Alle inzendingen over Soms raak jij...

soms soms loopt het vast en slaat het tegen soms soms wil ik zon in plaats van regen soms soms wil ik praten maar heb gezwegen soms soms maak ik fouten om dan van te leren soms soms ben ik bang om te confronteren soms soms kom ik mezelf nog eens tegen soms…

verloren gelopen in de waan van de dag wil ik verdwijnen in de plooien van de tijd wolken zien drijven tot aan het zwart van de nacht en als een kind schuilen onder een bladerdak voor plotse regen even wil ik zo verdwijnen tot aan de dageraad waar ik mezelf weer vind.…

Soms weet ik de weg niet zo goed en ga op de tast raak zwijgend letters met vingertoppen die soms ongeduldig spreken wat menigeen nooit zal verstaan…

Iedereen komt zichzelf tegen iedere dag, ieder uur maar het komt veelal niet tot een ontmoeting soms zelfs niet tot een begroeting en dat blijft, lijkt mij een gemiste kans…

Soms raak je me stiekem aan, met je hand, je heup of je borst, maar de situatie is er niet naar om wild van bil te gaan, waarom doe je dat toch? Vind je erotische dromen soms leuker dan de werkelijke daden? Wrede sexgodin, ik niet. Mijn verlangen is schaamteloos open.…

en geluidjes maken in je box of in je mandje zwaaien met je kleine handje of je een popje soms kunt raken en zo wordt het toch zes uur is de dag weer haast voorbij in ieder geval voor jou en mij 't was van veel te korte duur samen eten met pa en ma jij op tafel in je mandje een speeltje in je kleine handje voor ik weer naar huis…

die jouw haren streelden Hoe verlangend jij soms was Tableau vivant voor mij soms was En als een spiegel van de liefde Duizend sprookjes met mij deelde Hoe jij eens bij volle maan Wanneer de mensen slapen gaan Hier uit jouw lijst bent opgestaan En als een ridder bent verschenen Veel meer dan een schilderij Kom jij nu sprekend, zo dichtbij…

bemin jij onze taal zelfs het toetsenbord gaat dansen jij bespeelt het magistraal Al is jouw woordgebruik pover en klopt een zin soms niet toch is het nog niet over en weer druk ik op delete .....…

Het heeft zo weinig waarde En met liefde niets te maken Er is er maar één en dat ben jij Die mijn hart weet te raken…

gedicht Door dit cadeau te geven Blijf jij zo in mijn leven En raak je nooit uit zicht…

"Pim is onrechtvaardig" schoot Volkert door zijn hoofd en hij schoot Pim door zijn hoofd "Wat onrechtvaardig" schoot er door mijn hoofd "en ik wilde nog wel de politiek in" schoot er door mijn hoofd "Hans is onrechtvaardig" schoot Murat door zijn hoofd en hij schoot Hans door zijn hoofd "Wat onrechtvaardig" schoot er door mijn…

Laat het los Sst... je ziel fluistert Het is je hart Dat niet meer luistert Je geweten Je laat het in de steek Eens waren je dromen Iets waar je voor bezweek Laat het los En al ben je het vergeten Het is de vrijheid Het verlangen, het geweten Voel het En laat het niet meer gaan Laat je angsten los En raak je dromen aan…

Ken de lach van liefde en droom weg van 't heden je passie voor de toekomst houdt iedereen tevreden. Het is die levenslust welke ons sterkt maakt we voelen ons dan één zonder dat het ons zo raakt.…

je dubbelganger lijkt niet op je maar heeft je stem ik luister starend in verten naar je beeld brand me voortdurend aan je foto huil ik zomaar wat maar zo vaak raak me, desnoods aan of af en toe mis je meer altijd dan nu en dan…

Raak me aan en voel het bloed door mijn aderen slaan. Luister naar mijn stem hoor daar de wind langs mijn stembanden gaan. Blijf bij mij mijn kind Het stroomt voor jou, dat bloed en die wind.…

