Alle inzendingen van ria

Ze schuifelen als verdwaalde zielen door de gangen van het verpleeghuis de meeste slecht ter been met rollator en gekromde rug niet wetend waarheen hier vullen ze hun laatste dagen geen prikkels geen verlangen hun geest verstomd dit is de laatste halte waar ze wachten op de verlossing die niet komt en worden ze begeleidt door een verpleegkundige…

De lente is als een pasgeboren kind welkom, ongerept en teerbemind…

De pianist speelt op zwart-witte toetsen een dans zonder woorden in adembenemende akkoorden die hart en oren streelt en zijn hemelse klanken laat rusten in de ziel van hen die luisteren...…

De scheidsrechters hebben het soms zwaar te verduren met elftallen die sterren zijn in het vallen met slidings en kuren ze duwen en trekken vooral in het strafschopgebied in de hoop dat de scheids het niet ziet maar steken daar toch een stokje voor want hun fluitjes zijn onverbiddelijk en het spel gaat gewoon weer door De gemoederen…

Het hek is van de "Dam" veroorzaakt door een schreeuw van een enkele man…

's Avonds in het donker kijk ik naar een heldere ster. Ik zou die ster graag aanraken, maar hij staat zo heel ver weg. Ik denk dan steeds die ster, die ster dat ben jij. Zo heel ver weg, maar toch ook heel dichtbij. Wij konden je niet meer bezoeken, dat kon je niet meer aan. Maar als ik nu naar boven kijk, zie ik jou glinsterend staan…

Er zijn mensen die hun vermogen goed beheren, maar... de wijze heeft zichzelf in beheer…

In de wonderlijke wereld van je geest pluk je de mooiste bloemen bejubel ze, want zij ontroeren het meest Sta ook stil bij de stilte in je hart en geef je over aan de beelden van je zijn wees liefdevol in alles wat je doet want zwart en wit doen pijn en je hart geen goed…

De zee gaat soms te keer en gooit haar metershoge golven met witte koppen op de vloedlijn neer daar komt haar onstuimigheid vanzelf weer tot rust en rollen haar golven zacht in een altijd durend ritme terug op de kust...…

De zomer heeft alle registers geopend met overtreffende trap in uitbundig groen waar de kleurrijkheid groeit en bloeit en overweldigd bij iedere stap wat een verademing om te genieten van dit mooie seizoen om even niets te moeten of iets te doen alleen maar kijken naar de blauwe lucht je te warmen aan de zon of je te nestelen in het…

December komt en kort alvast de dagen tot enkele uren schrale zon gedurende de dag. Door 't donker loop ik van de prille morgen; ik keer terug bij 't donker van de nacht. De tussenuren slijt ik in het kunstlicht van kantoren. Mij deert het niet, ik weet als nooit tevoren: ik koester deze donkere dagen. Het daglicht kan mij nauwelijks nog…

Nu ik plotseling niet meer met jullie mee mag gaan zal ik als een Engelbewaarder altijd achter jullie staan Dan kun je altijd met me praten en zelfs al zou je fluisteren ik er voor eeuwig en altijd daar ben om te luisteren. Zo ben ik altijd bij je maar door de pijn en het verdriet kun je dat nog niet begrijpen voel je dat nu nog niet.…

Een leven lang horen we de echo van het refrein van onze jeugd…

Als twee mensen in de echt zijn verbonden zijn ze echt verbonden Die echt moet dan eerst groeien om te verbinden want echte verbondenheid is meer dan de liefde met elkaar bedrijven toch kun je aan een ander denken Ben je dan nog echt verbonden en bestaat echte verbondenheid dan nog wel?…

Ik stuur een glimlach naar je toe Speciaal voor jou gemaakt Omdat, wat jou nu overkomt Mij zo ontzettend raakt Ik heb hem uit mijn hart gehaald Verpakt in goud papier Het is er één die altijd straalt En hij is er voor jou……..hier Dus wordt het donker om je heen Met dagen, vol van zorgen Pak dan mijn glimlach uit zodat Je door kunt…

