858 resultaten.
herinner gisteren morgen als vandaag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 waar in vlammen vrijheidsvuur lonkt
gloeit vandaag in ons de herinnering
aan wie hun leven gaven in de strijd
voor vrije harmonie en broederschap
om dat permanent te kunnen geven
op de hele wereld aan ieder van ons
is die opgave altijd nog de uitdaging
de geschiedenis grift ons geheugen
met de essentie van haar boodschap
dat de belofte…
Voor de wind gaan
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 1.248 De nacht kleurt het verlangen
Voorbij het purperen avondrood,
Een bootje draait en danst
Op golven net een slag te groot
Driftig manoeuvrerend
Raakt het nodeloos in nood,
Geluk eerder nog verterend
Nu met schrik beroofd van
De laatste meedeinende golf,
Op verlangens na verdronken.…
huis van glas
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 in de bloeiende
binnenplaats
groeit de liefde
voor het leven:
pepers en tomaten
wonen gebroederlijk
naast elkaar in
het huis van glas
de levenslang gestrafte
buigt het hoofd
aandachtige handen
koesteren
het kwetsbare in een
begrensde wereld:
buiten in de
binnenplaats
het patina van
de tijd legt een
zachte sluier…
[ De koe en het kind ]
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 De koe en het kind
staan voor de sloot te denken –
wat vrijheid zou zijn.…
Looneis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Bij uitstek voor het Nederlandse volk
Gewoon was het nadien decennia,
De nazi's hadden ons ervan beroofd,
Lees er de grondwet nog maar eens op na.
Nu heeft het virus ons ’t weer afgenomen
En komen wij dit keer niet ondergronds,
Maar wel massaal voor onze rechten op
En nemen wij geen kapje voor de mond.
Wij willen handen schudden en omhelzen…
De vrede lijdt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 Vandaag kwam ik de vrede tegen
En heb hem gevraagd waar hij al die tijd was
Ik zei; “U hebt zolang gezwegen,
Terwijl toch iedereen over oorlog las”
Hij zei; “Ik heb reeds zolang op aarde gezworven.
En geen media erkende mij.
Door al dat leed ben ik duizenden doden gestorven
Niemand luisterde, wat ik ook zei.
Zolang de mensen elkaar niet…
Begin van iets
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Ik verlang naar het begin van iets
Loskomen van de tijd
Verroeste gedachten
Met andere ogen
Kijken naar de omgeving van
Vertrouwde vergezichten
Zijpaden inslaan, afdwalen
Ontdekken wat jij zag en
Voor mij nog geheim was.
Ik verzamel moed, baan mijn weg
Naar de oppervlakte
Door angstzweet, schaamte
Die mij stom geslagen
Gevangen…
Vrijgevochten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 De zweep der vrijheid geselt onze jeugd,
Ontneem hen niet het vlees, zij worden laaiend;
Het is verworven door de ouders, minstens
zo vrijgevochten willen zij nu zijn.
Geen generatiekloof kan dat nog keren,
De puberteit gaat postmodern aan hen
Voorbij; er heerst het feest, laat ons het vieren
En dat zal ook de demonstratie zijn.
