Alle inzendingen over Gedoogd

Als schrijvers geluid in een listig avontuur niet wordt gedoogd in zijn onuitgesproken ongeduld of een onbekende bron, ween dan als zijn heldere stem in de vroege morgen niet geklonken heeft, tot het spinnend schrijverswiel blijft zingen van een tijd die hem zo dierbaar was.…

Verdriet zoals het wordt gedoogd en steeds wordt geproefd, dat zijn de tekens dat alles werd gedroomd zoals het niet zou moeten komen Een verwijzing naar de laatste regel soms een uit zijn verband gerukt citaat vaak toegeschreven aan die ander, waarin men een andere vorm of tragiek van een gekozen tijdsbeeld openslaat.…

coulissen van de hemel strooit zij haar stralen over de aarde Zij verwarmt nog niet nog bleek is haar licht Licht zo oorverdovend stil en kleurloos bleek stil als het lied van de doven bleek als de schaduw van de dood Er zijn sporen van eeuwig lijden een heldere bestemming ontbreekt in het niemandsland tussen dood en leven tegendraads gedoogd…

Helaas heb je mij verlaten, je hebt mij gedoogd, omdat het zo logisch was dat ik je biologische moeder ben. De deur staat altijd open, hóe je er ook voor staat!!!!! Je bent altijd welkom met àl je problemen, het maakt mij niet uit......ik ben niet perfect, en dat zal ik ook nooit worden.…

en de pennen in elk uur, wet de tijd op slijpers steen, verscherp het drijvend vuur op anoniem papier, heb geduld met de nog verszinnen dag, al lijkt die te zijn gehuld in sluiers licht, waarin de tranen net zijn opgedroogd, waar de inkt in de as van memoires is gedoopt, en schrijvers stem en avontuur nauwelijks worden gedoogd…

Als schrijvers list in een verkwist avontuur waarvan de uitkomst niet zomaar werd gedoogd, verhult de onbekende bron, ween dan als de heldere stem van de morgen nog niet geklonken heeft, tot het spinnend schrijverswiel wordt opgestart, onbezonnen in het zingen van een tijd hem trouw en dierbaar was.…

Geen cent erbij de lonen mogen niet verhoogd de kosten die steeds stijgen waarom wordt dit nog steeds gedoogd? Een Europese munt is goed maar wie grijpt nu eens in om ‘t onrecht te verhinderen? Die kan mijn stem bij de verkiezing krijgen en ook die van de minderen…

Maar beseft de passant hoe dit volk wordt beroofd dat verdrijven van boeren nog steeds wordt gedoogd en het geld hier in zakken van leiders verdwijnt?…

Toch, het water zal zich roeren, land alleen ervaart het loeren van buitendijkse krachten, voorbijstromend in gedachten, en het heroveren van wat de grootdenkende mens slechts tijdelijk bezat, want, er was nooit sprake van enig geven, gedoogd werden we in polders te leven.…

Als schrijvers list in een verkwist avontuur, waarvan de uitkomst niet zomaar werd gedoogd, verhult als onbekende bron, ween niet als een heldere stem van de morgen nog niet geklonken heeft, tot het spinnend schrijverswiel wordt opgestart, onbezonnen in het zingen van tijd hem trouw en dierbaar was.…

mix van gedachten verscheurd door een wisselende ethiek zoals het werd gedeeld wordt en om private reden wordt gedoogd, zoals het is niet zou moeten zijn als de stromen bloed zijn opgedroogd, onvervalste gevoelens, waarvan de inkt van het moment niet drogen mag in een apocalyptische tragiek waarin ons natuurlijke gedrag verdrinkt…

Slijp de nachten in ieder uur, wet de tijd en pennen op slijpers steen, omvat het lopend vuur op papier, verhult weer een vergeten dag die lijkt gesluierd door zelfbedrog en wat de afvalbak niet vrat inkt in associaties gedoopt, des schrijvers avontuur wordt niet in ongeduld gedoogd als de zon zich schijnen laat, zijn de…

O god wat valt aan de mens te helen als hij zo is waar uw schepping het zicht in dag en nacht deed verdelen of aan zijn aard, ongevraagd, mij dus, de zwakte zocht toe te bedelen ben ik de kroon op uw schepping als mijn vel verdroogt onder ooggeklepte mensen en vrij als ik zie dat wij door kwetsbaarheid worden gedoogd en de levensaderen…

over stoffige paden, doelen die in de loze engten van de verten lagen, bleven verscholen achter luchtkastelen en onbereikbaar bleken, zorgeloos was ik vertrokken, met gebonden handen aan weerszijden van de akkers, strijkend langs goudgele aren, verwaait het stuifmeel van rusteloze zielen tot waar de wereld reikt, waarop ze zijn gedoogd…

