92 resultaten.
Lijden
gedicht
2.0 met 6 stemmen 12.420 Het goede nieuws:
de lijdenskelk heeft geen bodem.
Het drinkgelag,
dat weliswaar zijn zin verloren heeft,
kan doorgaan tot de kleinste uren.
Geef de kelk door, de glanzende,
die met het bruisende vocht!
We delen alles, dat hebben we elkaar beloofd.
Geen ochtend volgt die doet betreuren,
dit duurt eindeloos, een feest zoals geen ander.…
Zinloosheid
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.254 De zinloosheid bespeelt de dag zoals de bijl het bos.
De uren vallen gretig. Hiervan de zin is de muziek.
Meeslepend is het ritme, traag, het doet ons wiegen;
traag, vrijwel onhoorbaar, is de melodie die ons omvat.
Wat wij kunnen: meeneuriën, nors voor ons uitkijken,
energiek of juist bedremmeld protesteren - maar achter alles
zingt de zinloosheid…
Aardstrik
gedicht
4.0 met 5 stemmen 7.206 Striklap. Slapslipperij.
Klepzeikers kletsend
in het krijt. Kris-
kras lopende lijnen.
Mijn bloed krijzelt.
Gadverdommenikke.
Gorgeldal. Gitgalon.
De klierige harder.
Palilalie. En garde!
------------------------------
uit: "Lichtspraak", 2008.…
Ik zie jou zo
gedicht
3.0 met 2 stemmen 4.430 Ik zie jou zo
Ik zie jou zo
zo moet jij zijn
Jij moet zo zijn
als ik jou zie
Zo zie ik jou
als jij moet zijn
Zo moet jij zijn:
dat ik jou zie
-----------------
uit: 'Iets', 2007.…
Al konden wij veranderen
gedicht
3.0 met 4 stemmen 5.435 De aankondiging, achteraf herkend,
vermocht niet het aangekondigde te voorkomen.
Alles ging zijn gang.
In de studie van de zinloosheid vinden wij de zin;
want daar is hij. Veel aanwijzingen
treffen wij aan die doen vermoeden dat daadwerkelijk
wij niets veranderen dat niet al op veranderen stond.
En in onze karakterstructuur, daarin zit ook…
Nergens Vis
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.729 Hoe kan iets niet bestaan
waarvan we een vermoeden hebben?
Het zijn zulke vragen die ons gaande houden,
die ons ijl als een reiger
peinzend aan gindse waterkan doen staan,
veinzend, jagend,
het heldere water een verschrikkelijke spiegel -
vind zo verdomme maar eens vis,
we zien alleen onszelf, vermoeden onszelf
in het betoverend rimpelen…
Kijk dan toch
gedicht
3.0 met 10 stemmen 4.349 Kijk dan toch hoe mooi het is, alles!
En mooier nog met sneeuw
of op een foto. Zo mooi was het, toen,
en we wisten het, want we fotografeerden.
Wisten we het niet? we wisten het.
We hadden een griezelig inzicht in later.
En ook zelf waren wij mooi, zelfs wijzelf.
We waren mooier dan we dachten.
---------------------------
uit: 'Maar…
Er dreigt
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.855 Er is de aangename dubbelzinnnigheid
van 'dood' na 'ik'.
Er dreigt aan de einder. Aan de einder dreigt er.
De dubbelzinnigheid van horizon, schip, boortoren.
Van horizon de dubbelzinnigheid.
De wind die de meeuwen draagt die de wind maken.
Er: ergens. Er: hier.
Er lonkt de aangename aanname van alles,
zonder denken.
-----------…
Ridder
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.488 1 Het kind is wijs.
2 Het kind weet weinig maar wel zeker.
3 De mantels glanzen dof,
4 van ouderdom en betekenis,
5 een purperen glans over het zwart.
6 Dan was jij de vijand.
7 Dan vochten we tot de avond.
8 Het kind brandt zich
9 aan de schoonheid van het speelgoed.
10 Het mompelt. Het is geen spel.
11…
Voorlopig
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.721 Voorlopig zit hij hier. Er is nog tijd,
en eerst moet de vermoeidheid zakken.
