5455 resultaten.
Naar buiten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 51 Soms wil ik naar buiten,
verzamel dan moed.
Toe nou maar, kom, kom.
Een druk op de knop en ik ben er,
toch keer ik weerom.
De rollator begrijpt dat,
en rolt met me mee.
Hij luistert geduldig,
doet alles gedwee.…
GENIET VAN ELKAAR
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.997 Sluit de wereld even buiten
geniet gewoon van elkaar
doe de kaarsjes maar vast aan
toe, maak dat kleine gebaar.
Vertel elkaar je geheimen
zeg precies wat je wilt
geef je over aan de liefde
tot de storm van het spel is gestild.…
Buiten slapen
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 696 Aan het zwerk
een zwerm vogels
meerkoetjes fluisteren
in het riet
de hitte hangt
in huis
buiten begint het
langzaam aan
te schemeren
een vleermuis
schiet
langs mijn hoofd
mijmerend nip ik
aan mijn glas
de langste dag alweer
verstreken
straks
valt de nacht
als een warme deken
om mij heen
ik geloof
dat ik vannacht
hier…
't Was maart---
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 3.382 Toen jouw guitig kopje
Schalks naar buiten kwam. Schreeuwde
Direct aandacht eiste, terecht
't Was maart
en middag
Een stem zei zacht: 'een jongen', echt
Op dat moment ontstond
een waarlijk nieuw gevoel
Zo groot is het
zo overweldigend en mooi
Samen met z'n drieën
Geborgen in liefde. Voor
Altijd…
Honderd duizend keer zij.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 833 Zij, in de verte buiten. staan.
Mijn honderd doorweekte benen. Ik zwom
zeven dagen. Ik voelde mij wegebben in
haar stroom. Ik waadde in haar bloed-
end nalatenschap van hemels witte watten
en steriele, onbegrepen verbanden. Haar
snijdende wind. Ze is uit. buiten. mezelf.…
Buiten de wereld
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 298 meegesleurd door het intense
bittere gevoel dat haast afstandelijk
de buitenwereld omheint
in hooploze berusting
op aarde
koud van ledige woorden
leg ik mijn hoofd en gebreken
verder omlaag, lager dan
mijn geschramde knieën
in bedorven waan
met gezwollen buik van zwarte angsten
schuurt mijn ziel het laatste uur
langs rode vruchten…
Halte?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 172 Het buiten spiegelt slechts
en de voerman laat ons raden.
Waarom het daar doorgronden?
Het donker duiden.?
De klokken luiden immers nog niet.…
Bedrog van buiten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 224 Van buiten zo gelukkig,
geen traan over haar wang.
Maar van binnen diep gekwetst,
somber en heel bang.
Geen mens die zal vragen,
hoe het met haar gaat,
want niemand geeft oom haar,
overal maar haat.
Mensen die om haar geven
denken het is wel goed.
Maar niemand ziet hoe het is
en hoe het verder moet.…
Schimmen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.274 Vanachter glas klapperen vleugels
warme uren weg, ik zie ze duiken
zonder vrees en met gevoel;
de duiven die de tijd aanvechten.
Vanachter glas praat de straat
geheimen uit, onsamenhangende
geluiden waaien om elke hoek.
Vanachter glas werpt het licht
zonnesteken richting
de zich in grijze gebouwen hullende
mus, mens, gevangene en werkmier…
De strandjurk oplichten
gedicht
2.0 met 1501 stemmen 129.033 Voorzichtig. Omzeil de verrukking, dat zinkt toch maar als reumatiek
het gebeente in. We heffen aanvankelijk de jurk tot op de heupen slechts.
De maan fonkelt maanlicht op je naakte dijen. ‘Een waarheid,’ fluister ik
‘herhaalt zich niet’ & ‘je trekt mij als het trekken van de maan.’ Stilte.
