De ongenaakbare oude zee zal niet met je dansen In zilte nevels danst zij weg met de geesten van de dood Haar rusteloze danse macabre met donkere despoten van de nacht De wind blaast onweer in de wolken strijkt over het hart van de storm De oude gulzige zee zingt van zwarte diepte Van saudade dat vreemde verdriet van zee en…

Fragiel meeliftend op de wind is dat leger van miljoenen en-bloc individeel door de schaduw van het geheel nog altijd een raadsel op de radar. De dennenbomen waar ze na hun trektocht samenkomen hebben zich door toegenomen droogte teruggetrokken op grote hoogte. Vlinders die vinders waren, werden zoekers.…

Lopend op water Blijft voor ons een utopie Varend voor ons best Picknickend alhier Op de aarde in het gras Vrijend op pollen De regen spatte Terwijl gekleed de zon Botsende wolken Onweer…

mijn beesten waren dons en pluche gekleurd knuffelzacht dichtbij zo voor het grijpen toch speelde ik er niet echt mee zij hadden geen naam roken naar zand en zee de zilte geur van ver en avontuur in het afhollen van duinen voor de lawines uit ik zag altijd het eerst de wolkjes komen dat maakte vaak een eind aan onze strandvrijerrij…

De verleiding is groot om te denken dat we met die klimaatopwarming maar moeten leren leven. Dat we er toch niet aan kunnen doen of dat de prijs om ze tegen te gaan te hoog is. Hoe alarmerender de berichten, hoe meer de mens geneigd is om ze te negeren. Laat ons er daarom vanuit gaan dat we die uitdaging wel aankunnen en dat het wel…

Hoeven modderen traag over een ontdooide bovenlaag. Broeikasgas verandert toendra in plas-dras. Het gewei is ijdeltuiterij, machismo zonder doel, een zwemblaas een uitkomst nu het land wordt overspoeld. Kariboe, waar kan je nog naar toe? Een leger muggen zuigt je leeg. Dat wat je van ons op je bordje kreeg, maakt je meer dan methaan-moe…

Op een tak zit een vogel, hij kijkt peinzend en is alleen. Waar zou hij aan denken, wat gaat er door hem heen? Denkt hij aan zijn vrouwtje, in hun nest bij de bomen. Of denkt hij aan hun eitjes, die nog uit moeten komen. En hoe zal het gaan, als de kleintjes er zijn. Willen ze dan wel eten, zullen ze gezond zijn? Als ze later groot…

Denk jij tot in het oneindige met je eindeloze tong in kelken te kunnen tasten en bij je kroning tot kleurige koning garen te spinnen door eeuwig honing te winnen? Dat had je gedacht. Wij leren je wel vasten en zetten je voor altijd in de wacht.…

Ze is beschermend een glimp van haar teder hart koester het moment Niets is zo mooi wanneer natuur met al haar fris en groen ontwaakt uit een winterslaap Er is nieuwe tijd aangebroken waarin allerlei zaadjes beginnen te ontkiemen in een heel eigen tempo zodat een jong leven het levenslicht zal zien. Luister naar de eerste geluiden die om…

Ik hou van je zee, je rollende golven hoe je dat doet door de wind, door eb en de vloed? Alsof je ademt je hard bruist, knallend beukt, of zacht als een lam, stil, je verten licht vangen, sterren op je laat deinen kleuren van blauw en wolken op je laat schijnen Hoe je triljoenen wezens herbergt die in je gedijen je zo zilt ruikt je…

Een boom kiest zorgvuldig zijn plaats om daar nooit meer vandaan te gaan. Met niets dan zonlicht en lucht versterken zijn wortels hun greep op de wereld en neemt in zijn kruin het overzicht toe. Zonder beschutting wordt het leven in alle seizoenen pas echt getrotseerd. Dat op zijn stam onze hand zich soms neervlijt in een groet of is het…

ik draai zwaai naar en aai de golven dompel in het witte schuim dat weg flitst van de rafelige kammen die zich kuivend verheffen naar het onbereikbaar blauw van de hemel terugvallend hun draai eindelijk weer vindend uitlopend op rul zand van het strand waar ronde schelpen hun laatste gebeden murmelen tussen scherplange…

ik sprokkelde in een narrige wind streepjes licht tussen herfstig natte takken met zwammen en paddenstoelen als kameraad met goede neus wat wij zochten was eetbaar en vochtig met een schimmelkleur in de rood met witte stippengeur van uiterst gevaarlijk toch leefde ik nog samen met bacteriën die met het bleke wit als schutkleur…

Voor het licht schijnt hoor ik de vogels fluiten. Enkele druppels op de ruiten Voor de nacht ontwaakt bloemige ontluiken wisselvallig maretakken palmbomen ontstruiken speelse geluiden licht dat de wissel van verduisterende nachten vreedzaam wil aansluiten sleutelbloemen willen ontsluiten deuren die welkom luiden "Je rusalem lied…

ik laveerde op de thermiek van een warme weerkaatsende aarde waarbij door verschillen in ondergrond kleine tornado’s ontstonden nauwelijks zichtbaar maar in snelle ontwikkelings- potentie redelijk gevaarlijk als de condities gelijk blijven in de bovenlucht zeker daar waar houtbouw vlot construeren mogelijk maakt werken explosie…

Onvindbaar waren we die lange dag: we waren de paadjes achterlangs en binnendoor, brandnetels en berkenstammen, de ondoorzichtige oude kas achter in de tuin van een van ons, hutten in de bomen, in de bosjes waren we, verstopt onder bruggetjes en laaghangende takken van treurwilgen bij de gracht. We wisten alles van stekelbaars en salamander…

Lieve lente, daal toch neder. Lieve lente kom toch gauw Breng ons loof en lied’ren weder, en de bloemen geel en blauw Sneeuwklokjes die smelten Kanariegele Paaslelies luiden Blauwe Lagunastranden de waterblauwe hemel inluiden Vogels die fluiten diertjes die ontwaken planten die groeien -de hemel aanraken…

de kersenbloesem wuivend in de zwoele wind straalt in volle pracht…

Er is geen droefenis voor wie met kinderogen nu kan kijken. De witte bloesems doen je juichen om al dat nieuwe leven. De hoop vervuld en dankbaarheid voor zoveel moois al is ’t maar even.…

Daar lag het voor het oprapen gedroogd en ongeschonden bij toeval gevonden op bladzijde vijftien zomaar uit het niets een meeval niet tussen grazende koeien na uren op de knieën omringd door melodieën van de honingbij nee hier gewoon bij mij het brengt geluk al eeuwenlang wat niemand zegt te geloven maar eenmaal gevonden dan…