69 resultaten.
Buiten stroomde de lucht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 98 Toen buiten de bomen waaiden
en het riet kraakte
rustte ergens een verscholen droom
Toen geharnaste wolken
dromen over verdorde vlaktes
van steen verdreven
Toen windstilte de zee
tot kalmte maande werd het water
beangstigend spiegelglad
Toen haar angst klapwiekte
tegen vensters en muren
werd zij stil als het licht
Buiten stroomde…
Steeds weer
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 655 Verkleumd en onnavolgbaar zoekt
mijn schrijven de windstilte in de
striemen van de onophoudelijke vlekken.
Wat blijft er van me over
als mijn zinnen
enkel verlatenheid vinden..
als ik nooit meer kan zijn
en ongestorven steeds maar
weer in de nacht verglijd.…
Blad
gedicht
4.0 met 12 stemmen 4.791 Zoals dit ene blad losraakt
vanuit de top van een beuk,
in volkomen windstilte vallend,
zich nog om en om wentelt
in de lage zon van november
met alle lente- en zomerdagen
en nachten onder bruinverkleurde
huid en ik het één meter boven
aarde met vlugge hand van
voorspelbare ondergang red.…
Zenit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 41 hemelwaarts gericht
in het zenit,
niet in oneindigheid
Niet in het grenzeloze
van het tijdloos eeuwig niets
der onzichtbare
fatamorganisch
oplossende uitgestrektheid
zonder horizonten
Noch in brahman's altoze
eeuwige sereniteit
der atmosferisch-
stratosferisch
peilloos diepe ijlten
rondom de planeet
Het rust in het zenit,
windstilte…
Weet je nog
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.509 Weet je nog, die prachtige oase
van windstilte en maneschijn
van hunkeringen in extase
omdat we bij elkaar konden zijn
Weet je nog, onze eigen tijd
met indelingen van liefde en rust
van bewonderen en begeerlijkheid
en op nachtelijke sensatie belust
Weet je nog, de liefde verklaard
tot in de hemel trouw beloofd
zoveel mooie geheimen bewaard…
tijdsgang
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 189 de tijd is soms een bom
wachtend op ontsteking
zelden een kabbelende rivier
stromend door sprookjesland
windstilte voor een storm
barst die los aan alle kanten
lijkt er geen eind aan te komen
wanneer je er midden in zit
een schrale troost die wacht:
elke tijd is tenslotte verleden
vooral als de pijn is geleden
want het heden leeft zich…
Tussen twee huizen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 433 Het bekende vertrouwde onderdak
binnenste met uitzicht op muren
planten in potten, een perzikenboom
maar klein en intiem, mijn geboortestad
in deze windstilte, dit niemandsland,
de zondag, geluid van een tikkende klok,
geliefde muziek om bij wakker te worden
onbekend moet nog worden veroverd
theorie snelt praktijk hier vooruit
naar een…
Rudimenten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 laten we bij het begin beginnen
als voorbeeld
om niet vroegtijdig te eindigen
ik heb nog een dagdeel liggen
zwervend door kou
door de zwijnenstal van omgewoelde tijd
het oogt verloren
zo tussen de snoeren van verlengd respijt
tussen stukjes toekomend ongeboren
ik ben degene die de regen verwaait
die bladeren verstijft in windstilte…
Met alle winden meewaaien
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 474 De wind waait letters
maakt gedachten vergankelijk
doorblaast het zijn
geeft zicht op zinnen
De wind draait en
stoot talloze woorden
in het luchtledige
geeft geschut aan 'n gesprek
Met alle winden meewaaien
maakt woorden onbenullig
laat zijn niet gezegd worden
zodat windstilte volgt
Wanneer aanzwellende
windvlagen konden spreken…
Onheilspellend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 ik wist de
wolken op hun vlucht
een donkere lucht
rolde windstilte vooruit
warmte klamt
en laatste vogels
zoeken schuw een
veilig onderkomen
onheilspellend
is het wachten
op de eerste klap in een
vernietigend ontladen
waar angst het
luider spreken
zichtbaar maakt