Ik probeer je nog één keer te raken, als je achter mij zal staan en in een laatste vers jouw licht te vervolmaken, de essentie waarmee het laatste gat wordt gedicht in de voor ons aangewezen tijd, kan niet somber klinken of ongrijpbaar vederlicht om dan aan te vertrekken en bij gelegenheid weer a-priori af te leggen en elkaar…

Raak me aan en voel het bloed door mijn aderen slaan. Luister naar mijn stem, hoor daar de wind langs mijn stembanden gaan. Blijf bij mij mijn kind: het stroomt voor jou, dat bloed en die wind.…

stilte bekruipt me het had 'n lange aanloop nodig voordat 'ie over zou gaan tot deze aanval welke zorgvuldig in de wind wil worden geslagen, doch raakt het geleidelijk zijn doel en word overmand door immense rust…

Hangend aan jouw lippen absorbeer ik ieder woord dat er vanaf rolt hoe simpel kan 't zijn als je de optelsom nog eens natelt doch ben jij degene die mijn ogen opent op 'n ander niveau en voel hoe de wereld nu pas aan mijn voeten ligt…

er bekant van Afsnijdt, en een halve Seconde voor de frontale Botsing zal plaatsvinden Die ook mij en de kinderen Onherroepelijk mee zal Slepen in een voortijdige Dood voegt hij naar rechts In, mij en mijn passagiers Achterlatend met bonkend Hart vol onbegrip - De dood kwam voorbij Op deze zonnige zondag, Zonder me aan te raken…

Als je de stilte zoekt in je binnenwereld zal het geluid van de buitenwereld je niet raken…

Raak! Het klamme zweet stond in mijn hand. Al kostte het me dan ook een der vissen, dit schouwspel had ik echt niet willen missen.…

de baby bultrug fluistert tegen zijn moeder het kalf knort en piept zacht de orca mag hen niet horen dit pelt de korstigheid van onze woorden brengt ons in beweging het raakt de leegte…

ik aan heel raak, sla ik direct op zijn of haar bek!…

Het raakt me Naakt, bloot, zonder huid en zonder vel Maar het raakt me Het is zó fel op de huid waar ik vervel En het raakt me diep en dus ik pel alle laagjes die ik tel Zonder aan te raken maar ik vertel het raakt me zeker nog wel…

soms lijkt poëzie zo simpel dat je denkt kan ik ook maar dan verschijnt er op je hoofd een rimpel en langzaam raak je van de kook…

Soms dat alleen voelen nu je weer ver weg bent waar ik je niet kan raken verscholen in de dingen van de dag en de nacht de mensen en de wezens waarachter jij lenig als een aap door de bomen slingert in het zonlicht maar ook bij nacht en ontij Jij laat mij met de vragen waarop jij antwoord weet verwijst naar astrologie en andere vage zaken…

jij bent mijn zon prismaat alle kleuren die we samen delen je groent en roodt in pas beginnen daarmee laat je warme kleuren binnen blauwt soms kou en ultraviolet in heftigheid maar ongezien raak je dat kwijt infraroodt in passioneel ontmoeten ja je handen stralen en ik voel de hitte van je kussen in het groeten je bent mijn zon…

Soms zijn er dingen die je beter niet had kunnen doen. Waarvan je wist dat je fout zat, zoals bij die ene zoen. Soms zijn er keuzes zo moeilijk om te maken. Want de gekozen keuze kan iemand zo hard raken. Soms zijn er woorden die je meende toen je ze zei. Maar een paar uur later waren ze niet meer van mij.…

(tegen wil en dank) soms stokt de poëzie dan voelt het leeg van binnen niets kan ik dan beginnen hoe ik ook hoor of zie... soms stokt de poëzie dan zijn mijn woorden op niets kan ik nog verzinnen en er valt niets te winnen... soms stokt de poëzie dan raak ik buiten zinnen en sta ik op mijn kop mag ik opnieuw beginnen..?…