je was een lichtflits op de blauwe zee een verpakt moment in grijze dagen verloren in de zon bracht ik je in mijn aura waar mijn contouren jou opnamen jouw zoenen mij versmolten maar de vrijheid van je ziel won het van de zachtheid van de lichamen de contouren van die decembernacht deden beseffen dat jij niet geklonken aan de ander je…

Je kunt niet beter weten; -het water is reeds gestegen- blank staan op je bank, terwijl rood de horizon kleurt. Parels zijn duister en gevaarlijk ik zie er niets in diamanten tekenen rijkdom -maar wat moet je met stukjes glas?- Het zijn andere tijden -nu is het 2006- nooit meer het zondagspak over een jaar of tien.…

Niet wegen op de ander, niet op gedachten, wensen, dromen; er zijn totaal en vrij voor de ander als de bladeren van de bomen die komen en gaan, die vruchtbaar zijn ongeweten; genade heten voor wie je weg kruist zonder te bezitten.…

Foto van een gezicht dat men straks in het openbaar niet herkent waaraan voorbijgelopen wordt Op de markt waait het doek van een kraam op zonder reden de marktman kijkt bevreesd maakt een gebaar en haalt omhoogkijkend zijn schouders op Geloof is een mooie zaak en afstand een lijn tussen twee punten…

ik drijf de leugens naar je toe omarm ze maar ze zijn van jou -altijd al geweest- al dacht je niet dat ik ze ooit herkennen zou ik nam ze aan -tijdelijk weliswaar- ze smaakten zoet maar rispten op door hergebruik -genazen me voorgoed- omgekeerde zinnen op de kop gesproken woorden zijn aan mij niet meer besteed ik draai me om en proef…

ik schets je wel in mijn gedachten met lila ondertonen tussen ‘t groen laat wind tussen de bladeren dwalen op zoek naar ongeschreven wetten regels vraag ik even te wijken om het zicht niet te belemmeren laat grijze achtervolgingen maar eigen keuzes maken mijn leven draagt meer kleur dan nachtlicht kan verdragen door de dagelijkse openhartigheid…

onzichtbaar, zonder woorden vertoeft de vrijheid vaak in mijn hart onkundig het meestal te uiten soms zo ver en angstig verborgen als achter vuile of beslagen ruiten als ik jou dan wil roepen mij wat ruimte te geven wil het speeksel in mijn mond de schreeuw bijvoorbaat snoepen gelijk een niet afgegane lont een schot in de loop bevriest…

het is zwaar of licht of mooi of raar ik kijk er naar voel mij verlicht het is droevig of blij of somber of triest zien gevoel of gevrij of wat men verliest eenvoudig of knap breed of beperkt vloeiend of drab als het maar werkt als het maar broeit ontroert of iets doet zich met je bemoeit wellicht iets met je moet het is razend…

Aan het strand ontmoet, bedolven of ten onder gaan aan een overvloed van mens op mens het gevoel van branding. Laat mij de jutter zijn die de leegte van de rotsen schraapt dromenvanger van zee en overblijfselen, het oneindige begroeten, weer terugspoelen naar de bron. Dag zon, dag maan, dag mens ik ga.…

na Aisne Ourthe Amblève Néblon Remouchamps Comblain au Pont komen de grotten met eeuwige tranen gebroken knotten gemergeld aan plafonds stille kraam van vledermuizen hang in spleten voor huizen rechte muren soms bekrast vroeg heilig betekend vochtig bij de tast wit schaars belicht boven koelt het bier zitje bij La Bonbonnière met een…

Diep in het holst van de bloemen te kruipen, in hen te slapen. Dan: fluisterend hun ochtend openvouwen, kleurig te vervliegen.…

Welke onverlaat waagde deze doos te openen? Nu is het toch te laat de weg terug te laten drogen tot klein modderig tapijt. Zet u daarentegen. Bent u al bekomen van de schok slechts één ding te zien achter dit met vlammen en bombastische muziek versierde doek? Daarmee is alles uitgelegd, zelfs de vloek dat u, mijn bevrijder, zich in dit spinnenweb…

Ik hoor ze, de windsnaren spelend in de opgang van het woord akkoord dat ze transformeren naar hogere sferen, de dagen lichter maken, draden stof geven tot zweven. Ik voel ze, vleugelslagen albatros engel adelaar laat me kennen en ik ben daar waar het zwijgen er toe doet.…

ik brand me niet aan netels draag enkel vergeet-me-liever in mijn handen loop langs klaver die zich vierendeelt ik pluk er geen maar laat ze staan -voor blijvende groei- zie klokjes volop grazen met een lila glimlach voor me ligt de weg die vrijheid ademt -zonder vallen- daar drink ik de nectar uit volle honingbloemen en slik…

Vermoeid het gezicht gedrapeerd langs zijn ogen verdronken in het conformisme van belang de automatische handeling voorspelbaar bewaakt onbewust de verdringing verlangen snakt naar zuurstof aan de oppervlakte even verdwijnen kringen op het water klamme, warme, drukkende stilte storm, zomerbui van aaneenrijgende dagen de grond hard, geel,…

de berk beziet ons leven is met ons samenzijn verweven het achterland met Schotse koeien maakt zachte beelden broeien tussen kikkers padden en insecten spiegelt de zon zijn vaste baan zolang de wolken hem maar laten gaan zijn warmte is het die natuur verwekte dit speelse plaatje toont het leven echt en heeft mij doen bewonderen en danken…

Wees niet bang bij het herkennen woorden hebben het ritme van je stem water is krachtig in de stroom in beweging vaagt zij alles weg wees niet bang om te ervaren fluister niet ben wie je bent…

ik heb je lief in de verleden tijd toen morgen nog van mij was maar ben niet meer te houden als bezittelijk voornaamste woord een ons was net teveel om mezelf kwijt te raken in een overschot aan samen waarin alles moest gedeeld nu kus ik vrijheid welkom na lamgeslagen woorden geeft verlies me openhartigheid als meewerkend voorwerp…

Ik ontving een schakel- armband en een ring ze zaten als gegoten vast en zeker ook de weg welke ik ging ze liggen in de la van mijn herinne- ring…

We praten over vrijheid we kletsen heel wat af over vrijheid van schrijven of vrijheid van geslacht we discussiëren over vrijheid de slavernij is afgeschaft. En toch is ’t probleem dat vrijheid nog zo simpel niet is we debatteren over vrijheid hoe ’t beter kan of beter moet. Maar we kunnen pas zeggen dat we in vrijheid leven als iedereen…