staken de woorden
bevrijdend knettert
bliksem en hoost
een…
Luchtstroom, adem, wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 Anima, Spiritus -
Ziel en geest die
Ten diepste in dit
Lichaam wonen en mij
Maken tot de mens
Die ik ben -
Worden geprikkeld door
Wind en lucht,
Gedachten ruimen met
De wind die waait uit
Het verkoelende oosten,
Bewegen mee met het ritme
Van mijn adem aangeblazen
Door de deining van de
Oneindige zee in het westen -
Windstilte…
pfff
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 286 zijn
het is waar
die lijn
breekt nooit af
wat is
wat was
dit blijft
tot waar
de tijd gaat
gaat de pijn
wie is er te laf
wie lijdt
om te beseffen
dat sommige lessen
nooit leren
huil niet om wat was
lach
glimlach
het is gebeurd
ook in de kilte
kleurt
de zon
alles goud
zoals het begon
ook al lijken
de paden koud
ook in de windstilte…
Ritambhara
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 93 Neem ik Elim ooit als soulmate
op m'n reis mee door het leven
als m'n scheepsmaat in de storm
langs wilde cataracten
hoge rotsen en in luwte van windstilte op de zeeën?…
Dreigbrief
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.319 Ingehouden adem, een windstilte
wakkert de rijzende dreiging aan
zonder beroeren trilt een snaar
een doffe fles vangt een eerste traan
druppels in de oceaan van kilte
Gestadig groeit het grauwe grijs
over het afkalvend ijzig blauw
als bliksemschichten zoeken scheuren
wegen naar een versteende vrouw
verwarde keizers zinderen in hun paleis…
Windbuidel,
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 296 mager geluid omhult de
witte geraamtes, te dun bekleed
met een verse huid, laat het
aardse stof zich met andere
kleuren verven in de geuren
van de regenboog en het oude
bederven, blaast op de pijpen
van de doedelzak, met stijf
gesloten lippen om zonder
houvast aan de horizon weg
te sterven, blijft een stukje
onaangetast, na die windstilte…
Windstil
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 597 Ik kijk naar mijn gezicht
wroetend in de tijd,
verborgen hoekjes en kantjes,
ongrijpbaar voor mezelf
ik verdwaal af en toe,
verlies mezelf uit het oog,
mijn tranen heb ik nog steeds
in een zakdoek geknoopt
geen enkel geluid beweegt,
het zout kleeft aan mijn dromen,
ik gom de windstilte weg,
de tijd heeft mijn benen gebroken
ik stapel…
Machinist
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 227 verkoolde schuppen
sputteren het hijgend haardvuur
nieuwe hagel in
Bombastisch rokende schouw
kringelt nu de roetwalm naar de maan
fluitend ronkende motor
blaast nu het perron
nieuw leven in
Maar de oogkleppen
zagen enkel ongeoorloofde
vertraging en hij gaf
levenslang het volle pond
In zijn volgestouwde geest
verkoos hij
wind boven windstilte…
Het aarzelen van liefde
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.531 Er zouden moeten zijn
dagen van aanvang,
dagen van afhouden,
dagen van dood tij
en windstilte
Maar er is alleen
een pijnlijke ademtocht
van een zekere liefde
hoe onzeker ook.…
Het hek
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 549 denkt het hek
Mensen lopen voorbij
Een lekker stukje appel, denkt de merel
De voorbijganger voelt aan het hek
De bladeren wanen zich een windstilte
De zachte wind bedenkt zichzelf
Waar de wind zacht waait een zachte wind waar…
(Ondertussen)
Mensen lopen voorbij…
huwelijksrequiem
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 751 zon - zee - wind - vuur - rotsen
zij werden man & vrouw
in memoriam
van verlichtende zon en verzengende vuurbal tot fletse noorderzon
van verkwikkende zee en verwoestende springvloed tot verraderlijk brakmoeras
van verkoelende wind en geselende stormen tot verstikkende windstilte
van verwarmend vuur en uitslaande branden tot smeulend koudvuur…
Ondergroei
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 154 hemeltergend, zo angstig vaag
sluiert het licht in mijn handpalm
