Alle inzendingen over bedwing de randgroep

Bevend liedjes zingen die het wijkende tij niet keren Luidkeels liedjes brullen die de vloed niet bedwingen.…

Mijn handen uitgestrekt Gevuld met onomkeerbare leegte Reikend naar het bedwingbare Ik wil vergeten. Wetend hoe het was, Geen leegte te voelen.…

Jij bent soms mijn oceaan van een goddelijke schoonheid dan wil ik mij laten gaan mijzelf verliezen in de tijd Jij bent soms mijn oceaan onstuimig en onvoorspelbaar dan kan echt niemand jou aan golven vol onheil en gevaar Jij bent soms mijn oceaan die mij met liefde wil omringen dan probeer ik boven jou te staan om jou eindelijk te bedwingen…

hoor reeds de vroege vogels zingen en hier en daar een haan die kraait een boer die vlot zijn akkers maait ja, niemand kan zich nog bedwingen geen vuiltje aan de grijze lucht enkel maar wat stapelwolken die groeperen gelijk nomadenvolken doch, ze slaan weldra op de vlucht want bij het krieken van de dag in het laatste donker van de nacht…

kan mijn tranen niet bedwingen, en ze glinsteren op mijn wang. snel veeg ik ze weg, bang dat iemand ze ziet. ze zouden om me lachen, om mijn tranen van verdriet.…

Kan mijn tranen niet bedwingen, en ze glinsteren op mijn wang. Snel veeg ik ze weg, bang dat iemand ze ziet. Ze zouden om me lachen, om mijn tranen van verdriet.…

ik kan mijn tranen niet bedwingen, en ze glinsteren op mijn wang. snel veeg ik ze weg, bang dat iemand ze ziet. ze zouden om me lachen, om mijn tranen van verdriet.…

Gevoel van eigenwaarde is de basis van een gelukkig leven Je moet van jezelf leren houden wil je de ander kunnen vergeven Elke dag maak je keuzes in kleine of grote dingen Door bewust te zijn wat jij wilt moet je gevoelens nooit bedwingen Doe wat jouw gevoel je ingeeft hierdoor houd jij het overwicht Nieuwe dingen komen dan in beeld oude…

het spel heet spelen daarmee leer je winnen ruimte en richting bedwingen onbevangen met een lach kraaiend brabbel je dat heb ik weer goed bedacht er is geen verliezer alleen een steeds proberen andere invalshoeken onderzoeken tot er ogen gaan steken zij zich met elkaar gaan meten wie er recht heeft op de macht het speelse is verdwenen…

een volle maan op halve kracht verlicht een sprookjesbos witte smog in slierten spoken tussen bladeren twee dieren van de nacht kunnen zich niet bedwingen een wolf huilt zijn serenade de uil doet zijn best om mee te zingen het geritsel van de bladeren, het gekraak van dorre takken met de wind als dirigent en bomen als muzikanten…

Het deint en schommelt verder maar laat zich niet bedwingen.…

de verleiding het venster uit te stappen is soms niet te bedwingen zij bedwelmen mij, lokken maar ik weet dat wanneer die stap gezet terugkomst naar het heden onmogelijk is……

Ook God had afgestemd Op de inauguratie van Biden En Hij kwam aan zijn trekken Ook ik had afgestemd Verruilde mijn bank Voor een houten kruk Voelde me zo meer in de kerk Van Jezus Christus en Maria En Maria openbaarde zich Tranen moest ik bedwingen Bij de zo aantrekkelijke Harris En haar gedegen Gentleman Halverwege haakte God toch…

nog kleuren kapotte woorden restjes klank aan zinnen die ooit verbrijzeld zijn door dissonanten in de muziek van hun zelf gemoduleerde dramatische ondergang in beat en dance bedwingen zij adrenalinestormen met peppers en relaxers gaan zij totaal los rekeningen worden pas verstuurd als alles al is gedaan en chaos rijpt in…

zoveel liefde voor je voelen als je 's morgens naast me ligt ogen dicht en ademhaling regelmatig, mond die even opent dan weer dicht haren warrig op je kussen engelengezicht kan me nauwelijks bedwingen met m'n ogen langs je lippen voel jij dat ik naar je kijk lieve ogen lachend open blijven hangen in mijn hart en we weten zonder woorden…

zijn als nieuw ouderdom is niet hoorbaar de klanken worden verwend met beleving herkenning van oude dingen levend door opnieuw te zingen er weer anders van te houden zoals het vuur al eerder brandde in een andere leeftijd kijk op dingen verandert herinnering leert het in de volle klanken van het gedicht het verleden wordt het is te bedwingen…

