Alle inzendingen over Witteman

De dichter verdiept zich in religieuze boeken, en gaat, na vele jaren, weer eens naar de kerk. Maar als hij kritiek levert op Gods machtig werk, kan hij God zelf luidruchtig horen vloeken. En de dichter, hij zwijgt even voor een tel ... en ziet God dansen ... 't is kermis in de hel.…

De hele wereld kijkt zwijgend toe, de nutteloosheid zo ontzettend moe. Maar de wereld wil maar niet leren, laat zich makkelijk door je chanteren. Wat wij denken kan je niet zo schelen, zolang je de lakens maar uit kan delen. Kan het niet vredig, dan met bot geweld, want macht is al wat er voor jou telt. Maar ooit komt een einde aan je droom…

Laat de wind maar om het huis loeien, ramen worden gegeseld door de regen. Maar vannacht kan het me niet zo boeien, met jou hier zijn ervaar ik als 'n zegen. We laten het haardvuur zachtjes branden, net als het vuur hier diep in ons hart. Glinsterende ogen en strelende handen, niets dat ons kleine wereldje nog tart. De tijd zal vannacht…

En de trommels op het 'veld van eer', weerklinken luid en duidelijk vandaag. Men wacht gelaten af op het eerste schot, tot het, na lang wachten, wordt gelost. De wereldleiders verwachten steeds meer, maar ooit, ooit vallen ze naar omlaag, als ze verantwoording afleggen voor God. Omdat het zoveel levens heeft gekost. De soldaten zullen…

Ik was op zoek in een deel van mijn leven, Maar ik heb nooit geweten wat ik zocht. Bijna had ik mijn ziel aan de duivel verkocht, Maar die wou me er te weinig voor geven. En nu ben ik hier bij jou, M’n grote liefde, m’n vrouw. Jij gaf mijn leven weer kleur, Je opende een nieuwe deur. En ik ontving wat ik nooit heb gekregen, Ik aanschouwde…

Ze speelden gelijk elf oude wijven, of leek het meer op een natte krant? Het was met geen pen te beschrijven, de slapte van die 11 van Nederland. Te snel dure auto's, te snel veel geld, en een trainer die zijn vak niet verstaat. Waarom houdt men toch, met alle geweld, toch vast aan iemand als Dick Advocaat? Maar de toeschouwer wordt nooit…

Nog hoor ik de klank van je stem, alsof die nooit meer zal vervagen. De twinkeling die ik in je ogen zag, lijkt ieder uur weer terug te komen. En ik gooi mijn leven op de rem, omdat ik het niet kan verdragen. Geen discussies meer, geen lach, alleen jouw gezicht in m'n dromen. Dit lot is mij voortaan beschoren, het zal nooit meer veel anders…

Gehuld in nevel ligt het vlakke land, het dorp waar ik ooit ben geboren. Ik loop door de straten en de stegen, maar er is niemand meer die ik herken. En ik vraag me af: Wat is er aan de hand, waarom toch voel ik me hier zo verloren? Dit is het dorp waar ik veel heb gekregen, maar waar ik nu zo moederziel alleen ben. Het is van al het nieuws…

De zanger zingt op straat zijn lied over leiders die niet willen leren. Maar de mensen, ze horen hem niet, ik zie ze hem doof en blind passeren. Maar hij heeft het over de leugen, over de doden, over het geweld, over leiders die niet willen deugen. Ze spelen het machtspel om geld. Maar de bewoners van de stad hebben hier genoeg van gehad…

En de lucht zal open breken, grijs maakt plaats voor blauw. Liggen zal de stormende wind, en zwijgen de eeuwige regen. Alleen de vogels zullen spreken, en een lied aanheffen voor jou. Vertel ze maar wat je er van vindt, wandelend over onontdekte wegen. Weg met alle pijn, de zorgen, weg met het zeurende verdriet. Adem de dag in, adem de…

