448 resultaten.
De dag van de arbeid (I)
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.920 Hoe dierbaar was de schaduw van de rode jasmijn
waaronder hij klaagde dat zij te hard
op zijn mond zoende
en vervolgens
wapperde met zijn hand.
Dit beeld was vaag zichtbaar door het zijvenster
en iedereen lachte rudimentair in levendig besef
van rode konen vol tevredenheid.
Kinderen holden om de boom
huppelden over de groene bleek
zigzagzingend…
Knight Damiaan
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 991 Knight Damiaan van Tremelo
Hoe lief u deze wereld had,
onroerlijk als tempel als draagpilaar
‘t gevaar de wereld van leprozen
deze tuin vol wind niet enkele ontgon
doch vrij van keus heeft verkozen.
De wereld nu uw volheid erft.
Hoe lief u deze wereld had,
gelijk de boom des levens
over smart en zoekende ogen
zie deugd en vreugd verheugt…
Mijn vaders oorlogsdagboeken
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 839 Ik lees, je bent alleen weggegaan,
niet op eigen wil noch kracht,
ver bij het vaderland vandaan,
door grijs/zwart opgebracht.
Ik lees, dat je moe en hulpeloos bent
een haas door niemand gered,
Rogier, Fransoos als celgenoot kent,
wat echt converseren belet.
Op de hei werden dagen, nachten,
het gouden oog 's morgens je doel,
onbereikbaar…
Moeders aller mooiste kleed
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 728 Toen ze heen was
zei hij weinig
niet veel
wel genoeg
de kleinste gedachte riep,
ik zweeg
als rijzend deeg
zag rozijnen en krenten
’t aanrechtblad
het zilveren pincet
karmozijnen tinten,
‘k zag moeders aller mooiste
beste kleed…
Als de tijd klopt
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 718 Op zomaar een middag zal het regenen, zomaar
Als tijd op vrijheid verzot, miezeren uit het niets.
Sneeuwen.Denk dan aan de laatste stond, de zonnigste
Niet aan treurgenoten en een ring denk aan vrolijk.
En hoe meer je naar een ontknoping verlangt
Je nog eens omdraait en aan regenjassen denkt
De parapluwet en waterplassen op de stoepen
Des…
Maandag is een oudere boom geveld
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 694 Maandag is een boom geveld en het regende.
De lokkende takken vroegen uitstel
Het was een heldere dag een donkere wereld
En toch verlichtte zon het schaduwrijke.
Zag ik de laatste knoppen van haar takken
Het Tiroolse kostuum kinderen haar hondje
Nog voor het voorjaar is geworden
Ook vandaag krokussen en sneeuwklokjes.
Vanuit een slechtzittende…
Wandelen langs ´t kanaal bij Terneuzen de Schelde en Leie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 651 Zijn kindertranen zo als wolken drijven zegen en regen.
Langs het pad naast dat pand daar bij het zand ligt mortel
en ik schouw naar dit mortel en een boom met zijn wortel.
Misschien is getij tijden niet helemaal bij kennis geweest,
zijn kindertranen zo als wolken drijven compleet verweest.
Wat valt te dragen kunnen gedachten die kieren behagen…
Uit de serie: Herdenking kamp Ravensbruck III ; Pourquoi pas?
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 627 Ik dacht na, de ademhaling van ons gezin was hoorbaar
en hoe hij zijn tefillien gelegd had in de ochtend,
zich devoot wilde wijden aan een troostgang.
In het nanachtdauw zicht onder het blauw
zich nog moe droomde,
aard nog nat zelfs de zonneregen sprieten nog niet raakte
het was toen, domweg toen dat ik de hakken hoorde klakken.
Bij…
Hoe stik je een zoom
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 603 Hoe stik je een zoom
opnieuw in een fletse mantel
koester je een soort geleerdheid,
oudere cahiers, het hoofd, je kussen
het ruist zo door de bomen
woorden komen en gaan,
zelfs de foto is al uitgezocht
waar ik het meest op leek
vang jij geen regen meer
voor het in groenland zomert
alles is zo ontzettend echt vandaag,
stilte neemt steeds…
Om de donkere dagen door te komen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 590 Er zijn kruikenzeikers en mateloze trots
Mensen met dynamische tradities en allegaar.
Wat een ander doet moet hij of zij zelf weten
Leven draait om meer dan enkel de kerstbaar
Opgedoft aan de kersttafel wild of kalkoen eten
Want alle dagen zijn er geboorten of trouwerijen
Gebeurtenissen in alle maanden van het jaar.
