825 resultaten.
HET RODE VERLATEN
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 668 morgen roept oktober
rond de ochtend kleuren nachten valer
eenzaam, gestorven in dat loze uur van wachten
vanuit het oosten raast de herfst al eender
met een open dag
de blik door het raam verraadt herkenning
en gespitste oren vangen reeds de oude roep
uit vroeggeboren nevels
overal
waar afscheid blaast
leg ik rode bladeren neer…
Japanse kers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 212 ik was er onderdoor gelopen
haar uitgestrekte naaktheid liet ze, maar
haar stam droeg water
ik zag hoe schors zich vormde, tot het
grillige verloop van takken die ze
zweven liet
uiteinden zwollen
als tepels, door winterkou verhard
daaronder groeide lente
waar de magere dag mijn lijf verdraagt
verdraag ik zelf het wegen
van haar witte…
La belle Mady
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 137 geen vlees en geen vis
verbeelding stilt honger naar
zeeën vol geluk
volle manden brood en vrees
haar liefde te verliezen…
Lex
netgedicht
2.0 met 32 stemmen 2.175 (gefeliciteerd met je 15e verjaardag!)
Lex
tussen alle tranen door blinkt een lach
want dit wordt niet vergeten
vijftien jaren telt de ring
die levens ronder lopen laat en zonder
treurmomenten lukt zo’n leven niet
wat ben je mooi mijn zoon- je straalt
en laat je warme ogen spreken
nimmer laat jouw mooie dag
de warme…
Maagdenpalm
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 423 in de violette dageraad lispelt een verschil
gedroomd langs kussenspinsels
en wat spuug
dat uit mijn open mond een zachte wang bereikt
lippenliedjes fluisteren nog, wanneer de slaap
mijn hoofd verlaat
teer en onbezoedeld spreekt de dag dat meer
in monden ligt dan goud, nog voor ze oud is
mijmert ze
dat buiten, tussen eeuwig groen wat…
Mannentrouw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 97 ik bemin je graag
jouw hemelsblauwe blozen
oogt voor altijd schoon
switi lobi…
Meikind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 682 (over mijn oma)
in jouw boezelaar schuilen nog mijn kinderdromen
waar je ooit geboren was
een eiland, dat verenigd werd met vaste wal
bezongen als een scheepje dat zijn koers bepaalde
helder, langs de levenslijnen van jouw oude dag
“schipper ik zie de vlaggetjes waaien”
zingt nog in mijn hart, verankert als een beeld
dat bloemen…
Nieuw
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 242 .
er vloog een meeuw voorbij: hij liet zijn spiegelbeeld
na aan het water, gevallen binnen rimpels die wat kringen draaiden
rond hun kern
stuurloos kolkte nog meandering langs witte plooien tijd
vaag verweven met ooit
ik droeg mijn uren, een ander leven lang
morgenstond en middagtij, tot in langgerekte avonden
klonk er toen een lied…
Omlijsting
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 231 de mussen komen weer
er liggen altijd wel wat kruimels tussen kieren van het huis
en de boom draagt vertrouwen in zijn kroon
zo schoon, zelfs als er winter valt rond oude takken
binnen, achter zichtbaar glas, verschijnt
de dag rond leven, doorgaans warm veredeld
door de thermostaat
dan gaat geen uur voorbij in vinden willen
meer nog…
Onherkenbaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 379 we liepen samen, aan elkanders hand
je zocht me overal
maar vond slechts wat ik aan je zei- want mij
herkende je niet meer
de foto’s die ik toonde leken op iets moois
doch nimmer op mijn kinderen
of op de tijd dat jij nog als mijn moeder
ook mijn moeder was
de kleine vrouw waar je in schuilt
herbergt enkel nog dat lieve
ja, dat hele…
Op naakte huid
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 138 *
jouw adem, uitgestoten langs de lente
geurt liefde tussen boom en blad
en valt
in milde streling op mijn naakte huid
waar de zomer bloeit liggen oeverloze lelies
waar wat schaduw kust
rust de tijd in een rivier vol stenen
het water gaat haar weg
en waar ik mijn blozen leg, blinkt de roze
avondgloed…
Paradiso
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 202 daar stond ik dan
onder gebrandschilderde kleuren klein te zijn
rond groter voelen, met het waanidee
dat God
zijn tempels reeds verloren had
wat ging er anders mee
mijn iele stem zocht zacht verloren noemers
volgens hooggeacht publiek- en de muziek
vertrok geen spier
ze vloeide door de aders van een glimlach
en kon nu verlegen zeggen…
Ramses vindt 't ook
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 waterspiegeling
dat achterste van mijn tong
spreekt als boekdelen
het regent zomerdagen
over ons kikkerlandje…
Ria
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 100 ik had een ster voor je geplukt
ze straalde als kristal en vond haar
vorm in jouw hart
nu ben ik al mijn woorden kwijt
ik zoek ze onder tafel
tussen hopeloosheid en verdriet
het stof vervilt tot kleine beelden
die als je achterom ziet
zachtjes sterven
ze zwerven door de echo’s van vandaag
ik zoek ze en ik ren er middenin
maar ja
