85 resultaten.
Remember September
hartenkreet
4.0 met 64 stemmen 1.521 Stalen rossen - kolossen beton
Prikken een gat in de zon
Kietelen haar blauwe gewaad
En werpen ruw - schaduw op straat
Stralen verdwijnen - schijnen onecht
Ontmoeten het slechtste van slecht
Zijn ineens niet meer zo sterk
Iedereen rondom - komt om in het werk
Verhalen verschijnen - pijn en verdriet
Roodzwarte pagina's vol bloedvergiet…
lafaard, verman je
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 173 hoofd en
terugkeren naar het begin
hij nog een soort visje was
teveel al verspeelde hij woorden
aan de dove oren der toeschouwers
van zijn laffe daden daags
het gevlucht onder het slaken
van wel duizend oorlogskreten
die hem de aftocht verzekerden
het is bezinningstijd
de loutering van een geest
die het omgekeerd kon bestaan
totaal onecht…
Toneelhemel en jazzkelder
gedicht
2.0 met 159 stemmen 26.617 Het leven dat hij doorneemt is onecht en nabootsing.
Opdracht de vluchtige kroniekschrijver te zijn.
Gedacht, dat, als woorden adem zijn,
als adem leven is,
niemand nog adem heeft als het gordijn valt.…
Te recht berouw
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 360 Leegbloedend in mijn overpeinzing
Ontwaar ik huilend mijn bedrog
Te laat begon ik waar te nemen
Sleurde je mee in schuimend zog
Hoorde nooit die liefdevolle woorden
Ontkende wars als zijnde vals onecht
Om hen in de kiem grof te vermoorden
Niet ik was verdorven nee jij in en in slecht
Hoe kon ik die serene liefde negeren
Vals als ik was…
Vreemde vrouw
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 138 Ze is vreemd mollig geschilderd, als
een opblaaspop en niet van deze aarde,
een onecht stripfiguur, maar wel met
okselhaar en schaamhaar, wat overigens
totaal geen erotiek uitstraalt, vooral
het buitenaards gekunstelde onderstreept.…
tranenflesjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 de tranenvangers
vangen tranen in flesjes
om te koesteren
te verzamelen
de tranen van verdriet aan
een draad te rijgen
het boek der tranen
verhaalt over echte en
onechte tranen
mannen en vrouwen
witte en zwarte water-
landers van mensen
ook dierentranen
van krokodilachtige
aard soms een traan die
emotioneel
is een olifantentraan…
verdronken leven
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.192 het grote niets reikt zich aan
als een goudgele gloed
met een kraag van vals besef
gezicht verloren
in onecht gezichtsverlies
ondergedompeld door die ander
die jou is, en toch weer niet
zelfs geen notie meer
van je wens tot vergetelheid
onder het gouden vocht
ligt de onzichtbare sleutel
die alleen gevonden kan worden
door jou zelf…
april
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 2.022 bijna al weer april
waar ik liever nog
niet aan denken wil
die maand schonk ik
jou het leven
maar dat is jou
nu om het even
zo gelukkig ik was
zit ik alleen nog
in zak en as
zie jij mijn liefde
als onecht
bestempel jij mij
als heel slecht
digitaal moest iedereen lezen
dat ik geen moeder was
en niet kan wezen
ontspoord
ik radeloos…
De ziel eren
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 371 Gesol met andere harten
slaat terug op onechte,
wrede, zieke harten.
Met je lichaam
makkelijke prooien
misleiden
is goddeloos.
Ik smeek jullie, bescherm jullie zielen
tegen de roekeloze eerlozen.…
In duisternis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.318 samenvallen in een soort somber
onecht neuken, en zelfs dat is
hard gezegd voor wat wij deden
wij hadden voor elkaar
wel duimen nodig
en de beslagen ruiten
die zeer onschuldig
toezagen op
wat wij eigenlijk niet deden.
Het is nooit gebeurd
hoewel wij wilden
en het nauwelijks
was…
Een Spaanse Film
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 965 Drie mensen met uitzicht op de wilde zee,
en de regen die met vreemde vlagen
in het zoute water valt
De muziek van Jean Michel Jarre
die hard over het strand heen waait
Rijen palmbomen die in gelid kromwaaien
alles lijkt onecht
Alsof ik in een Spaanse film speel
en de prachtige hoofdrolspeelster,
“Jij die naast me zit en woordeloos over…
Man van staal
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 99 onecht kind van
gespeelde liefde
met harde hand
uit 't veld geslagen
in vuur gesmolten
vanaf 't prille begin
door niets ontziend
leven gewalst & geplet
in mallen gegoten
in duigen gebogen
in plannen gesmeed
staalhard geslepen
met woorden gevormd
& in regels geperst
door ouders van goud
gevoed met de angsten
van lood…
WAT PARFUM VERTELT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 zodat hij de aandacht op
zich gericht zal weten
of wil iemand heel blij
dit gewoon uiten en het
de omgeving laten ruiken
met zo’n geurtje van:
kom maar dichterbij en ruik mij
ach het is natuurlijk niet
een en al verdriet
maar wat een overdreven
parfumgeur niet vertelt
is hoe het geestelijk werkelijk
achter z’n onechte geur
met de…
De droom van een dorpsjongen
gedicht
3.0 met 27 stemmen 23.354 .