Het droge zand schelpt je nog omstandig haar nee…
Meetloos
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 384 stemmen, lichamen te
groot voor peddels waar zij
mee roeiden, werden intieme
vrienden in woelige wateren
van de nood, reis op beider
voeten sinds zij groeiden,
door mild en vertekend land,
vindbare lidtekens gaan van
hand tot hand, geschreven op
een vervlogen krant, waait
ritselend op in een gestorven
zucht om de tijd te ontmoeten
buiten…
Vrolijk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 176 Alles lijkt in bloei te staan
geuren vinden hun weg naar mij
hier word ik vrolijk van
zelfs de hond kan lachen
ik lach met hem mee
de vogels vinden hun weg in mijn tuin
kwetteren en fluiten hele verhalen
ik versta er niets van
maar ik lach tot ik niet meer kan.…
Nu dat wij naar buiten treden
poëzie
4.0 met 4 stemmen 867 Nu dat wij naar buiten treden
vredigen in het nieuwe heden
nu hangt de lucht vol van waaiende
lichte dingen, onbeladene
ademen kostelijk gedragen
op vlakgestrekene windvlagen,
wazen, half beschaduwde lanen
aan weerskanten van zijden vanen,
rozerode kreukbehangen
in rimpelingen en met gangen
van blije bewegingen, een mist
bezijen…
K versus k. 2
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 169 van binnen naar buiten
de deur valt achter mij
dicht
op dat moment
kan ik geen warmer woord bedenken
dan zijn naam
ik struikel
over verwondering
opnieuw
de authenticiteit van zijn hart
en handen trekt me
overeind
wrijft over mijn kale kop
wanneer hij de blauwe plekken
- van angst en 't lage zelfbeeld-
uit mijn hoofd trekt…
Het coronaleed
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 75 Regelmatig kun je buiten vertoeven,
mooi dat het kan en mag.
Het coronaleed heeft de mensheid
in zijn greep,
maar wij moeten overwinnen,
ook al duurt het heel lang.
Wij moeten volhouden, wees sterk
en houd je gezond.…
grondtaal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 135 onder de oude olmen
staan ze stil doen een
stapje terug uit het landschap
in de verte blaft een
getergde kettinghond
zwermen kraaien spatten op
hardhandige westenwind
beukt door de bomen
door de weerloze lijven
op deze verloren plek het
stillen met zachte woorden
een rite in grondtaal
ze gaan het landschap in
kraaien zwermen…
De kracht van buiten zijn
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 57 Heerlijk buiten weer
warm en zacht vinden elkaar
zomerhemel heerst
Wanneer in de vroegte blauwe losse
puzzelstukjes worden samengevoegd tot ontwakende
hemel waar ook zon zich weer van haar beste kant laat zien en vogels
van diverse pluimage de luchtlagen strijken of zich laten horen met enig klankenstroom.…
Kraantje lek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 41 We kunnen er niet over praten
Alleen zeggen we hoop te hebben
Terwijl een orkaan over land gaat
Geen mens meer is te redden
Pas na een verwoestende storm
Als zijn krachten zijn afgenomen
Zijn sporen een nieuwe vorm
Van wat hij heeft afgebroken
Zo zie ik mezelf ook
Zonder een echt verzetten stap
Ik had blijkbaar alle hoop
In dat klein…
Eigenwijs, eigen wijs
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 86 Ik voel mij het beste
buiten de gebaande paden
ik voel mij het allerbeste
buiten, in de open lucht
dat is ook goed voor de mens
dat unieke wezen, die ongelijke
want alle mensen zijn ongelijk
dat maakt het gelijkheidsbeginsel
zo lastig, zo moeilijk, zo onredelijk zelfs
vaak worden allen op die grote hoop gegooid
voor jou, ja, jij, duizend…
het landhuis
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 3.263 er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten
met donk're luiken staart het blind,
en laat de stroom, die voortglijdt, praten
en luistert niet naar 't fluist'ren van de wind
maar vroeger, toen hoogmogenden der staten,
daar in de zomer poosden van't bewind
en staat en krijg, voor huis en vree vergaten
en kind'ren stoeiden over 't melkwit…
De sterke arm
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.112 De dief wou ongemerkt verdwijnen
met buit en dacht: ' 't Is pikkedonker.'
