Alle inzendingen over gedicht OR gave

Die daalt en stijgt Bij de gratie van Het tij dat goddank Niet door mensenbrein Werd uitgevonden, Maar ons wel de Ultieme vrijheid verleent Om zorgeloos te ademen - Geen plaats op aarde Waar groter vrijheid Ervaren wordt en de Mens zichzelf ten volle Kennen laat - zo veel meer, Zo veel scherper, zo veel Helderder dan het…

Het droombeeld waar ik Zo lang naar verlangd heb, Dat mij nachtenlang In haar fluwelen greep hield Zonder ooit dichterbij Te komen, is langzaam Uit het zicht verdwenen - Uitvaart zonder bloemen, Zonder sprekers, alleen Een ik dat zielloos achterblijft…

Ieder mens heeft een talent gekregen en heel vaak weet je zelf niet welk Talent is een gave, zomaar verkregen niet een verdienste en dat geldt voor elk De één kan goed luis'tren de ander mooi zingen een ander goed praten over heel kleine dingen weer een ander kan componeren zonder dat hij er veel voor heeft moeten leren De een speelt…

De man, die zoekt naar gaven en speurt uit alle macht, bezoekt een aanleghaven op zijn talentenjacht.…

Het kind ontkwam niet aan het groeien Het zat vol meegevoel en zilt Heeft visemmers vol traan getild Het wist niet beter dan dat boeien In zee met wind en golven stoeien Het wist niet wat het was; een schild Het werd door dominees bedild Die bleven kortwieken en snoeien Zij, één met duinroos en met meeuw Liep eenzaam langs de havenkade…

Ze was pas achttien toen ze trouwde De man die haar de zijne maakte - En als de beste haring kaakte - Zag hoe ze in de ander schouwde Hij zag hoe haar dat zeer benauwde En dat ze naar alleen zijn haakte Hoe ze steeds meer gevangen raakte Ze zich als mensenschuw ontvouwde Met op haar schouders alle last Van wereld en van dorpsgenoten -…

Om niet aan anderen te bezwijken Was het dat zij haar huis verliet Terecht kwam in het soort gebied Waar vonken op zoet water prijken Ze leerde hoe zich in te dijken Er lag nog veel in het verschiet Maar telkens als zij zich verried Wilde de dood niet van haar wijken Gebood haar te reïncarneren Totdat ze eindelijk ging beseffen Dat alleen…

Ze hunkerde naar schelpen rapen De winters duurden eeuwenlang Het voorjaar kwam maar niet op gang Ze wilde in een duinpan slapen Ze wenste lammerende schapen Het najaar, eeuwenlang in zwang Verloor het van de sterke drang Om warmte bij elkaar te schrapen Ze was haar ware aard vergeten Daar was het om te doen geweest Een engel kan niet…

Ze leerde hoe zich op te laden Van jutter, Triton, Jan- van- Gent Ze raakte aan haar taak gewend En dichtte kieren, scheuren, naden Zoals ze door het leven waadde Een Zeeuwse oester, vaak absent Somtijds geopend en attent Een werf voor averij en schade Het werd haar allerlaatste reis Vertelden haar de lichtsignalen Van vuurtoren en hemelzalen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Het is een gave als je gedichten mag schrijven, zeker als je er mensen blij mee kunt maken. Waardeer de woorden in alle eenvoud, dichters schrijven heel vaak uit hun hart.…

regeert bemeet de gave van het woord aan de innerlijke maat de ware inhoud wordt verhoord als je er in dienst van staat.…

Zo ook nu weer dit gedicht uit mijn gedachten op papier ik zie het wel als een gave als ik dat zie zo hier. Het is fijn om te kunnen delen en daarom schrijf ik maar door, het is mijn eigen therapie, ik ben ook maar mens hoor....…

schoongespoelde schelpjes in mijn hand staan --------------------------- Uit: Verzamelde gedichten…

Helderse gedichten, 2010.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Een gedicht is uw eigen ik, mijn ziel ligt in dat gedicht. Ik zie het allemaal in mijn hoofd voorbijgaan, geen minuut tijd om te blijven staan. Ik rijg de zinnen aan elkaar tot een beloftevol gebaar, alleen door mij verwekt. Ik aai de letters van A naar Z Ik speel met woorden Ik gebruik die gave die ik bezit.…

Ik zat op de huisbank van een Zuid-Afrikaan toen jou alles afgenomen werd verder was ik nooit van jou vandaan Terwijl mijn gastheer krakend koersen controleerde en zijn dikke dochter zocht naar gave popmuziek wat zag jij toen, in je laatste val?…

van het verheffend woord in jou gaat dit vriendschappelijk gedicht…

De moeite die ik doe om overeind te blijven in een koel en onschuldig briesje vanuit zee, ik probeer er wat gedichten over te schrijven, maar om het echt te laten lijken valt niet mee. Altijd staat iets in de weg, de verbeelding of anders wel de vorm van het gedicht, en de rijm.…

God biedt het echte leven aan, door de gave van zijn Zoon. Antje.…

ieder mens heeft een gave dit ligt in het fijn gevoelig weten…

vertrouwd kraakt de trap veilig zijn de cirkels licht die in de kamer stralen alles op zijn vaste plaats alleen de ogen van de hond zien moeder koffie halen zo droom ik over jeugd de eindeloze dagen waarvan de avonden die knusheid gaven een eenvoudig tafereel huis en straat met vaste waarden waar mensen nog betrouwbaar waren…

gave vaas hier staat het vluchtige op http://bit.ly/qQWsso…

Als de Volmaakte Gave, die niets wacht Dan Zelf-verlossing door Volmaakte Daad Sterft hij en Zege is op zijn laatst' gelaat Wanneer hij spreken kan ‘Het is volbracht’.…

ontmoeting met een werkelijkheid waarvan ik het bestaan nooit heb vermoed maar een gevoel geeft te mooi om te benoemen opgetild word ik uit buitensporigheid doordat de zon die zich veel te vaak achter wolken verschuilt me juist vandaag opnieuw laat verstommen bij haar opkomst een stralende beleving waarbij ik discreet mijn gave…