geborgen in de schelpenkraag
van het duin zonder strohalm
dat als zachte aarde begon
maar in schaduw vlucht
voor de adem van uw zon
vanwege ontederheid berucht
zie de wolken buiten bereik
ik adem in, ik adem uit
vraag me af waar ik naar kijk
naar windstilte zonder geluid…
ongeboren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 557 In windstilte
was een kind geboren
haar naam sprak
onbestaand
het net van leven
trok de kosmos
strak voor even
adem stokte
ongemerkt
voor een stonde
geen mens
zou weten
van vruchten
die niet vruchten
in aaibaar water
dat was iets
voor oudere Goden
om het vergeten
te bedekken
*
maar het moest
nog gezegd worden
om het opgaan…
Als late liefde
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 419 zo
dat er geen feitelijke reden is
waarom jij mijn adem beneemt
en in alle onbekendheid
zo bekend in mijn gedachten ligt
de kuil in de matras met warmte vult
ook al tast ik in het duister van dwaling
of is het zo
dat ik even in evenwicht ben
niet verklarend naar het onverklaarbare
geen woorden hoef te zoeken
enkel en alleen in windstilte…
Gordiaans
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 108 nauwe wambuis,
gekapseisd in ondiep
water, waar het lot het
zwaard in vast liet lopen,
bolde winddruk de zeilen
met 12 gordiaanse knopen
van vaste koers verstoken,
stuurloos met een
gebroken kompas,
verdoemd de laatste
reis te ontzeggen om
de klippen te verleggen,
viel er tegen die natuur-
kracht niets te winnen,
behalve vanuit windstilte…
requiem van een huwelijk
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 827 zon - zee - wind - vuur - rotsen
zij werden man & vrouw
van verlichtende zon
via verzengende vuurbal
tot fletse noorderzon
van verkwikkende zee
via verwoestende springvloed
tot verraderlijk brakmoeras
van verkoelende wind
via geselende stormen
tot verstikkende windstilte
van verwarmend vuur
via uitslaande branden
tot smeulend…
Windkracht 12 ?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 216 wambuis,
gekapseisd in ondiep
water, waar het lot het
zwaard vast liet lopen,
bolde winddruk 12 zeilen
met de kracht van de
gordiaanse knopen en van
een vaste koers verstoken,
stuurloos met een gebroken
kompas, gedoemd in een
laatste reis de klippen te
verleggen, viel tegen innerlijke
natuurkracht niets te winnen,
vanuit ingehouden windstilte…
Beëlzebub
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 Wat is toch dat venijnig geraas
van draaikolken achter de windstilte. Dat schuilt als zuchten of zwijgen
nu eikenbladeren eenzaam wiegen. Dat wortelt als dromen in bomen.
Welke genen neigen naar schurende woede. Zelfs nu het vlees is gepijnigd
tot rauwe biefstuk. Zelfs nu het zowaar routineus avond lijkt te worden.…
Ouder worden is een kwestie van ontwaken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 kou, regen
sneeuw en ijzel
roest op het raam
’s avonds vroeg donker
’s morgens laat licht
ouder worden is ontwaken uit die winterslaap
en de hese kleur van lente herkennen
ouder worden is een kwestie van ontwaken
je ademloos en begerig niet verwachten aan wat komt
brood eten met enkel hoop als beleg
de deur open laten en vertrouwen op windstilte…
NIJMEGEN 2006
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 302 WINDSTILTE NIET NOCH
WEGEBBENDE POLSSLAG
De brandweer geeft een alleraardigst feestje:
‘Lief klein konijntje, vliegje op zijn neus’
We moeten luisteren, hebben geen keus
En in de tent zie ik een eng, zwart beestje
Ik sluit mijn ogen maar en ik negeer
Vierdaagseloop; tropische temperaturen
Geen fut om in het Sanadome te kuren
Lezen in Houellebecq…
Ik is een vlag
gedicht
2.0 met 10 stemmen 1.946 Ik is een vlag op een maanlandschap waar iemand
metaalgaren in stak om het oneindige wapperen
te bereiken dat in windstilte iets monumentaals wil
betekenen. Maar vlaggen zijn weerloos en mijn lichaam
bewijst hier niets. Al schrijft het ik en stelt het zich
voor.…