Vlammende stilte in het ochtendgloren, dempende nevel boven het stille land, waar je enkel nog de stilte kan horen. En ik sta hier genietend aan de kant. Drukkende drukte die straks zal winnen van de stilte die nu nog aanwezig is, zal weldra met veel kabaal beginnen, nu de stilte nog zo lekker bezig is. Vergezichten vlak voor mijn ogen,…

Er wordt een arm om je schouder gelegd, nee, er hoeft even niets te worden gezegd. Laat de stilte maar voor zichzelf spreken. Nu nog ervaar je het verdriet en de pijn, en weet je hoe het is om alleen te zijn, hoe het nu voelt om je hartje te breken. Maar ooit komt die ridder op zijn paard, die met ogen vol liefde naar je staart, die er voor…

In mijn dromen zie ik vergezichten, die m'n brein omzet in gedichten. Vergezichten van vrede en van rust, ze worden door mij heel teder gekust. Maar m'n dromen zijn slechts 'n ballon, die knapt door de warmte van de zon. Een illusie met een dun laagje chroom, dat is het, dat is mijn vredesdroom. Dus ben ik liever wakker, mijn vriend,…

De weg die ik bewandel is lang en zo krom, de horizon lijkt maar niet dichtbij te komen. Ik loop door, ik zie oorlogen, de misstanden, ik tel de kruizen op godverlaten kerkhoven. Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom, dan zie ik weer al die doden in mijn dromen. Kindsoldaten die vielen in vreemde landen, die we geen toekomst meer kunnen…

Wees maar niet bang, de zon schijnt, ik zorg ervoor dat de nacht verdwijnt, en dat het altijd zonnig zal blijven. Wees maar niet bang, ben bij jou, ik verjaag de angst en ook de kou. Ik zal een gedicht voor je schrijven. Wees maar niet bang, het is dag, het licht weerkaatst als een lach. Een lach die voor altijd duurt. Wees maar niet…

Ik ga nergens heen vandaag, ik hou de gordijnen gesloten. Laat me rusten, laat me alleen, laat me even zijn wie ik ben. En de zee ruist, net als de wind, ik ben weer eventjes het kind, het kind in me dat ik had verloren. Laat me even, verboden te storen. Ik ga nergens heen vandaag, ik hou de gordijnen gesloten. Ik ga vandaag nergens heen…

In stilte heb ik op de ochtend gewacht, een ochtend die maar niet leek te komen. En verdomme, wat lang toch, die nacht, die ik verspilde zonder ooit te dromen. Vermoeid ben ik dronken, van alles wars, op zoek naar een beetje hoop, wat leven. De Beagle 2 is zoek geraakt nabij Mars, hij heeft nooit berichten kunnen geven. Over waar George…

De wind laat oud stof opwaaien, maar ik, ik ben doof, ik ben blind. Ik zie alleen wat ik graag wil zien. Ik laat oud vuur in mij oplaaien, ik ga weer terug, ben weer kind, ik ben weer even negen of tien. Geen geheimen meer, geen leugen, eventjes niet meer willen deugen, laat me fantaseren, laat me dromen. Laat vroeger weer tot mij komen…

Liefde nemen en steeds weer liefde geven, en de draad oppakken, de draad van ’t leven. Vallen, struikelen, wankelend verder gaan, en met een hart vol twijfel stil blijven staan. Wie zegt me dat ik fout doe, fout of goed, de harde waarheid die in het midden ligt, die je steeds weer zegt dat je verder moet, heeft geen hart, geen reden en geen…

Langzaam breekt de zon door wolken verdwijnen stuk voor stuk Ik weet niet waarom of waarvoor maar diep in me voel ik het geluk. Een tevreden mens aan de zee wandelend over het stille strand Zorgen geef ik aan de wind mee ik hou de wereld in mijn hand. Ik heb niet veel meer nodig alleen wat jij aan me geeft Verdriet, het is overbodig als…