In het vroege morgenuur als alles nog sereen is en puur zweven wolken als witte watten spelend met de zon in het hemelse blauw het gras nog nat van de morgendauw nog geen geluid de stilte verstoort maar wel het zingen van de vogels dat bekoort ontwaakt langzaam de dag uit de nacht en de aarde zich laat strelen door het prille ochtendlicht…

's Avonds in het duister, loopt ze alleen op straat. Het is koud en al donker, niemand weet waarheen zij gaat. Tranen blinken in haar ogen, waar moet ze eigenlijk heen. Ze voelt zich door haar familie bedrogen, en zo eenzaam en alleen. Het is niet fijn om te horen, dat ze eigenlijk geen lid is van een gezin. Waarin ze denkt te zijn geboren…

Woorden van troost zijn niet te bedenken Ieder afscheid komt onverwacht Je wilt het tegenhouden en afwenden Maar het is niet in onze macht Geen woord kan het gevoel van verdriet omvatten Alle cliché’s ten spijt Een mens verliest uiteindelijk al zijn schatten Wat rest is een eeuwig obstakel wat ons scheidt Het verdriet, de pijn voelt onwerkelijk…

Toen onze oudste dochter geboren was sliep ze meestal tussen ons in En natuurlijk gaf iedereen het advies "je weet niet waar je aan begint" Dus onzeker als je bij je eerste kindje bent heb ik nachten lang maar op en neer gerend Na een tijdje ben je zo uitgeput en moe wil je allen nog maar slapen en naar bedje toe daarbij komt ook weer het moment…

Er bestaat geen begrenzing om voluit van het leven te genieten alleen als je jezelf beperkt…

Als ik eens broos en zwak zal zijn. En niet meer slapen kan van pijn. Doe dan wat nodig is want och, Die laatste slag verliest men toch. Ik weet dat het je bedroefd zal maken. Dwing toch jezelf niet te verzaken. Dan nog meer, dan enig andere dag. Blijkt wat je liefde echt vermag. Wij hadden 't jarenlang zo goed. Dat geeft ons ook die laatste…

Het spel voor Duitsland is gespeeld De kaarten zijn verdeeld Nu is het wachten tot zondag op de wedstrijd der wedstrijden Oranje zal spelen tegen Spanje het wordt vast een finale met heel veel franje het enige wat we verwachten is dat Oranje de Wereldcup wint met vereende krachten…

In de zee van onze gedachten is het soms moeizaam om de hoge golven te trotseren…

Maar jij hield deuren voor me open hielp me in mijn jas kuste mijn hand op straat ik had niks ik was niks maar jij zei dat ik alles was voor jou en dat je voor me zou zorgen vandaag al - als ik dat wou iedere avond elke morgen.…

maar jij hield deuren voor me open hielp me in mijn jas kuste mijn hand op straat ik had niks ik was niks maar jij zei dat ik alles was voor jou ik werd je vrouw jij de man van mijn dromen dat het zo simpel kan zijn thuis te komen!…

Een vrouw die haar man heeft verloren noem je weduwe, maar hoe noem je een moeder die haar kind verliest.…

Geen wezen is zo zacht als het wezen dat je kleedt en wast. Dat bij je blijft wanneer je slapen gaat, je kust wanneer je even wankel staat. Ze sluit de knopen van je jas, ze strikt je veters, houdt je vast. Je ogen volgen haar wanneer ze door de kamer gaat, het stof afneemt, de doek uitslaat. Zo is ze je het liefst, in stille uren overdag…

Het geluk zit in een doosje, Heeft men ooit aan mij verteld, Dus ging ik een doosje kopen, van mijn laatst verdiende geld. Thuis deed ik het doosje open, maar nog voor ik het pakken kon. Was het geluk al weggelopen, omdat het niet blijven kon.…

Geluk is een gevoel van verwondering dat op het juiste moment je hart beroert…

Geniet van de azuurblauwe lucht de vogels in hun vlucht ruisende bomen van liefde dromen een steelse zoen in het gras zo helder en groen rozen die geuren de natuur, met haar wonderschone kleuren een glimlach van een kind de zon, de zee en de wind een wandeling langs strand twee mensen, hand in hand een zachte bries langs je wangen wat…