Alle inzendingen over Het regent vleugels

ik denk als het regent laat ze niet nat worden en als het stormt vat ze geen kou en ik denk ook dat dat denken niet helpt want je wordt nooit meer nat noch vat je een kou want het regent noch waait ooit meer voor jou ----------------------- uit: 'De deur', 1972.…

Het regent vannacht, zomerherinneringen -- worden weggespoeld.…

Vrij zijn op jouw eigen vleugels Tussen de wolken Wilde jij. En jij wilde Steeds weer vrij zijn, dus jij vloog zo vaak jij kon. En jij bleef er steeds maar langer Vloog immer dichter naar de hemel en de zon Planeten blijven links liggen Putin negeren, de rest Lanceren met een broodje... OPM.…

Mijn kind zegt alsmaar nee en mokt de hele dag, mijn lief die luistert niet is trouwens ook zo lief niet meer en buiten regent het. Mijn buurman dient een aanklacht in vanweg het bijten van mijn hond, de poes is ondertussen ook verdwenen dat is jouw schuld zegt dochter zeur en buiten regent het.…

ik loop onrustig rond door m'n woonkamer het wordt steeds donkerder en het regent en het regent ik zou een lamp aan kunnen doen net als al die lampen die aangaan de avond valt in scherven van licht maar ik ga zitten in het donker en luister naar het ruisen van de regenbladeren…

Het regent in mij, het regent dat het giet en 'n ander hoort het niet. Maar vanmorgen, serieus, stak er 'n takje uit m'n neus.…

Het regent op De Ring van Simonshaven En stapvoets gaan er paarden langs de ramen Mijn blik gaat naar een schaaltje herfstcyclamen Ik ga mij deels in winterrust begraven Bij buurman nog geen vieren van de teugels Zijn til zit vol met hunkerende duiven Die enthousiast naar buiten willen stuiven Pas in de lente spreid ook ik mijn vleugels…

Ik had je vandaag met een asymmetrisch topje willen zien maar het regent pijpenstelen het is koud fris is een eufemisme en dus je draagt je zwarte schoentjes je zwarte pantalon je zwart-wit geruite bloes ik had je vandaag maar het regent pijpenstelen het is koud fris is een eufemisme…

Zo echt zo ongetemd zij kust de aarde en als het regent modder…

Een bui waait over maar plaatselijk regent het de kern overstroomt.…

Wat een fijn geluid Het regent pijpestelen De hitte voorbij…

(de traagheid van het onvermijdelijke) ze volgt de ogen van de wind wanneer het regent op zijn rug hij deelt verhalen als het meest nabije in hoeken van vreemde huizen ik hoor haar gaan en graaf de maan uit ze is de nacht, de schaduw waaruit het licht kinderen baart dichter bij de waarheid en liefdeswoorden die de stilte…

op straat met bakken liefde in haar reservoir als twee eenden knikken wij naar elkaar en het geluk krijgt onzichtbare vleugels al zoek ik tussen alle vrouwelijke onderstellen haar bloemrijke jurk die als een renaissancegordijn wappert eenmaal uit zicht de teugels afwerpt.…

Het regent tranen, over het teloorgegane.…

Het regent dikke tranen één grote mistige waas mijn lach is verdwenen verdriet is echt de baas Scherpe en gemene scherven pijnigen mijn gebroken hart mijn hoofd is helemaal leeg mijn gevoelens zijn verward Je hebt me vreselijk gekwetst tot in het diepste van mijn ziel het door jouw getoonde karakter was niet waar ik ooit voor viel…

Wat schoot ik deze week toch in de lach Toen bleek dat onze rechtse senatoren Zich eensklaps aan hun linkse broeders storen Om reden van hun regentesk gedrag Want op het pluche van elke kamerzetel Zit naast de pot sinds jaar en dag de ketel.…

Het regent maar de merels zingen ik fiets mijn zorgen weer naar huis dit zijn de nadagen van 'thuis' zij zegt aldoor dezelfde dingen al zou ik 't nét zo vaak herhalen geen papegaai snapt nachtegalen…

Het regent, en de donkere straten glimmen, het raam beslaat de vensterbank bezaaid met pareldruppels en de wind ruist door de toppen van de bomen het licht brandt aan de overkant als elke nacht; de straatlamp schijnt een muur vangt mijn gestreepte silhouet op tafel ligt de print van Monflanquin twee weken eerder in het zonnelicht vanuit…

Kijkend naar Holland zie ik nog steeds dezelfde soort regenten dat nog altijd slecht luistert zelf bepaalt wat ze doen met onze centen negeert wat het volk ze influistert immer zelf vol overtuiging besluiten steeds dezelfde samenklonterende kliek die dat wat mensen als wens uiten wegvagen – nog net zo ziek Kijkend naar Holland zie ik verwaterende…

het leven is als een wolk hij drijft voorbij en aan het eind regent hij leeg…

het regent tranen de treurwilg schreit haar verdriet versmeltend moment…

de wind draagt het blad naar het kleurrijke tapijt het regent zachtjes…

Herfst, het regent weer de oude droefenis -- van mijn bange hart.…

Als het lang regent blijven mensen maar klagen zingen de vogels…

Vakantie in het regenwater, gewoon een buitje en toch: zit iedereen verscholen omdat het regent...…

Haar gezicht regent huilt verdriet door de dagen zoekt troost in de nacht…

ik heb van mij afgeslagen ik kijk vooruit maar dan regent het onverwacht en sijpelt de stad op mij neer…

waterspiegeling dat achterste van mijn tong spreekt als boekdelen het regent zomerdagen over ons kikkerlandje…

Het regent zachtjes witgele krans om de maan een wolk schuift erlangs…

het vermoeide hart zet haar vensters ver open het regent bloesem…