Alle inzendingen over Onze kat

Deze oude aarde kreunt onder veel te zware last, sleept steeds meer 'verleden' mee in haar wedloop met de tijden. Deze oude aarde zucht om haar haast verloren schatten waarvoor Mars en Jupiter en zelfs Venus haar benijden. Geef haar terug haar soorten dieren, nu met uitsterven bedreigd, geef haar terug haar regenwouden en haar ongerepte…

verzinkend in onze duisternis weten we de wereld wijken wat van de wereld rest het ruisen van de regen het suizen van nachtelijke treinen die door onze dromen glijden de warmte van ons eigen nest…

deel En ik, ik wist al heel snel dat jij de man was van mijn leven en nu we jaren verder zijn pas nu kan ik mijn liefde geven Ach had ik maar naar mijn hart geluisterd dan waren we nog steeds bij elkaar had ik nooit voor een ander gekozen maar waren jij en ik nu een gelukkig paar De tijd is niet meer terug te draaien toch blijven onze…

Onze ogen kijken over zee waar de golven overheersen. De witte wolken jagen voorbij water stroomt op het strand. Waar ik loop samen met jou in een stil en tijdloos vertrouwen. Geen geheimen voor elkaar na zoveel seizoenen bij elkaar. Het is bij ons net als bij de zee soms is er eb of vloed.…

Avond zwart, sterren helder. Plotsklaps vormt zich de muur, gegil van staal op staal, brekend glas dat naar binnen is gedrukt, in een flits staat de wereld stil, mijn blik opzij, zij (god zij dank) heeft niets, ze roept je bloedt, ik voel het lopen van het hoofd en wangen over mijn gezicht. Een wit gelaat meldt dat de hulpdiensten zijn…

10 jaar samen mijn strijd het blijft moeilijk van tijd tot tijd Nu samen een strijd onze strijd het is moeilijk in de tussentijd Beide positief voor en met elkaar blijven knokken ook de volgende 10 jaar Dankbaar mag ik zijn voor de ontstane vriendschap zo apart, zo fijn…

Het sluipt en stoft in de verste uithoeken van onze nationale kijkdoos, het matte populisme gloeit door het gekleurde ethisch dak, is het de band van vrijheid die zo kwelt?…

Daar gaan ze onze dagen Ze palmden allengs ons leven in Ze begonnen er aarzelend aan Tegenover een klein wezen met een immens speels ego kwamen ze nietig weifelend schoorvoetend aan de deur kloppen We herkenden ze eerst niet als dagen Zoals we achteloos onze tijd namen Daagse geldingsdrang doet ons groeien Kleine mensen worden gestaag groter…

Steentjes, korreltjes Onder m’n voeten, tussen m’n tenen Aromatische geuren Verstikkend, bevrijdend Haastig ren ik met het schepje naar de kattenbak…

Mijn kat is dood, de gele bomen treuren. Zomer, roep ik, overnacht bij mij: want het appelbloesembed staat klaar en jonge paddestoelen zingen Vivaldi, overjaarse violen knikken portato een nieuwe geur van jasmijn bevrucht de nacht mijn kat is dood.…

Zij was een heel oud dametje die hield haar kat op schoot dat beest was heel aanhankelijk waarvan dat mens genoot. Zij was alreeds verlaten door ieder om haar heen ze was nu slechts nog samen met haar kat alleen. Daarom zaten zij samen heel dicht bij elkaar die kat die zij zo bij haar houdt betekent veel voor haar.…

Ik heb een muzikale kat je weet niet wat je ziet zoals die bij de radio van muziek geniet. Hij wiegt dan met zijn heupen lekker in de maat en als hij op zijn kont zit doet hij dat met zijn staart.…

de poesjes ze kruipen kopjesschuddend vanonder het lage afdak duikelen de ochtend in wassen zich in het tere zonlicht ze besluipen vroege merels en maken jacht op vlinders die uit koers zijn geraakt oeverloos en vlak hun wereld kent geen verborgen geheimen ze gehoorzamen braafjes het voorouderlijk instinct plegen geen overspel…

Ik zelf, ik wacht op inspiratie Hij niet, hij ligt al lang en breed weer aan mijn zij De luiste kat van onze natie Lamlendig uitgestrekt En gapend van verveling Rolt hij nog even om Hij merkt wel dat ik nog onrustig ben En nog te veel beweeg Hij is dan wel een kat maar Zeer beslist niet dom De nagels aan de poten trekken krom De motor…