------------------------------
uit: 'Alles onecht', 1984.…
Spaties?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 79 Geschreven stilte op de huid
leidt tot het lot van ongebondenheid
zonder dat de ganzenveren breken
geslepen in hun vrije vlucht
van toegankelijkheid op de
grens van de werkelijkheid
en het lijdzaam schrijven genas
verbonden in gehechte levensplooien
sluimerde een onechtheid van het denken
met de gesluierde waarheid voor ogen
die…
Bewegende grenzen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 313 dualiteit tussen echt en onecht
tussen verstoten en zelfrecht
binnen, buiten
trachten een wereld te omsluiten
leven in de overlevering
die vandaag naar morgen heet
wonen in kastelen van karton
of tussen tochtige muren
zeker ook onder het blauw
een glimlach in de zon
waar men ademt tussen
keuze en leuzen
van verzamelde levensbrokken…
Golvende grenzen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 286 dualiteit tussen echt en onecht
tussen verstoten en zelfrecht
binnen of buiten, helpt trachten
een wereld te ontsluiten
is het leven in de overlevering
die vandaag naar morgen heet
of wonen in kastelen van karton
of tussen tochtige muren,
het kan zeker ook onder het blauw
met een glimlach in de zon
ademt men dan tussen keuzes
en…
JAN
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.705 Jij liet mij zien dat heel veel grote levensdoelen
onecht zijn en kunstmatig opgeboend,
en dat er wordt gezopen en gezoend,
en je wel denken kan, maar beter nog kan voelen.
Je stierf zoals je leefde: onvoorzien,
op jouw manier als altijd bovendien,
het boek nog op je schoot, en naast je de jenever.…
Lieve-MeiD
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 2.406 laten
Ik schaam me
Omwille van hun verdriet
Hun gemis is zoveel groter
Toch wil ik huilen
Hun verdriet wat overnemen
Wat helpen de last te dragen
Alvorens ook zij
Steigeren
Ik mag geen verdriet hebben
Niet nauw genoeg
Bij betrokken
En veel woorden om eraan te verspillen
Zijn ook niet nodig
Waarom mag het niet
Het is allemaal zo onecht…
pruik
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 253 Heb je tot de zondagochtend bewaard
tot de langzame nevel van een glas wijn
teveel optrok en je me leek gevlogen
en mijn rijm verschraalde en je gezicht
me nu wat uitdrukkingsloos aanstaart
en je haren onecht blijken te zijn
en ook je borsten me hebben belogen
en je hartstocht me zowat heeft opgelicht.…
Ik haat
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 941 rode ballen in de boom
het toetje met slag en room
groene takken voor het raam
het "oh zo gezellig saam"
het opgeklopte eten en het drinken
wederom op het nieuwe jaar klinken
alle oprecht gemeende onechte wensen
van lang verloren gewaande mensen
de krantenjongens die vragen om fooien
het laveren tussen levenden en dooien
de winkels met…
Stemmen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 137 Het is iedere dag opnieuw een gevecht
wat voor mij de waarheid is, is voor anderen onecht.
Het lijkt verzonnen en zit in mijn hoofd,
als ik schreeuw hou op ga weg
dan luisteren ze niet en voel ik me moedeloos en verdoofd.…
Hopeloos en broos?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 109 sterren en planeten, beleef
mijn tijdloze zin in dat ene woord, neemt bezit van
alles wat levend is en wat de liefde voor mij bewaarde,
zo surfend over de goudverf van een herfstdag
overzag Ik de tekens uit de letterdoos die de hemel
voor mij koos, maar sloeg deze direct weer dicht, een
ideologie wordt hopeloos en broos, niet volmaakt in
onecht…
Tegen welke prijs?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 26 zoekt het in het kleine,
verdiep je in de echtheid
van de mensen, richt je op
hun herontdekte schreden, in
onbestaande mogelijkheden,
misschien onechte treden
beschildert ze met je eigen kleur
van aardse waarheden, waaraan
niet aan te ontkomen valt, het
markeert de meridianen van het
hart naar de ziel, as van het tijdswiel…
Het blauwe uur
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.289 Het had een beetje van ontstaan,
beroofd van dat grauwe uur tot uur, een ietsje
blauw had het, onecht. Een lijntje meisje,
vrouw of wat, een brugje naar de overkant.…
Het gietijzer van stations...
gedicht
4.0 met 7 stemmen 9.070 Spinnenweb, skelet,
gehuil van witte geesten, onecht als alle dagen,
vals als jij. Maar wij schrikken zo snel niet meer,
wij laten ons nog slechts elkaar op het lijf jagen.
We reizen van ons vandaan, elke dag, zo ver
als we durven, met het oog op bestemming. Niets
minder dan dat.…
Zwemmen in confetti
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 129 Bewoon het klimaat waar ik in
schrijf, in de kleuren waaraan
ik ben gehecht, geloof in feiten
en non-fictie, met een eigen
dictie van de realiteit betaald
maar evenzo onecht, perforatie
van papier met de pen en gevonnist
tot de prullenbak, een schrijvers
loep stelt het detail in een scherper
diafragma vast, dingt naar de
gunsten…
Machteloosheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 731 Jij wint het niet hoor meisje, je bent onecht en koud.
En als zijn ogen open gaan en hij de waarheid ziet. Wat heb je dan nog over? Ons zeer zeker niet.....…
ma petite princesse
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 80 vrees of sluimer
op de mensenaard kon richten
niet dat het mijn gemoed verlichtte
Ik zette stappen in het zand
en sta nu hier als koningskind
verleden werd nooit transparant
te onderscheiden van mijn heden
hun horizon niet te ontleden
kaleidoscoop van eigen hand
'k Verwijl fysiek in 't hier en thans
mijn ziel is schijn, mijn hart onecht…
Kwestie van smaak
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 Ik bewoon het klimaat waar ik in
schrijf, in de kleuren waarin
ik ben gehecht, geloof in feiten
en non-fictie, in een eigen dictie
met fictieve realiteit betaald
als dagelijkse waarheid onecht,
perforatie van ideeën gevonnist
tot een prullenbak, de loep stelt
elk detail in een breder
prisma vast, versnippert het
taalgevoel, dingt…