaar aan totdat ik opdracht krijg de deur open te zetten.…

angst was mijn vlinder vloog mij en de liefde voorbij fladderde onrust woekerde lust wiekte wanhopig verrotte mijn leven al leek ik zo blij ik jatte emoties verzoop mijn gevoel neukte me suf en viel op mijn smoel loog en bedroog om niet eenzaam te zijn haatte die koppen ze oogden mijn pijn ik ben wat ik was besta nu niet meer…

Jij zette over met een vrouw zij had je dochter kunnen zijn Ik kon alleen maar naar je kijken raadsels als mysteries latend Aan de overkant vlogen de scholeksters af en aan, van pier naar binnenland tedere geluidjes makend, strelend aangenaam als de koele bries van zee Lopend over de roestige ijzeren buis vroeg ik naar het doel van afscheid…