Alle inzendingen van jeroen

Je was even bij me in gedachten ontstaan na een droom we liepen samen over de kust van een emotieloos strand jij bladerde mijn geheugen terug naar mijn lijfsbehoud ik nam een beetje ruimte uit mijn omgeving die een zweterige geur had je vertelde iets over een gestolen tekening ik gaf je een leeg vel papier voor de toekomst nog voor…

Er zat iets poëtisch in de conversatie we wisselden gegevens uit met geluidloze woorden een duif weggevlogen uit een oude droom vloog over een landkaart naar de horizon waar geniale autisten gespecialiseerd in nudisme de route van organisatie voorzagen je vertelde iets over een woonplaats waar vogels met de doden spraken ik…

Nooit zag ik de hemel meer toereikend dan die nevelige juliavond na het voorbij trekken van onweer dampend boven het liefdesweiland waar wij betrapt door een terugkerende zon onze kriebelkleren weer aandeden om aan de waanzin te ontsnappen het was bijna aanraakbaar geweest die zonde tussen het zomerse gras maar nog voor het tot werkelijk…

Laat mij alsjeblieft binnen diep in jouw hart en ziel, geef me jouw tederheid laat me alsjeblieft jouw liefde beminnen. Geef me jouw alles, jouw zijn en proef mijn liefde in jou, mijn tederheid en warmte verdrijft voorgoed alle pijn. Laat mij alsjeblieft binnen en vergeet wat…

Waar ben je? Op de vlucht voor jezelf? Geloof me, ik ken je ik ken jouw angst zo goed, zelfs meer nog dan mijzelf. Vlucht je voor mij? Of voor de liefde in jou? Weet je nog wat je ooit zei 'Ik laat je nooit meer gaan omdat ik té veel van je hou'. Is mijn liefde erger dan jouw angst? Wil je het daarom juist…

Er heerst een winterse stilte tussen de lege bladzijden van het onbeschreven winterboek wat er na het bezinken is blijven hangen aan de mensheid is jouw wanhoop uniek in zijn alleen zijn maagdelijk als onbetreden sneeuw als een ster in donkere nacht die menselijke schaduw verlangt waar het licht de wensen wegneemt doodse kalmte zich…

Hoe hoog vliegt de naam van de moordenaar met faam in droeve vrede van het lied door alweer een bloedvergiet is het keerpunt weer bereikt hij die zich zonder wapens ijkt aan de aard van het bestaan zonder drang in stille waan zie de vogels vliegen hoog het kind houdt het niet droog plast verdrietig in zijn bed door zijn dromen uitgezet…

Dit zuur van wat gras was was het Soms loop ik er weer op maar de grup is leeg, los hangt de ket Probeer ik op te vegen, tastbaar te maken, wat buiten nu staat Probeer ik plaats te geven wat plaats verloor…

Winterbomen staan kaal in de straat wolkenkolossen drijven boven natte daken jij bent slechts bij me in een laatste brief alleen de dood kan mijn verlangen doen staken je aarzelt in het naderbij komen stilte houdt zich vast aan mijn eenzaamheid ik droom tussen het zwijgen van antwoorden alsof ik een landschap ben in de tijd mijn rivieren…

We moeten veel En kunnen niet En zeker niet Lang wachten We draaien cirkels binnen achten Hoe lang zal het geleden? We buigen altijd af We zoeken in de boeken We beginnen steeds in hoeken We draaien in een draf We moeten veel En kunnen niet En zeker niet Lang wachten Draai jij cirkels binnen achten? Hoe lang was het duren? Kinderen…

Het is avond op de gladde daken geen schimmel waagt zich uit zijn stal ik zie mijn schizofrene vader in een kakelbonte spreeuw veranderen hij breekt uit zijn zwijgen als een oude ijsschots op het bevroren meer ik heb geen herinneringen aan zijn fysieke agressie mijn lichaam vindt veiligheid in mijn lucide droom het is avond en een…

We dwalen in een vierkant land onze gezamenlijke waarheid kent geen verfstreken meer het leenschilderij is veranderd in een maagdelijk doek droom niet, verzin niets verlang niet meer lijkt het namens de kunstenaar te zeggen we schaduwdansen achter de horizon waar herfstvogels afscheid nemen met nieuwe moed als levensbloed ben jij…

Er zijn beeldhouwers die herinneringen hakken uit wind en heimwee omdat het trauma probeert te ontsnappen en grafdelvers ongeschonden met het gelaat in de wind die dromen laten ontglippen in zwijgen zonder horizon er zijn steeds grenzen te verkennen maar jouw zielsverwantschap raakt mij tot in de kelders van mijn hart.…

Om in dromen te dwalen moet je innerlijk rijp zijn zoals het authentieke knaagdier in verte van jouw landschap waar molshopen op bergen lijken een schilderij zou je kunnen zijn met verwilderde vergezichten voor een pastelkleurig konijn onder mijn hoed van eeuwigheid terwijl de regen het woord zoekt vliegen er dromen naar herfstkraaien…

Geluidloos neemt de herfstnacht alle gedachten mee naar toen het begon met jouw fluisterstem, daar bij het graf van jouw vader vertelde je eindelijk wat jou was overkomen in jouw jeugd er vlogen kraaien boven bomen die onder herfstlicht op het kerkhof stonden er huppelde een verdwaald konijn op het goed onderhouden graf van de…