daar…
STILTETAAL
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 345 ze rollen af en aan, langs de tijdlijn van dromen
langs een ogenblik van slaap
een murmeling glipt door zachte lippen
als een woord dat nooit gesproken is, harteloos
toch lief
als een stille brief vol letterloze klanken
zucht de nacht rond ademen
de beelden die ze geeft dragen hun geheim
veelzeggend
in leegtes vol besef ontwaakt een…
Sascha
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 146 altijd wel ergens
de verbinding met jouw naam
spreekt mijn boekdelen…
Sascha 1980-2003
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 jaardag
eenendertig jaren later vraagt
jouw kinderhand om kleine daden, kleurrijk
in de glimlach van een mooi bestaan
er vergaan geen lieve ogen, die
hun spreken in mijn hart hebben gelegd
ze kleuren nog als toen en geven alles
wat je wilde
éénmaal,
tweemaal rondt de maan haar kleine kringen
maar de zon verlicht je haar
in zacht…
Titus Brandsma
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 190 het lijf geslagen
gemarteld en gebroken
rond zijn geesteskracht
"kom maar, ik sterk mijn armen
om jouw leed weg te dragen"…
Tonio
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 (er steken duizend vaderhanden
uit een stukgebroken hart
ze grijpen,
maar de smart van losgeraakte schakels sterft
in eindeloos verdriet)
hij is er en hij is er niet
hij woont waar jij je woorden laat:
op elke snipper schrijversgrief
glanst de gouden regen
de bodem van het glas
fungeert slechts als een lens
als jij -in tegenlicht…
Tussen de boterbloemen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 328 mijn leven wacht in boterkelkjes, glanzend
als het zonlicht lacht
waar de wereld lente fluistert tussen bomen
en de dauw van vele morgens, lopen tranen naar die dag
waarop alles zwarter werd
niets leek zich nog mooi te dromen
niets
was kleurig, toen jouw leven als voorgoed
naar binnen keerde, eindeloos verloren aan die
veel te vroege…
Twingl!
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 162 ik kom bij je aan
het geluid van mijn gevoel
spreekt een eigen taal
in deze uitnodiging
open jij slechts mijn deuren…
Twintig april
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 163 vandaag vier ik de blauwe herinneringen
aan een zomerhemel, wolkeloos en wimperleeg bekeken
hoe ik als kind mijn bad nam, in de teil
gewoon buiten, op de plaats waar leven langs
de kanten liep
jouw zorg vertelde dat de doeken die me droogden
zachter werden door de hand die vaardig wreef
mijn warme lijf geborgen
deze morgen
zag…
Vijf mei
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 “nu er vrijheid langs de straten danst en vlaggen
hoger klimmen, strek ik blij mijn armen naar wat hemelsblauw”
ergens loopt er nog dat kind in een oude jas
ze draagt haar strikken al een eeuwigheid en in haar hand
verstopt een ster zijn punten
de letters kleuren zwarter, door haar schreeuw die
jarenlang van binnen bleef
maar juist vandaag…
Welkom
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 119 *
er ontstond een kier
toen jouw hand de deur verzocht
zich te openen…
Zachter
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 93 Zachter
er leeft weer warmte
tussen oude bladeren
schuilt een kleine bloem
switi lobi…
aan de grond
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 153 (nu nacht verduistert en de maan haar plaats weer kent
zoemt een slaaplied zorgeloos mijn lakens warm)
aan elke arm verschuift een hand wat
licht bewegen
in de tegenvorm van nu
kruist een zachte zuidenwind; haar zwaluwkind
vliegt laag mijn dromen binnen
waar een meizoen zachtjes bloeit
groet immer nog haar glimlach, bovenaards…
aandoening
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 151 zo op het oog
niets aan de hand
ze was blij
een glimlach
tussen haar verhalen
op een aangezicht vol
zachtheid
in verwondering
nabij
drie dagen later
opgebaard in rauw verdriet
mijn liefde liet niets
te wensen over
slechts een afgrond
boven
stilstaand water
pas na jaren bleek
een leek als ik
meer dan artsen te begrijpen
het…
aangeraakt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 vlinderimago
binnen dit harde bestaan
zachte beweging…
aardedonker
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 165 tussen muren en glas huist
de kamer, breder door het zwart; kouder
in gevoel, nu licht verstoken blijft
alle ruiten ademen
elke deur verdraait de glans
van
kleine denkvermogens
even lijkt het, of mijn slaap verloren raakt
maar dan
kruipt warmte onder dekens
tussen lijven die de nacht bezoeken
en de zinnelijke nood
te raken waar…
ach
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 na zeven slokken wijn
beslaat de schrijn van helder glas
ik teken rondjes en een kruis
het dodenhuis van nu
is opgebouwd uit zonlicht en
een wervelend grand cru
vol rode, volle lagen
eens verschijnt mijn hamerslag
eens verliest mijn lach
ach
ik zal je nimmer vragen
om het einde van de
dag…