Als ik zonder liefde zou moeten leven zonder het te nemen, zonder te geven sterf ik liever, heeft ’t leven geen zin. Als ik zonder liefde verder moet gaan van alle emoties, alle warmte, ontdaan kent niets nog een einde of een begin. Want liefde is mijn levensbron warmer nog dan de zomerzon Liefde is als een centraal punt dat een ieder van…

Luid lachend springt mijn zoon in de golven, z'n lange lichaam onder zout water bedolven. Het kan hem niet schelen, hij heeft plezier, het leven is goed, het leven is prettig hier. Maar in Sarajevo wordt nog steeds gemoord, in Sarajevo kan men alleen nog maar haten. De stem van het geluk wordt niet gehoord, wel het marcheren van de vijand,…

Misschien heb ik wel teveel gedronken, en ben ik blind, blind voor het heden. Ik droom weg, droom van het verleden, zit ik zwijgend in gedachten verzonken. Stoor me niet, laat me vannacht alleen, laat me met mezelf zijn deze lange uren. Vannacht zit ik voor mezelf uit te turen, vannacht ga ik nergens, nergens heen. Mijn jeugd trekt voorbij…

Ik heb van je gedroomd vannacht, heb gezien hoe je naar me lacht. De tijd, de tijd stond even stil. Ik speelde heel teder door je haar, we bedreven de liefde met elkaar. De tijd, de tijd stond even stil. En al die mensen om ons heen, ze verdwenen één voor één. De tijd, de tijd stond even stil. En in je lieve ogen zie ik een licht, dat…

Een zanger zingt over kermis in de hel, de wereld stopt met draaien voor een tel. Ik huiver even, nu ik naar hem luister, buiten hult het dorp zich in het duister. Regeringsleiders die niet wilden leren, lieten hun legers moordend marcheren. Koningen, volgevreten op hun troon, ze bleven blind en doof voor de hoon. Ik kijk toe, ik zie en…

'Vreemden in de nacht', zingt Sinatra me toe. Ik sluit even m'n ogen. Teveel te vaak bedrogen, de wereld eventjes moe. Niemand die op me wacht. In het donker weggedoken, -zwijgend als het graf-, wacht ik alleen op de dag. Dat ik weer leven mag, met om wie ik zoveel gaf. Een liefde onbesproken. Eigenlijk is dit gedicht, zo juist…

Aftastend loopt ze door de nacht, op zoek naar zoekende zielen, die voor haar vallen als ze lacht, zoals velen al voor haar vielen. Een oude man op het trottoir, zijn oude ogen, ze volgen haar. Een jong hoertje in de stad, die nooit liefde heeft gehad. Ze trekt de mannen naar zich toe, iets anders deed ze niet in haar leven. Maar haar…

De weg die ik bewandel is lang en zo krom, de horizon lijkt maar niet dichtbij te komen. Ik loop door, ik zie oorlogen, de misstanden, ik tel de kruizen op godverlaten kerkhoven. Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom, dan zie ik weer al die doden in mijn dromen. Kindsoldaten die vielen in vreemde landen, die we geen toekomst meer kunnen…

Wind reist sprakeloos door de takken, de boom die alles zag, blijft zwijgen. Ik probeer mezelf weer te herpakken, zodat ik zicht op morgen kan krijgen. En jij mijn broer, die hier rust, zal voor altijd 38 jaar blijven. Begraven lig je, hier aan de kust, waar meeuwen op de wind drijven. Wind reist sprakeloos door de tijd, waar jouw leven…

Fluisterend gaat, als in een droom, de wind door de takken van een boom. En verkondigt wat ik graag wil horen: "De vrede gaat nooit, nooit verloren". Als dit 's werelds lot is, zélfs de stem van God is, wil ik van Hem graag leren waarom er nog legers marcheren. En de wereld bloedrood laten kleuren. Welke God laat dit in Godsnaam gebeuren…