Alle inzendingen over schaamrood

Verdwaasd zie ik haar streven Voorbij traan en schaamrood Hoe zij doorgaat Terwijl ik met armen en benen Verknoopt raakt In een verdoving Omdat ik de mens in mij verloor Houw ik haar uit de rots Haar bekende gestalte Door kwikzilver weerkaatst Vervuld van deining Keert zich af Van mijn dagelijkse plek En voorbij de drempel Valt…

Ik heb je aangekeken met ogen vol glans en hoop maar mijn blik ontweken steeg op mijn wangen het schaamrood. Ik heb om jou geweend in stilte en avondeenzaamheid je hebt het nooit geweten je had een ander, ik was je kwijt.…

Ik moet je wat bekennen Met het schaamrood op mijn kaken Zou ik je nog eens graag willen kussen Je nog eenmaal liefdevol aan willen raken Je de wereld doen laten vergeten Op mijn vleugels neem ik je mee Samen zweven totdat we verdwijnen Het hieros gamos beleven met z’n twee Jouw liefde heeft mijn hart geraakt Mijn lippen hebben je doen…

gingen vaag, doch onheilspellend kraken Geloof me maar, van strijden was geen sprake het was berusten in een helder lot het lichaam spande stiekem een complot met cellen die verwoed de kop opstaken Vergeet de termen ‘winnen’ of ‘verzaken’ (al wacht er aan het einde een schavot) en drijf met dapperheid gerust de spot een dode heeft geen schaamrood…

gingen vaag, doch onheilspellend kraken Geloof me maar, van strijden was geen sprake het was berusten in een helder lot het lichaam spande stiekem een complot met cellen die verwoed de kop opstaken Vergeet de termen ‘winnen’ of ‘verzaken’ (al wacht er aan het einde een schavot) en drijf met dapperheid gerust de spot een dode heeft geen schaamrood…

Met schaamrood en met tegenzin, schrijf ik mijn eerste zin. Maar als de muren vallen, dan komt mijn hart in zicht, Ik draag het in mijn handen, houd de deur niet langer dicht. Kijk maar gerust , hoor. Ja, ik stotter, vind moeizaam ieder woord. Als ik ben uitgesproken, Zegt men: “Dat heb ik meer gehoord.”…

Generale repetitie Hulde aan alle fouten die ik beging aan alle keren dat ik met schaamrood de planken mijn diepste excuses bood en spijt ten leste zorgde voor bekering Applaus voor al het vallen en weer trachten voor de wonden die ik in janken heb gelikt alle rotstreken die me door het leven geflikt uiteindelijk zoveel goede dingen brachten…

de deur gaat dicht geeft zicht op lange gangen die met gebed en contemplatie zijn behangen draag een pij die ik gekozen heb omgord het touw met knopen die gestrikt zijn door een toekomst zonder jou ik orgel klanken voel mijn knieën op gebedenbanken laat de knopen glijden langs het schaamrood van mijn ongebruikte dijen…

weer tuin te zijn waar is mijn hoekje in de zon waar planten groeien die niets weten en door mensen en commercie zijn vergeten en hun tijdloos spel met de seizoenen spelen ik wil weer leven en aan hen mijn aandacht geven niet aan de bollebozen in techniek en zeker niet in politiek wat zij u steeds beloven daarover kom het schaamrood…

Verscheurd breng je verkrachte wanhoop ademloos wordt een laatste toeslag uitgestoten als schaamrood knaagt aan een schitterende fontein met verstoft geweten wanneer avonden rood kleuren stijgt de mens voor een laatste maal boven zichzelf uit en zoekt op vleugels van aflandige wind naar verloren gewaande duiten jij schatert, spuugt…

Soms is een PVV’er –net als ieder- de pineut Met schaamrood is tie echter te gewoontjes Doe maar snel een hoofddoek om de koontjes…

Af tril je kriebelend tegen mijn lies en toe weet ik dat waar je ook bent -mijn zwakste plek blijft je bekend- in puls toon jij geen kuis doch kies Zo anders was `t niet lang gelee waar je heftig genoot, gedonder leek tijdens `t werk, in de kerk of op de wc Hoe vaak bij mij het schaamrood piepte als ik weer ongewenst zwanger bleek je schellend…

bakkie koffie buiten schijnt de zon ja graag met melk en zoetje geef mij maar speculaas even geen marsepein pepernoot ja ja sjokkollaai op taai taai taai prachtig dat sinterklaasgedoe alleen die stomme rijmelarij te gemaakt ik word niet geraakt bij commerciële exploitatie dan stopt mijn hoge inspiratie ik moet er nog elf maken met schaamrood…

ware schoonheid vind je nog hoog gehakt vilein lonkend op paarse heksenlaarsjes onder leren coat gekleed maar schaarsjes van adeltakken die zwaar zijn doorgezakt ze monstert elke kerel van top tot teen komt hij zonder schaamrood op zijn kaken klaar op borsten met getatoeëerde draken en denk niet daar draai ik snel omheen je bent al in…