Warmte, gezelligheid en…
Herdenking kamp Ravensbruck (II)
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 586 Het was de dag dat je zei, eens zullen we sterven
andere sterren dan deze gele uitdragen
als deze ogen voor eeuwig net als andere jassen, sluiten.
Voor onszelf hun vijandigheid niet meer van belang is.
Zo nuchter als de heilige nacht ons zal wenken
bedenken we dan opnieuw
dat ze niet beter wisten
zich massaal vergisten.
Kijk, ze hebben…
Stemmen op een gemeenteraad
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 570 Een dichter of vier zal gaan spreken
Over hoe geen haat te gaan kweken
In ons vaderland of in een huwelijksband
Niet zeggen laten we in verkiezingstijd zwijgen
Wat in ons hart niet kan beklijven
Maar gaan galmen over verkeerd geënte twijgen.
Want waar moet het heen met ween landje ween
Waar moeten we wel mee in zee en in mee.
Een dichter…
Na het begeerde het ontbeerde
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 564 De inkt van toen is een rustig voortkabbelend verhaal
over eens bibberende lijnen en vele oudere paladijnen
in alles tekort geschoten het begeerde en ‘t ontbeerde
over wanneer ik intens liefhad en wat ik er van leerde.
Een gedachte als heel diep steeds dieper ademhalen
hoe "niet" in onderworpen dagen te leren verdwalen.
Over dagen als…
Rue Nélaton , Vel ‘d Hiver, Rogier."Nooit meer Auschwitz"
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 525 In perfect Frans: “U hebt tien minuten.”
Hij sprak over het vijftiende arrondissement
Mensen, uitgesloten worden om hun traktement
Oevers van de Seine en Franse agenten
Hij sprak over mensen en hun traktementen.
De stenen kelders en middenstandshuizen
Harten en monden als gesloten kluizen.
Glazen draaideuren en domweg dat gat
Op de verkeerde…
Ideaal
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 508 Ik kleur de emoties in hun gezicht
uit mijn ziel met losse hand
ik geef mij over en verdicht
zonder beredenerend verstand
Ik voel 'zo' de mens op het linnen aan
hun glans straalt vervuld intens
dus laat ik mijn kwast de contouren af gaan
van ook dit prachtige mens
Zo schilder ik iedere dag van mijn leven
niet vlak maar met perspectief heel…
Tuinen die ogen als goudbazaar
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 491 Zoals scheppers de emmers vol over einders droegen
Timmermannen leidekkers en matrozen tij aanjoegen
Getekend door vingers luchtig gezegend door een hand
In ‘t westen klom de zon steeds hoger in dat verre pand.
Uit de nacht zongen soms rijen om tal van frêle symbolen
Dood kan leven dierbaar elke kleur zijn van ook bosviolen
Ook in ‘t oosten…
Hoe gretig gloeide de avondzon en vulde het hart als bron
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 452 De bergvallei met zoveel schoons in het verschiet
nabij verlaten wenst men niet. Het lommerloof
dat meer geduld heeft dan men menslijk kan horen
grond met een groots verleden uit het ooit geboren
en dan van bewoners dat handgebaar vertrek valt zwaar.
Gretig gloeide de avondzon en vulde het hart als bron
Al wil je dagen luidkeels danken om…
Nieuw leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 448 En dan is er nieuw leven
dat ik die negen maanden
afwachtend in mij droeg.
Had mijn hart dat al lang begeerd
mij moederschap innerlijk aangeleerd.
Droeg het onze gezamenlijke stam
wat uit ons deze vooravond op aarde kwam.
Wordt leven manenglans en zomergloed
in deze bijzondere november tijd vol moed
met een mooi wisselkleed uit sterrenpracht…
ik spot met oneindigheid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 441 Ik geef je vandaag gratis het witgrijs
de vleugelslagen van ook de meeuwen
de laaghangende wolken die verhuizen
wellicht van Friesland naar Westmaas.
Het is altijd een ik en de laatste fase samen
met ook een nieuwe dag.Een die eigenlijk
wil wensen de hele dag aanwezig te blijven
om iets te betekenen voor de gewone ander.
Wij hebben als…
Herdenking Ravensbruck
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 439 Zo vergeefs gegeven leven
waar oren log het juiste niet verstonden.
Wat is vergeten , wat vergeven verweven leven.
Elke dag zie je nog de kraaien
de weerloze roos in de morgen.