Ongevraagd en onvoorwaardelijk in haar liefde Ze geniet van elke streling Ik ben het die negerend haar hart doorkliefde Ze ontkent de verstikkende verveling 's Nachts geeft ze meer dan me ooit beliefde Ze negeert de afwijzing Ik duw haar regelmatig over de reling Er is niets waarmee ik haar geriefde Ze heeft een dwingende charme over zich…

Oude dame gaat naar buiten met haar dikke bontjas aan ze gaat een avond uit, zegt dat ze fijn gaat stappen Joost mag weten waar, maar ze wacht wel tot het donker anders zien we haar misschien Heel voldaan keert ze 's ochtends huiswaarts om daar bij te komen van een lange ontspannen nacht Overdag ligt ze zacht te dromen en te wachten…

de nacht is mijn kat op trage poten ze woont in een wit kasteel met dikke muren die kluisteren als we buigen naar zware wind sterrenbeelden vallen uiteen in ovale ogen breder dan de maan het verre licht, fijn wit zand ooit valt alles uit elkaar zweeft alles zacht met iedereen ik raak de dag hij is van steen…

Begeerte is in een kat sluipt op mijn tuinmuur geen vogel te oud…

Hij is soms zo'n kattekoppie, mijn kleine Droppie Hij was de eerste kat op dit pleintje zijn prive, zijn terreintje Hij is zo geweldig lief en gezellig Hij maakt het soms wel erg bont, gromt,als de deurbel gaat, als een hond Hij geeft mij veel plezier ik hou van dit heerlijke dier…

Dat zijn dus mijn vier katten, Een leuk stel apart, Ik leg ze graag in de watten, Maar ja ze hebben dan ook mijn hart.…

ontdek de hemel in het licht van weten sla de trom om de oren van staal nog nooit zo lekker gegeten in jouw onmogelijke omhaal van taal recht is de bocht in tuinstad vuur uit water dat vliegt op slag ruig onder rokken als dat weert waar vind je deze eigenwijze lach als zes negen blijkt te zijn in bossen vol seringen van geluid lijd dan…

Voor Smeagoll Zit op het stoepje Voor het huis, Uit te rusten Van wat geweest is, En jij komt Verregend op Mijn schoot, en Kruipt tegen me Aan - legt je Kopje tegen mijn Borst en begint Rustig adem te Halen, net als ik Die me in mijn Eigen adem door Drukdoenerigheid Zo vaak verslik…

Je hoort vaak de onmogelijkste verhalen Van mensen die een huisdier binnenhalen. Omdat ze natuurlijk gedrag niet kan uiten, Gaat poes zich vaak te buiten Door kattekwaad uit te halen. Het was haar ultieme droom Nog eens te klimmen in de hoogste boom.…

Wanneer ik zo terloops de kat bekijk terwijl zij op de sofa ligt te slapen, voorafgegaan door levensgrote gapen, dan denk ik vaak ~wat heeft die poes het rijk~ Zij hoeft haar kuch niet bij elkaar te schrapen. Er staat voor haar steeds binnen pootbereik een bak met voer, een vorstenmaal gelijk.…

Wahlaia steenbokken enkelstreepsgrasmuizen schaap of een rat Waarom dan ook nog die tuinonderschijtende vogelvermoordende stiekeme kat ?!…

Nee, dat is te zwaar voor een oude kat.…

Vlakbij zie ik -mijn ogen worden almaar zwakker- een kat lang uitgestrekt in al haar gaafheid zo liggend of zij nog warm van leven is -de zekerheid van het pas gebeurde- zo ontroerend zo eenzaam als de aanblik van een mens zijn kan neergeworpen op het macadam bijna.…

Een kleine, verstoten zwerver, heeft geluk gehad. Eindelijk heeft een nieuw thuis, een verloren kater welkom gevonden.…

We zagen je liggen op de warme plavuizen niet langer als een bolletje maar languit als een gevelde krijger. Later op de dag stond de zon aan de zenit, majestueus en verzengend en koos jij voor de luwte van de koele varens want lijden deed je solitair geen klacht of gejank al konden we je ogen lezen Spring nog een keertje Cammi, toe, over…

wij hadden thuis een cyperse een brutale, maar o zo lief Joekeltje kakte op de trap en als je er iets van zei of haar te eten gaf dan spinde zij zachtkens, vol begrip dacht even na, miauwde 'verhip' maar zag er niet vanaf Joris, de kater van de buren wilde haar gedrag niet langer verduren en na een brutale haal over haar neus bleef voor…