Je hebt je opengeslagen, als het ware dat wat geschreven staat getoond. Ik heb je gelezen, nee uitgespeld en ontdekte tussen de regels door iets wat ik niet meer krijg uitgewist. Dat moment was pure poëzie. De woorden werden ijl, verdwenen, lieten zich niet langer tot zinnen kneden. De witregels bleven over, waarvan alleen ik weet wat ze willen…

De waarheid bij nacht heeft hier niet veel om het lijf nu je naast mij ligt blijf je voortaan onzichtbaar licht in tijdsverblijf schoon in jouw vergankelijkheid neem ik ontvangst van jouw muze met kleine gebaren omring ik de liederlijke lethargie van jouw ontheemde bestaan iets in de intensiteit heeft een vacuüm doen ontstaan terwijl…

De dood van jouw stilte is lawaaiig achter de horizon trompettert het orkest in nieuw leven ik draag jouw broeken in mijn geest het textiel van de dood in gevoelig bewegen linnen tegen huid weg naar andere wegen wollig in mijn hoofd oneindig langdradig toekomst die ooit is beloofd door het verleden genadig textiel van…

Ik zag mijn moeder in een meeuw veranderen tijdens de lucide dromen van mijn onrust er stak een wind op die over het verleden blies mijn ingewanden lagen hulpeloos op een tapijt van brandend zand de meeuw kwam naar mijn rug naar mijn maag, longen en hart met een onheilspellende oorlog in de lethargie van haar schaduw ik schreef een…

Hoe waarheid draait in menselijk verkeer de ziel die merkt het telkens weer een vreemd verhaal over moraal een man begrijpt zijn geest niet meer maar toekomst werpt een rechte lijn de winterkou vindt niemand fijn klimaat hangt aan een zijden draad en smeltend ijs ten einde raad zorgt voor extremen in het weer de mens die krijgt geen lente…

Zij is niet langer de boom waaraan jij je na doping zou verhangen hij is nooit meer de droom waar je op jouw fiets naar zou verlangen droeve helden van weleer gaan in de hemel tekeer met helden van vandaag en stenen in de maag droom niet, verzin niets, verlang niet meer de begroting van de tandarts doet evenveel zeer als een verleden…

Door dromen diep verbintenis De vogel vliegt vrij zwemt de vis In volle vlucht door held're stroom Zwevend zwemmend geheel gewoon De vis versnelt plots vogel pikt Hij hapte graat gelijk gestikt Door dromen diep voor altijd saam Zo stierf mijn God in vredesnaam.…

Dikwijls wanneer ik mezelf in eenzaamheid verlicht door over het alleen zijn te peinzen vrees ik weer de zielsverwante verlatenheid die tijdens mijn herinnerde jeugd zo voelbaar was in heimweedromen ik keer dan terug in verwilderde rozentuinen en probeer mijn gevoelens in uitvoerige brieven te omschrijven maar ik besef tenslotte…

Wat ligt nu nog onaangeboord In de krochten van mijn geest Een herinnering die mij bekoort Waarvoor vrees ik het meest Wordt daardoor mijn rust verstoord Of blijf ik onbevreesd Vroeger heb ik eens gehoord Was het leven één groot feest.…

Heb je suiker in je koffie? Nee dank je (afgelopen dertig jaar wist je dat) Ik krijg koffie met suiker Tweede kopje koffie Heb je suiker in je koffie? Nee dank je (afgelopen dertig jaar wist je dat) Ik krijg koffie met suiker…

Mijn auto wil niet in zijn één En mijn fiets staat in de schuur Met een lekke band En al ben ik met mijn vrouw Ik voel me elke dag alleen Help me even uit de brand Goede raad is duur Vertel me eens wat moet ik nou Ik geef je graag een goede raad Zodat het beter met je gaat Weet je jongen wat je doet Kijk maar effe wat je doet Ik heb…

Jouw angst heeft plaats gemaakt voor leegte het schilderij van de dood is veranderd in een witte bloem de armoede van jouw faalangst heeft je vacuüm gezogen alles wat er over is zweeft in de kleinte van een droom.…

Mijn woorden, ze waren vaak onzinnig al kwamen ze dikwijls uit diepte waar ik door mijn verslaving aan de nacht met mijn ziel in verzeild was geraakt ik sprak soms wel hoop uit in een verklaring van vergankelijkheid liet ik de dagen scharnieren met het verlangen van de nacht ook kleurde ik wolken in het bijzonder op zolder stonden duizend…

Haal ze maar weg, de muizenissen grote, kleine gebeurtenissen in de nacht hoe ze het humeur soms droef ontstemden pogingen die je deed, op eigen kracht je zag niets in de kleuren waarmee werkelijkheid schetste een wereld die in arm en rijk werd verdeeld je kwam nooit achter de deuren waarmee het geloof je vaak kwetste leegte bleef stil,…

Ik draai me op mijn rug en jij geeft mee Je hoofd op mijn borst je been over mijn been Ik kijk in het donker om mij heen en ik zie niets Je bent warm en twee seconden lang Snurk je zachtjes tegen me aan Ik lig in het donker voor me uit te kijken Niets te zien Alleen maar gelukkig aan het zijn…