In gedachten heb ik je al vaak weggebracht maar weet me iedere keer nog te bedwingen Oh, het is veel moeilijk dan ik dacht ‘k wil je nog met zoveel liefde omringen Al zo’n 13 jaar ben jij mijn beste maat we hebben het zo fijn met elkaar Ik weet dat het zo niet verder gaat Dus, zullen we dan maar…………

Waar de golven de zee lieten verwoesten wat de tijd niet kon bedwingen ben ik ver weg en ik kijk bang en veilig toe. Ik ben waar de golven mensen zijn die gaan en komen als de tijd en de angst hen veranderen en verder laten gaan.…

verlaat me niet, verlaat me wel, verlaat de wereld en bedwing de hel, in de straten waar het tramspoor glimt, de regen zwakzinnig tussen de huizen trimt, en jij meestal tevreden bent, en de verlatenheid bij 't luiden van het angelus geen akkerbouwer, geen markies meer kent, en ik ontspoor gelijk geen tram ooit doet.…

lichten halo's glijden over natte straat kasseien 't zijn manestralen die wenen om hun verloren schijn baar niet voor diegenen die toch verloren zijn enkel de verscheurde wolken die grijze hemels bevolken treuren zo gelaten bedroefd in plassen die deinen totdat het niet meer hoeft en rimpels verdwijnen zelfs de kringen die het lot bedwingen…

steeds wanneer ik gebukt ga onder de afgestorven boom zie ik die struik ooit droeg ze vruchten nu liggen er alleen maar bladeren die krampachtig het onkruid bedwingen met stuiptrekkende trillingen op de vlakke grond breekt het beloofde land en snoeit ruw met wilde uithalen de brandende wraak uit ieder slagend uur dat…

Hij weet het is een kwestie van tijd om de talmende schemering te bedwingen met zijn scherpe haak. Maar te snel vertrouwd doet hij zijn glorie binnenhalen en vangt de zoete pierenlucht van een winnaar in de maak. R.J. van Tol…

moeder is een boom een reusachtige eik het onvermijdelijke onderdak dat met machtige armen schaduwen werpt over haar kinderschaar wie waant zich veilig wie zal zijn schaduw verliezen of kan haar bedwingen wie ontbeert het licht voelt zich ongezien moeder is een boom haar schaduw spant de kroon ze onderschept het licht in een schimmenspel…

ik depte lente tranen met een zachte doek zij zochten een weg naar buiten toen regen én zon mijn geleide waren het was even luchten na een lange donkere nacht en mijn gevoel slechts eentonig de partituur kon bedwingen het was ingekapseld in een klank van afstandelijk dreunen ik depte overjarige tranen totdat het tere…

Voelbaar krankzinnig, de onweerstaanbare drang, de handelingsvrijheid de dader die zich niet bedwingen kan als eigenzinnigheid het hazenpad kiest een gestoorde wilsvrijheid dwalend in vrije velden van psychotisch koren aarzelend achterliet, om te ontwijken.…

Omdat je het lot van het leven niet kan bedwingen, ik wil het ook niet vergeten het hoorde bij mijn leven.…

Ik schrijf over de buren, ik schrijf over jou ik schrijf over de kinderen, ik schrijf over nou, ik schrijf over de rottigheid in de wereld maar ook over de leuke dingen, dat doe ik als ik me niet meer kan bedwingen dat is wat ik nu eventjes schrijven wou: ik schrijf vandaag, dat ik van je hou.…

Sla je peddels ritme op mij plat, en bedwing met mij de dood. ----------------------------- uit: 'Hanestaart', 1990.…

wuift jouw breedgerande hoed naar mij als een knipoog die vele tellen kent ik zie gespreide vingers een zomers vlaagje bedwingen die ons beiden ook zwoel verwent je gelaagde rokken dansen om en om in het rond een windegroet is daar aan gewend het verraadt even de ronding van je mond * daar is hij plots je liefde in…

Pijn herinnert de afgrond die momenten kan bedwingen met dromen die ze met haar lippen leest. Waar momenten en ogen dromen laten vloeien zoals ze verteren en wederkeren.…