Anders zal het kruispunt net te ver zijn,
of hij zal, versuft, tegen te lage prijs
zijn lieve ziel verkopen. Kort geluk,
één hete nacht: te weinig. Slechts een eeuwig
vuur voldoet. Ziedaar: een andere
van Dam. Een verre donderslag stemt in.
Collega's, vrienden…
Geluk
gedicht
2.0 met 7 stemmen 2.807 Het geluk is overkomelijk. Men plaatst het
in een vitrine en gaat aan het werk.
Wie ernaar vraagt krijgt het te zien,
onder weloverwogen commentaar.
Het is gebruikelijk om ’s avonds achterover
te zitten en het geluk, zoals dat beschaafd
verlicht tentoongesteld staat, te beschouwen.
Men stoot de deelgenoot erover aan.
Die knikt of zegt heel…
Als ik niet bang was
gedicht
4.0 met 13 stemmen 3.325 Als ik niet bang was
zou ik het durven.
Als ik het zou durven
zou ik slagen.
Als ik zou slagen
zou ik het kunnen.
Als ik het zou kunnen
zou ik het willen.
Als ik het zou willen
zou ik het kunnen.
Als ik het zou kunnen
zou ik slagen.
Als ik zou slagen
zou ik het durven.
Als ik het zou durven
dan was ik niet bang.
------------------…
Replay value
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.969 De replay value van het leven is gelukkig laag.
Almaar ploegen om de volgende dag het land
onaangedaan te vinden, dat zou niet leuk zijn.
Het is de bedoeling dat we zaaien, zaaien.
Oogsten. Zelfs mislukt is de oogst een verhaal,
en eetbaar. Vertel! Vuur brandt in de haard.
Laag de rook. Schaar ons rond de zware tafel.
'Mij overkwam.' 'Geen…
UITVAART
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 1.849 Stilte draagt ver vandaag
ze slurpt de snelweg op
omhult de hamerslagen
in straten vindt traagheid
haar bedding terug,
kinderstemmen kaatsen en
sleutels vragen aandacht
als komma, treingeraas
uit de verte als punt…
De laatste dagen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.518 Hij murmelt, stamelt, kreunt en fluistert tegelijkertijd,
graaft, graait en grabbelt naar de juiste woorden,
die verpulveren tussen zijn magere ongeringde vingers
en als afgevallen bladeren doelloos alle kanten opwaaien
Het meer van woorden waaruit mijn vader put
is aan het verdrogen en het water is troebel en donker.
De laatste vissen happen…
De onverbiddelijke tijd
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.830 Een hoopje schroot in een oude rolstoel duw ik voort
Zijn beenderen omspannen door een witte doorschijnende huid
De wind laat zijn slappe huid wapperen als een losgeslagen dekzeil
Een heuvellandschap van rode tumoren op zijn magere hoofd
Gieren wachten in kale bomen op het onvermijdelijke
Hoog boven de heuvels spreidt een adelaar zijn vleugels…
LIEFS UIT ABU GHRAIB
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 846 april 2004
het ging er vrolijk aan toe: vogeltjes-
kermis op zijn Falludja's. foto's voor het
thuisfront. goedlachse cipiers in een on-
bewaakt ogenblik als met een ganzenveer
aangestreken. hoe het licht zich naar hun
duistere praktijken plooide, naakte mannen
op een hoopje geworpen, elkaar opwreven,
besprongen. wie die eerste les in democratie…
Ontborgen (Aan Gerard Reve)
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 995 Nu pas,weet ik ,waarom 't nooit meer Lente wordt
Bomen bloesemen niet,
Vogels zwijgen,
Zelfs de wolken houden halt,
Zwijg mij van hart en zon en maan;
Nu Gij der Eeuwigheid bent ingegaan...…
privé onderzoek
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.346 het is een mysterie voor me
het spel gaat door
voor de gebruikelijke beloning
en extra uitgaven
vertrouwelijke informatie
zie ik in het dagboek staan
dit is mijn onderzoek
het gaat verder niemand aan
ik contoleer alle vensters
graaf in de modder
je komt het allemaal tegen
bij dit soort kolder
euro-tekens in je ogen
kun…
wonen voor een autist
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.370 Ik woon in de bergen,
ik woon in het bos.