Niets had mijn lichaam te verbergen, maar het verborg zich, duwde zich af tegen de randen van zichzelf, schaamrood op de wangen, zweet in de handen. En nooit kon het de grote vinder verhinderen. ----------------------------- Uit: 'De eindelozen', 2015.…

dwang lees vragen uit je mond kom en hoor mijn poezie spuug woorden in volgorde en schrijf teksten op gebouwen vlecht gedachten samen gevuld met zuiver bloed zodat de schubben op mijn lijf weer tranen het woord geen pijn meer doet kom kleed je voor de avond kleur de randen van je tepels helder blauw omdat ogen zich vergissen kleurt het schaamrood…

mensen die zich veilig waanden werden vernederd, geslagen verjaagd, opgesloten, in veewagons vervoerd ondergebracht in kampen, waar macht de leidraad was monsters knalden de zwakkeren af langs de kant van de weg tijdens de dodenmarsen omdat het kon, zonder enig vorm van proces de vijand regeerde, en wij gaven hen vrij baan letters vol schaamrood…

Zonder opleiding of diploma’s Zodat zijn gezin het goed had Nooit liet hij zijn eigen verdriet zien Hij die er altijd is zonder woorden Je troost met een blik Mijn vader zo belangrijk, zo dicht bij Zo vanzelfsprekend Ik schaam me diep, als ik nu zie Dat hij mij nodig heeft En ik het te druk, te druk heb voor mijn nu oude vader En met schaamrood…

Tover schaamrood op uw kaken! Dit moet alle Nederlanders raken! Dit is echt de grens. Protesteer allemaal, dat is mijn wens.…

Nu haar sterren zijn gevallen niets haar waarheid nog kon delen waren zij - geraakt in zeer opnieuw de hemel in gegaan met blauwe bloemen voor de Heer om er het schaamrood mee te vegen van de loodgeslagen deuren die zij zagen in verveling Het was veel te heet geweest die zomers dat zij er van leefden van de naderende stilte blote billen…

Gij zijt een bruut en absoluut genieter Van 't heerlijk Leven, waar het zich maar aanbood, Maar zoudt gij even willen worden schaamrood Omdat gij zijt bruut, absoluut verniet'ger Van al het echte dat naar u zich saamgooit Tot één groot mens-zijn, niet om te verdriet'gen Uw zwak, klein zelf, maar om u te verniet'gen U, mens, die…

Haar stroperige lach Het kneepje in schaamrood Als ijsblokje in de tropen mag ik ontdooien Haar voetstappen in de gang galmen in mijn maag Even later haar hand tegen mijn wang Een smeulende afdruk, een bang geluk…

Wel zag ik nog het schaamrood rond de vraatzuchtige kaken van een bloedeloze kerk.…

Als bij opgroeien en ontwikkeling herinneringen met negatief gevoel opwellen blunders in het verleden onze hoofden schaamrood kleuren is dat het signaal dat zich normen vormen en we volwassen worden Als we tijdens opvoeding de trant van onze nederige herkomst voortzetten omdat we niet beter weten slijten we corresponderende ‘beddingen…

Eensklaps strooit de volle maan aalmoezen op het asfalt door het gat in mijn andere hand; op mijn ene been schop ik ze, voor het slapengaan, de hinkelbaan uit, schaamrood voor het eind van het spel. Hemel biedt zomin verstrooiing als de hel.…

Ik pak en kus hand, wang die schaamrood kleurt Wij delen water en een gele pruim uit Chili, door Pablo Neruda omschreven als jonge tiet met tepel, naar beneden hangt, vanwege zwaartekracht of opricht verlangend naar het warme zonnelicht Wij wisselen kussen uit en luisteren naar vogelgezang en het deinen van bladeren aan de jonge takken…

Diep wenst te prikken en te snijden in het eigen vlees om die zaken die met schaamrood de reputatie van de familie blameren. Een nabetrachting met wat gespeelde dwang; in zijn laatste gang die echter voor een afgang nimmer hoeft te vrezen.…

Kleurt zich op de grens van baardtooi het schaamrood op gelaat en kaken, voor diegenen die krampachtig hun bezit bewaken? Stranden hulplozen in hun barensnood, hun tranen vrijelijk te laten lopen in dorre woestijnen van een overschillig genot om zich in die stroom te scharen in de oasis van hun dromen?…

Dra was nu het zoete geheimnis voor beiden geen heimenis meer, en lag aan zijn zwellende boezem schaamrood haar hoofdeken neer. Nu komt er geen storende duena, geen hartloze voogd in het spel : ze hadden malkander lief en ze huwden en hadden het wel.…

begrijpen Niet dat ze me begrepen toen ik open was maar mijn etalages waren zo aardig zo begrijpelijk en verrassend leuk niet dat ze er meer door kochten Maar als ondernemer houd je rekening met de wensen van je klanten ook al is het voor jou al lang afgelopen dus een hele lange gulle uitverkoop met prijzen voor elke portemonnee en het schaamrood…