114 resultaten.
Als voor een laatste dag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 162 Moet ik je bij me houden
in het dorp waar de rivier
onze liefde in smart verdronk
of in verloren zakdoeken
vrouwen die liefde zoeken
tussen droge beweringen
en al wat beklijft voor de nacht
zal ik tussen de lakens vinden
een nieuw jaar, vol liefde waardig.…
Vleugellam
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 160 Vleugellam,
zou zich de geschiedenis herhalen
met gedichten over de dood en het verval
en liefde die bleef zwijgen in alle talen
zelfs hoop, toch ooit een vriend
bevond zich dwalend in een dal
waar het hart sprak als een mond
en het brein zweeg over pijn
sliep een taal zonder venijn
vleugellam,
hadden we willen beweren
maar de mystiek…
Regennacht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 160 Het is bijna alsof je de zomerse zon
achter de horizon hoorde dalen
nu je met de blauwe verf
van jouw stille liefde
jouw geweten kleurt
om te overleven
onder het maanlicht
van de nacht
ben jij de mens
die jij voor ogen ziet
en ook de druppels
van de nachtelijke regen
blijven dalen in jouw gehoor
door het vertrouwde
van de regennacht…
Bezoeker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Eigenlijk was jij te ver weg
in het verlangen naar iets
van liefde
voordat het dromen begon
om de dag te begroeten
slechts met mogen
niet met moeten
bleef je een bezoeker
met niets te verliezen.…
Schildering
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 152 Je was even in het waarom
nadenkend op schilderspapier
waren schimmen mensenzielen
kwamen streken in vorm
alsof de horizon weer hoopvol was
met zijn bomenrijen aan de einder
bij iedere golf een riviertje verf
en onder de zon een beekje.…
Jouw vernietigende kracht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 Wanneer alles gezegd is
steeds opnieuw die opmerking
die een verleden onderuit haalt
een hiaat misschien in jouw denken
of een vernietigende kracht
die uit jouw onderbewustzijn komt
probeer er geen aandacht aan te schenken
want in schemer lacht het denken zacht
streelt herkenning gevoelig drijfzand
in omgeving van de heimweehut
wandelt…
Droom zwerven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 148 Het droom zwerven
van mijn deels vergeten jeugd
herinner ik met volle teugen
door een natuur die in mij is
een gevoel van ziel bevrijden
en in de echo van de droomschaduw
slapen er vlinders op paddenstoelen
in het donkerste duister van het bos
heb ik mijn buik vol van herinneringen.…
Vogels van het oude lied
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 148 Hoe hoog vliegt de naam
van de moordenaar met faam
in droeve vrede van het lied
door alweer een bloedvergiet
is het keerpunt weer bereikt
hij die zich zonder wapens ijkt
aan de aard van het bestaan
zonder drang in stille waan
zie de vogels vliegen hoog
het kind houdt het niet droog
plast verdrietig in zijn bed
door zijn dromen uitgezet…
Ogen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 144 Iedere dag een nieuw Dillema
om jouw ontrouw te maskeren
het uitzicht fraai
zie hoe het genieten is
landschapswaarden, lijvige heuvels
ruige rivieren, bibberende beken
bomen die langs lanen staren
bladeren melodieën
logboeken vol groen
en in het bij je zijn klinkt
een lied van hetzelfde gezicht
ogen die naar een verte staren
is…
Stad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 De stad ligt in een kuil
maar jij laat het niet los
de wolken, regendruppels
de hemel, alle sterren
maar jij laat het niet los
armoede, verdriet en pijn
het laat je niet gaan
de stad schuilt in een droom
je kan niet meer ontsnappen
de bomen, de lucht
alles ademt jouw stilte
je bent een vreemde
op de vlucht
er droomt een schaduw…
Herfst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 Het is er nu, die vergankelijkheid
die zo kan rotten op de grond
en we vinden er ook bodem
na zwoele zomerse winden
we vinden er weer eikels
die zijn gevallen door koude
en het intieme van de nacht
we houden van zijn regens
in regelmatigheid van zwijgen.…
Toereikend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 139 Nooit zag ik de hemel meer toereikend
dan die nevelige juliavond
na het voorbij trekken van onweer
dampend boven het liefdesweiland
waar wij betrapt door een terugkerende zon
onze kriebelkleren weer aandeden
om aan de waanzin te ontsnappen
het was bijna aanraakbaar geweest
die zonde tussen het zomerse gras
maar nog voor het tot werkelijk…
Geheim
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 139 Hij fluistert naar de sterren
voor zover zijn stem kan reiken
slechts de nacht die naar hem lacht
het gevoel wil maar niet wijken
hij zit in zijn stoel zonder een doel
niet echt op zoek, in zijn handen een boek
hij leest voorbij de horizon
het verhaal dat in een droom begon.…
Fossiel
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 138 Stille eeuwigheid
een oude ziel in droomtooi
zwijgend in een steen.…
Schaduw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 Is het eenzame onzekerheid
van een boom in de regen
van de vroege ochtend
tijdens een winter
die aarzelt in stilte
nu adem valt
in zwijgend verlangen
met niemand
die de droom opraapt
is het de schaduw van de nacht
die me terugroept naar jou.…
De doden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 Dikke mist domineert de ochtendtuin
die dichten doet, dichterbij de duinen
en in de smeltkroes van emoties
slaapt de dood nog steeds in duisternis
luisteren de doden steeds opnieuw
naar het fluisteren van de nacht.…
Koud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 132 Het zijn doorgaans niet de mensen
die het zich kunnen veroorloven
om in een restaurant te gaan eten
die het koud hebben
het is koud voor de mensen
die door de maatschappij
in de steek zijn gelaten
zij hebben het koud
en het laat de meeste mensen koud
dat zij het koud hebben
men voert liever de eendjes
dan een zwerver zonder brood
mijn…
Herfststilte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 131 De dood speelt geen theater met de stilte
zeg maar niets meer is nu bittere ernst
en alles wat er toe deed is fout gegaan
alsof heimwee speelt met het vergeten
liedjes veranderen door een aai van de wind
de herfst heeft nu zijn eigen heilzame stilte
je slaapt niet, je bent niet herrezen
je zweeft ergens rustig en sereen
in de gedachten van…
Hemelkleurig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Ik achtervolg jou met een vogelkleur
zo blijf ik nooit zonder beweging
hemelkleurig in mijn dankbaarheid
voor ieder likje kostbare verf
haal ik de zuurstof uit mijn lucht
Heimwee kleurt donkerblauw
achter het wenken van de horizon
geoefende schildershanden bereiken
een korte stilstand in het denken
zo blijft de horizon maar wenken.