Verlichting uit: zo reed-ie tegen
een beuk op, die hij niet zag staan.
Het kwam hem uiterst ongelegen;
de rijkspolitie hield hem aan.
Hij kroop gekwetst z'n wagen uit,
geholpen door de sterke hand.
Het sterke oog viel op z'n buit.…
Van binnen...
netgedicht
3.0 met 104 stemmen 13.042 Glimlachen is niet verboden
op huilen staat geen straf
Van woorden vallen geen doden
daar scheid je het koren van het kaf
Er zijn woorden die bekoren
geven je reden tot een lach
Je moet ze wel willen horen
anders blijft het een hard gelag
De emotie zit diep van binnen
probeert de uitgang te vinden
Hij weet echter niet waar te beginnen…
twee fietshaiku's
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 677 langs water spelen
twee meerkoeten struisvogel
kontjes in de lucht
-~-
jongens bungelen
benen, kijken naar meisjes
praten wiskunde…
Buiten vriest de liefde
netgedicht
3.0 met 320 stemmen 64.334 ’s Winters nieuwe minnaar zuigt
ochtendlicht deze kamer binnen
zuchtend tussen bed en spiegel
Dromen slapen in haar haren
achteloos ontvangend kraakt
het bed vol bloeiende jasmijn
Gesuikerd smaakt zijn tong
wellustig trillen geheimen
loswekend uit haar stof
Kietelende steelse toppen
bedwelmen teder buik
heupen dijen borsten
Dwarrelende…
Het buitenmeisje
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.313 Zij vroegen of ze tevreden was,
In de stad tevreden en daar.
Het jonge meisje knikte ja,
Zij waren zo goed voor haar!
Zij knikte ja, zij zweeg en ging
In de kelderkeuken staan,
En zag omhoog door 't vensterraam,
Op straat de voeten gaan.
Toen dacht zij aan het groene veld,
En aan haar ouders hut:
Daarover waait hoog de populier,
En de…
Intimiteit
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 57 Durf je
binnenwereld
te betrekken
in je
buiten
wereld
Van binnen
Naar buiten
Dan
kan er
intimiteit
ontstaan
en je elkaar
echt leren
kennen
Je binnenwereld
gesloten houden
maakt intimiteit
onmogelijk…
stadse dame
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 648 stadse dame
Zo kleven er vliegen aan haar kuiten,
ligt de vrouw op heupen naar het land
te kijken naar de sloten die ik ken van buiten.
Een zonnebril valt uit haar uitgestrekte hand.
Ze is moe en haar borsten trillen in de lucht,
de tepels gerimpeld door weer en stijve wind.…
Camper
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 591 vóor de grote supermarkt
staat een grote camper
met draaiende motor te ronken
vrouwlief rent zich rot
om tassen vol te smijten
voor manlief en kroost
pa blijft breeduit staan
verspert iedereen de weg
totdat de buit binnen is…
EVEN BUITEN
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 477 Het is donker, maar wel fijn,
om na zo’n suffe dag buiten te zijn.
Mijn haren vliegen wild omhoog,
had even het idee dat ik vloog.
Aan mijn rechterkant staat het hek,
daarachter stroomt de Lek.
Voorzichtig stap ik het gras op
En ik hoor mijn voetstappen, sop, sop, sop.
’t Gras is glibberig en nat.
Voor ik het weet lig ik op mijn gat.…
opgesloten
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 733 ik sta bij het raam
en kijk naar buiten,
naar de bomen die groeien,
het gras zo groen,
de auto's, de dieren,
het land en het bos,
ik kijk verder dan ik kijken kan,
ik kijk naar het venster,
naar de vlieg,
naar de vogels in de bomen,
ik wil erheen
naar buiten zo vrij
maar ik zit opgesloten
in mijn eigen gedachten.…