Die vrijheidskoorts…
Vrij spel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 80 Wat duivels niet doen is kwaad
met ander kwaad vergelden
ze geven juist vrij spel
aan verstand en onverstand
als een weddenschap
dat mensen kunnen overleven
en samenleven
als ze maar verstandig zijn
en bescheiden
over hun bijdrage, tevreden
met anonieme eer
voor wat er is bereikt
met dank ook aan de vandalen
en de barbaren die altijd…
Zijn vluchtverhaal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 126 Mooie herfstdag wandelend door het park
zocht een bankje beschenen door de zon
las op een terrasje de plaatselijke krant
een oudere man uit een ander land
kwam op enige afstand bij me zitten
we wisselden even van gedachten
ik luisterde in gebroken Nederlands
intens naar zijn vluchtverhaal,
nu is hier zijn thuis, het opnieuw beginnen…
laatste hoofdstuk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 ik begin opnieuw
met dezelfde mensen
niet allemaal
ik vertel mijn verhaal
maar niet helemaal
ik ga door
met dezelfde liefde
van dezelfde mensen
daar waar ik hoor
niet allemaal
alleen nog de juiste
einde verhaal…
Vrijdenkertjes
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 blanke zielen zijn zij
nog niet besmeurd
heerlijk vrij en ongelovig
politiek onbewust
in alles zo open en bloot
geen echt idee van wat
er rondom hen gebeurt
vol eerlijke levenslust
dus ook nog niet zo bozig
geen kennis van de dood
vrij van een oplegde moraal
nog niet verblind door
het alles bepalende kapitaal
vrij van u weet wel
die…
Echte Vrijheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 144 echte vrijheid
is die je je leven lang vermijdt
die jij niet najaagt
die jou probeert mee te vragen
tijdens zwakke momenten
je daar ongevraagd mee belaagd
leg af die zware loden jas
door jouw iele schouders
nu nog te dragen
of die veel te dunne
waardoor er nooit genoeg
aan warmte was
als je die beide
van je schouders
af kunt laten…
Verkiezingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 De toekomst van ons aller heden,
leeft in het verleden van het nu.
Vrije mensen mogen kiezen.
Help een levenslustig kind,
dat op de grond gevallen is,
met opstaan.
Help een angstige vogel,
die uit zijn nest gevallen is,
met leren vliegen.
Leer een kwetsbare vlinder,
die in een klok gevlogen is,
met in vertrouwen vallen.
Voel je in een…
Beter één Vogel ...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 70 wat moet ik met
die vogel in m’n handen
het beestje kijkt me aan
met zijn gitzwarte oogjes
ik zie de vraag in
z’n ogen staan:
wat hebben we hier beide aan?
Het is zo onlogisch
ik vlieg niet en jij hebt
je handen vol aan mij
hij heeft gelijk en laat hem gaan
en maak m’n handen vrij
hij sluit zich aan bij
de negen anderen
van…
Verslaafde agenda's
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 63 De openheid,
die ons een lege agenda geeft.
De leegte en de vrijheid,
van niet te moeten hoeven.
Volop vrije tijd te hebben.
In overvloed.
Af en toe.
Kijken en luisteren,
naar hoe andere mededieren leven.
Hoe ze lopen, vliegen en kruipen.
Durven druktemakende mensen,
eindelijk, op vrije voeten staan?
Kunnen mensen volle aandacht schenken…
[ Wild duwt zich een dier ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 Wild duwt zich een dier
naar vrijheid, onder mijn huid –
en doet mij dansen.…
Los worstelen uit jou...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 108 Los worstelen...
Te diep onder de huid...
Eerst los weken...
Maakt de pijn wat zachter...
Zo strak onder de huid van jou...
Los weken....uit jou...
Ik jou.....
Mij los worstelen...
Eerst los weken...
Verzacht de pijn wat...
Ik jij....
Ik moet nu naar mij...
De vleugels zijn te zwaar..
Na het vele weken...
Worstel en kruip ik…
Melodie van vrijheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 ze holde met spandoeken
en geblinddoekte ogen
achter de
vrijheid aan
en bleef op het
kruispunt
in de vrijheid
staan
heel diep bewogen
met innerlijke
ogen
het voelde
zo rustig
en stil
de kracht
van vrijheid
en hoop
zoals een melodie
dat als een tedere
bloemengeur
onzichtbaar
uit ivoren toetsen
stroomt…
Wolkenbergen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 rijdend op de weg
zie ik
op elke horizon
torenende wolkenbergen
zo ver als ik kijken kon
ze liggen te wachten
ze zijn stil
houden hun regenbui in
raden mijn gedachten
vragen wat ik wil.
even
voel ik mij geheel
vervreemd
een ander werelddeel
maar ik rij gewoon rond
op de platte grond
in mijn dagtaak
onderweg
naar een afspraak
de…