Met…
Vriendin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 129 Ze ziet onzichtbare dieren
in een lucide droom verdwijnen
in trouwe eenvoud
bij het kopje koffie
met de droge tarwekoek
in de echo van de radio
ik probeer reclame te maken
voor haar uiterlijke schoonheid
maar dat heeft zij niet nodig
want ze is van binnen al zo mooi
in essentie van ontwaken
laat zij de wolken niet los
viert…
Vacuüm
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 128 Jouw angst heeft
plaats gemaakt voor leegte
het schilderij van de dood
is veranderd in een witte bloem
de armoede van jouw faalangst
heeft je vacuüm gezogen
alles wat er over is
zweeft in de kleinte
van een droom.…
Kornuit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 117 Er is verschil
tussen gelijk hebben
en gelijk willen halen
tussen ruzie zoeken
en vrede maken
samen zijn we universeel
dwarrelde geesten
omdat waarheid
danst met zomerganzen.…
Wenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 116 Noodzaak is geen groteske fantasie
als de mens in de man noopt tot wenen
omdat alles eenvoudig weg tegenzit
een mensenziel op drift
en er zijn ook geen vrouwen
die beweren dat tranen oprecht zijn
zoals een rivier van emoties
alleen op weg naar de woordenzee
waar alle zinnen in melancholie verdrinken
omdat de dichter een fijngevoelig mens…
Vakantie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 113 Er grenst een blauwe wereldrand
aan de horizon van ons geheugen
we eten er boterhammen met kaas
en gaan te paard de heuvels over
daar klinkt weer dat vertrouwde stemgeluid
van een moeder die haar kinderen roept
om te gaan zwemmen in de blije rivier
en in de avond bij het kampvuur
drinkt vader zijn bedroefde bier
om de volle maan te begroeten…
Vogelverschrikker
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 111 Ze zeggen dat hij bij de kraaien hoort
met zijn talent om over de dood te zwijgen
en wat weet hij over liefde, nu hij er naar snakt
alleen op het veld met uitgezaaide bloemen
vogelverschrikker tegen wil en dank onder regen
met natte hoed en ongebruikte wandelstok
om de dieren weg te jagen waar hij van houdt
de vogelverschrikker heeft het koud…
Mus op de grafsteen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 108 Er zit een mus op de grafsteen
bij het oude graf van mijn vader
met verwelkte bloemen en verhalen
over de vondsten langs de rivier.
Ik wil de mus wel leren kennen
om haar te vertellen over mijn vader
maar ze luistert niet
vliegt weg met mijn verdriet.…
Rimpelwoud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 102 We beklimmen samen
in een droombestaan
dode bomen
geworteld
in een oneindig bos
waar klatergoud lokt
voor de verloren kinderen
je laat mijn hand niet los
peutert handig uit jouw neus
roept wat vlinders om versterking
en in het bij je zijn klinkt een lied
over hoe jij jezelf bent gebleven
onder het maanlicht
van de nacht
ben jij…
Afgrond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 101 Ik heb de afgrond bezien
met het afgrijzen
van mijn schoonheidswanen
zag ik Goddelijke diepte
in de ogen van de spiegel
en het sentiment verzwakte niet
werd zelfs heviger
naarmate
het toenam in intensiteit
bezag ik de afgrond
met al mijn zwakte
van aangeboren argwaan.…
Schuilplek
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 97 Er ontwaakt een droomwereld in mijn werkelijkheid
alsof ik weer dat stoute jongetje ben geworden
in een boom geklommen om de horizon te zien
van verre landen, adembenemende vrouwen
die de vuile was schoon weken in de rivier
stevige billen vilein naar achteren gestoken
en ik roep vanuit mijn hoge schuilplek
om vrijheid en het recht om weer…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 94 We lopen samen stroomopwaarts
door de voegen van de stad
mijn dagboek en ik
we gaan gescheiden
zij in een mystiek bloemenveld
ik in een keurig joggingpak
door het dagelijkse leven
wanneer ze zwaluwen ziet
tekent ze een landkaart
haar vingers in het zand
neemt ze mijn hand
een land, een dromer.…