Voel je nog het kippenvel
denk je aan het riool,
de ratten
en het leven van toen.…
Niets spilt de natuur om het niets
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 437 Naar deze tijd hebben we gezocht
het pad versmalt de weg wordt breed
de wereld is een klassiek dansfeest
vele flitsende flikkerende vlammetjes.
Het is niet de schaal die leeg raakt
of het broodmes dat bot is
enkel de kruin van een der olmen
of de verwildering in het knekelhuis.
Ieder hoofd draagt een stuk leven
uit dagen dromen groots…
Het was een miezerige dag
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 424 Ik hoorde gisteren de musjes tjilpen en fluiten
Als een koor van wel duizend houten luiten.
Het liefst hadden ze hun lof wijds verspreid
Wellicht zich zelf op een feest voorbereid
Ik zag elders kinderen en hun dansende lokken
Een lucht vol sneeuw maar toch geen vlokken.
Zag merels en weet ze gaan straks ook zingen
Het zijn als gewoonlijk de…
Potscherven bij het oude talud
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 421 Afgaande op de regels onder de schors
Even binnen met een boekje in een hoekje
Kundig oude letterbakken zetsels bekijken.
Zo verstil ik met mijn rug tegen de muur
Voel potscherven, houten oudere plankiers.
Waar mensen niet spreken spreken stenen
Er is geen verschil tussen ik kan het niet
Geen verschil met ik doe niet aan verdiepen.
Gedachtes…
Ongelijkheid in getal en persoon
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 417 Ongelijkheid in getal en persoon
tussen onderwerp en persoonsvorm
tussen jaarringen,
men kapt wat af
wat al jaren bekend is.
Wat laat men wetend
niet schappelijk
manipulerend
wetenschappelijk
daar bewust achterwege.
Kan grafiet en een grafiek
alles raken, temperaturen
het tij preciezer verduidelijken.
Ik zie een kwikstaart, een…
65 jaar Westerbork
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 415 Barakken, ramen die bestemd waren voor wezen
die met ruimteloze schreden de dag afwachtten,
muren van prikkeldraad niet zagen verdwijnen
eenzaam als de dood,
zelfs de andere kant van het draad was zonder licht
ze hebben getracht een eigen kamer in de wereld te zoeken
uitzicht op vrijheid , plafond en die binten
kregen ze nooit meer uit…
Ik ben een plot gericht denker
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 413 Ik ben een plot gericht denker
hou wel van een plot
een verhaal begint toch ergens
de vraag is waar,
waar begint een verhaal
een golfbeweging, waar landt water
waar zwem je veilig of juist niet
ik hou wel van troost
een regel van een huisarts
'n zomerse border in volle bloei
herfst en wintersneeuw en lente
van zeker en onzeker…
Drie koningen geven handen vol leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 412 De tijd kruipt huiswaarts in de Randstad
Wegen voelen als vijanden die men schuwt
Buslijnen rijden rond op ringen kruipen over het pad
Niet prompt verwarmde wissels lijken niet te ontdooien
Hoelang kost het de NS om het juiste spoor te ontvlooien
Sneeuw voelt als aas vermengt met pekel
Het oogt als een zwaluwloze hemel heeft een hekel
Aan…
Vrede, volle befloerste stralen herfst en aardse rust.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 410 Vroeger was er nog geen toiletpapier
in overvloed wel boeken en kranten
stoelen tafels ook violen in de herfst
harken een repelaar op akkerbouwgrond.
Boer en boerin voor dag en dauw bukkend
aarde rakend liefde alom gerespecteerd
deze briljante lieden, doorgeefluiken
en het prachtige van alle seizoenen.
Vrede, vroeger waren er ook claxonnerende…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 407 Nu tijd eindeloos
de waarheid weerkaatst
een hulpeloze staat schildert
en de eindigheid
reiken de zee en het strand
naar de duinen
raken zij elkander
spoelen er schelpen aan wal.
Vandaag voel ik
opwellende zachte momenten.
Het lijkt wel of ze gluren
naar de eerste oorsprong
luisterend naar de wind
die tot nu toe de deuren dichthield…
Waar de Hedwigepolder waders en wandelaars gedoogt
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 403 Zie meeuwen steltlopers over schorren scheren
scholeksters boven slikken en kreken jongleren
waar ‘t water blikkert tussen Zeeuwse zandbanken
beluisteren wij stiller Westerschelde klanken.
Nu wind ’t riet opwaait de zuidoever droogt
deze Hedwigepolder haar wandelaars gedoogt,
nu wind ’t riet ombuigt de zuidoever droogt
de Hedwigepolder waders…