Ik zit in de bomen
en veel tussen het mos.
Ik woon in een rivier,
ik woon in de zee.
Ik lig daar lekker te dromen
en maak een heleboel mee.
Ik woon in de duinen,
ik woon in een baai.
Ik zwem daar tussen de vissen
samen met een haai.
Ik woon onder de grond,
ik woon in een kanaal.
Ik maak…
Oktember
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 809 Mijn Leven was een mooie dag
Tot ik jou tegenkwam
Sindsdien denk ik enkel aan de dood
en de kleine dagen van November
Dwarrelregen brengt mij thuis
Ik volg mijn hart en de jaren van het Stil Geluk…
Ochtendmist-Avondlied voor een verlorene
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 597 Draag mijn dierbare doden voor u uit
Draag mij in de schemering
Van't alledaags bestaan
Draag mij, als ik dans
in licht en schaduw
van voorgoed verloren jaren
Wij zien malkander terug
Boven het water, op de brug
Wie weet waarheen de wolken waaien?
Het Leven is een lange omweg naar de dood....…
Flinstering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 257 Ik dwaal door regen en ochtendschemering
Tastbaar in mijn kleine woorden
De stilste straten van de slapende stad;
Zo begint de morgen vederlicht
En groeit de wereld om mij heen…
Trein
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 413 De trein reed door
nog honderd meter.
Langs het spoor
een verdwaalde veter
Ook een jas,
in donkerrood,
Oh, wat was hij dood...…
Maan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 Onzichtbare kracht
Schuilgaand achter wolken, verdiept in de nacht
Peurt zij essentie
Trekt aan en versmelt
Weerwolven en engelen metaformeren
De zee zwelgt en daalt
Zo karnt de wijze
Dienend en dienstbaar als het oog van een storm
Uit furie, vrede!…
Een mooie dag
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 281 De zon die schijnt,
Het is prachtig weer,
De donkere wolk verdwijnt,
En de vogels fluiten keer op keer.
Het is warm,
En het is niet koud,
Mensen arm in arm,
Jong en oud.
De zon, de zee, en het strand,
Mensen liggen bruin te bakken.
Een verliefd stel hand in hand,
Tekent hartjes in het zand met wat takken.…
IJsbloemen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 92 Een ijle druppel mist springt hoorbaar,
zuivere harpslag van kristal,
vast op het gelaagde glas waar
achter, in reddingsgordels val,
ik bid om bevrijding, uw verschijning.
Deze nacht gaat de kachel niet aan,
zal ik ontvangen, zal ik doorstaan
de schoonheid, de getallenwaan
die de koude schenkt aan
wie verwacht bloemen in de nacht.…
Ontwaken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 Ik beef, schok, schreeuw, ontwaak.
Een beeld zweeft uit het natte raam,
Er is geen uitweg meer, ik maak
een einde aan uw naam,
gooi een net van taal door het duister
en vang een laatste woord.
Ik knikknie naar het venster, luister:
een vader, moord.
Het is een droom? Nee echt.
Wiens vader? Al mijn vrienden
leven in geluk.
Het is geen droom…
Zeeland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 Westerstormen beuken op de dijk,
woedend sist het water in basalt.
Klompen klossen op de klinkers. Kijk,
scheldt de wachter tot zijn God, hier valt
geen strijd te winnen. Harder dan hard
is de steen, onwrikbaar blijft de sluis.
Doggen jagen ieder die mij tart.
Zeven vromen stierven in mijn huis.
Mijn goud ligt onder de haard, mijn hart
is U…
Sarabande
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 122 Na dagen sloegen dan de ogen open,
De lippen dipten, likten van het water.
- Och lief, ik kan eenmaal de tuin in lopen,
ik spaarde al mijn krachten voor dit later.
De oude dame steunde op mijn schouder
en schuifelt bevend door de glazen deuren.
Op de drempel zegt ze: -het wordt weer kouder,
maar de oude lelie begint te geuren
Hoor! Hoor…