De neus in vergeelde levensscripts, controle van boekenkaften vaak door anderen geschreven, scenario’s die misschien nooit echt hebben bestaan, ingekleurd door een onvervalst gevoel, niet gewaardeerd door de kleuren in hun onsterfelijke dynamiek waarin alle tinten inkt nog slecht willen drogen, verdriet en hoop als het wordt gedoogd…

´ hetero-seksueel is de norm hè nou ik ben een homo, een poot, een flikker ik ben van het houtje, zo´n bruine kont-werker waarom, waarom met veel moeite hebben jullie mij getolereerd, gedoogd tot een minderheid gemaakt dus pijnlijk geraakt daarom huil ik maar dat is privé, uiterst privé, o.k.!…

zit in de put op plaggenhut rijmt helemaal niets toch is het iets het is een woord dat bij Westerwolde hoort straatarme dagloners werden bewoners als het lukte in de nacht met al hun kracht een plaggenhut te bouwen en ervoor te zorgen dat vroeg de volgende morgen er een schoorsteen was die rookte dan gedoogde de landheer hun nieuwe…

rauwe kreten Voorbode van een nieuwe moord Blind weggevoerd naar waar geen waar is Vormloos gebonden in verstikt protest Verheven door wentelende wieken Blind verminkt gedropt de dood die rest En terwijl de moeders nog altijd smeken Handen machteloos ten hemel gespreid Wisten en weten wij maar willen niet horen Want willens wetens gedoogden…

denk niet aan mij als je ruikt aan bloesem na een malse bui vergeet mij als je hooi ruikt in zon of wind op het veld gedroogd ik ben een mens in de rui al even door de aanstormende ouderdom gedoogd zie mij als gerijpte vrucht zoet, zuur of beurs.…

had een probleem de TV was uitgevallen Niemand wist zich toen nog raad daar zaten ze nu met z`n allen Er werd geen woord gesproken stil staarde men voor zich uit En als er iemand kuchte zei men sst niet zo luid Men was het niet eens gewend om in de kamer te praten Dus liep zo`n droge kuch onmiddelijk in de gaten Het enige wat werd gedoogd…

Ter nagedachtenis aan PUK Zusje van Sam 10/04/2024 het waren zachte donker bruine ogen die hem gedoogden op gezamenlijk leef terrein natuurlijk was zij later gekomen en had ad hoc haar eigen voorkeur meegenomen de hal als wacht en blafkamer voor niet of later verwachte en onaangekondigde gasten en vrienden zoals normaal…

Velen rondom je spreken van vrijheid, openheid en echtheid maar je merkt dat de intrinsieke dialoog niet begint dat je altijd op voorwaarden mag meedoen dat je niet past in hun plaatje dat je op z'n best wordt gedoogd Je trekt je terug in je binnenste binnen en ervaart geenszins meer zin zin laat staan win win Je gedachten dwalen…

Een wereld, spieglende in uw glansen, Verrees nog nauw, — alreê vervult Ge uw roeping door haar 't hoofd te omkransen Met vrijheids palmen: — dwinglandij Noch oppermacht gedoogde gij, Die zelfs de boeien hebt verbroken, Waarin u winzucht hield gekneld, En, wat altaren gij doet roken, Niet langer offers brengt aan 't geld!?…

Hoogstens gedoogd als onkruid tussen stenen -. geloofd dat het zou kunnen, dat er een overkant bestaat. 't Was goed er onder het werk - en wie erbij was weet wat voor werk - over te dromen: wat of je mee zou nemen, wie er nog meer zou gaan. Hoe je zou zingen in je eigen taal en of het zijn zou zoals je het voor ogen had.…

juist apart ik feest de vele tradities ook die wij hebben leren kennen net als daarover de opwinding van ieder die het niet begrijpt ik vier ook de gulle gastvrijheid die vol het land heeft verklaard terwijl zij iedereen welkom heet die ons over de grenzen komt ik feest het plat en vlakke land dat altijd weer polderen moet over niet gedoogde…

Liefde overstijgt zo bij de grondse aardse dood, dit nooit waarlijk aangenomen of geloofd, gedoogd Ze trotseert de aardbevingen ook natuurrampen en heerst ten allen tijden al wordt het nimmer geloofd.…

Maar al had zij horen praten, Dat hij dra wordt ingelaten Die 't ons op zijn luit bediedt - Niet te luist'ren naar zijn bede, Niet te naad'ren, ook geen schrede, Dat gedoogde 't hartje niet Op haar blote blanke voetjens Sloop zij zachtjens, sloop zij zoetjens Dies naar 't raam. Wat fraaie val! Hoor, hij zong niet: Wil mij minnen!…