245 resultaten.
O(o)genBlik
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 Behoedzaam schuifelen wij elkaar voorbij
met ogen die gedogen
mogen ogen
naar andere ogen
achter gesnoerde monden
liggen woorden gevangen
blijft taal bekrompen
ik zie jou,jij ziet mij
in traagheid coronisch
vanop afstand
maar toch dichtbij
blijft onze verhouding platonisch.…
VOORJAAR
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 138 het voorjaar klopt op
de deur van jonge lente
ik ben er klaar voor
de lente kriebelt
op de rug van het voorjaar
want daar zit de jeuk
behoedzaam schuiven
sneeuwklokjes en krokussen
winter voor zich uit
dappere kopjes
tarten de verlate vorst
maak dat je wegkomt
vliegjes vragen in
het nog prille voorjaarslicht
elkaar weer ten dans…
Leeg
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.163 Met mijn nagels trek ik fijne lijntjes
Horizontaal op het beslagen raam
Mijn gedachten zijn voortdurend bij jou
Letters vormen behoedzaam je naam
Ik voel me diep gekwetst in mijn hart en ziel
Je hebt mijn liefde enkel willen lenen…….
ik snap het niet en het voelt zo pijnlijk leeg
Zelfs je naam op het venster is weer verdwenen…
Mantelpakje
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 693 de mantel van het zwijgen hangt
weer om mijn schouders de zakken
propvol stilte ik hou ervan de stof
zacht langs mijn lichaam te voelen
glijden in waterdichte plooien en te
horen hoe goed niets zeggen bij mijn
persoontje past zo kan ik dagen en
zelfs weken lopen tot jij dan heel
behoedzaam in dit stille pakje tast…
Vurig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 538 Je slank contour glanst als albast
in schijnsel van de open haard
zo puur
stil…
roerloos
vol verwachting lijkt het wel
ik aarzel een moment
maar strijk dan toch behoedzaam
warmte in het wachten
en kijk geboeid hoe magisch vuur
je zacht tot smelten gloeit
voor ik geknield het hoofd buig
en mijn handen samenvouw
voor jou……
De Violist
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 Tegen het verweerde hek
stond de eenzame violist
ik zag hoe hij behoedzaam
de strijkstok op de snaren lei
ging eerst met de stilte in gesprek
zette aan en hield weer in
liet met gemak de snaren trillen
zong daarbij een idyllisch lied
had het node gemist en met
applausgebaren en een glimlach
wierp ik een muntstuk
in de aftandse vioolkist…
de overkant
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 behoedzaam haalt ze
haar beminde uit de kist
onder het zingen van
eeuwenoude zangrituelen
ze wast en balsemt hem
trekt hem nieuwe kleren
aan teder borstelt ze
het haar
ze zingt voor hem
bindt nieuwe wikkels
om hem heen ze
schuurt en beitst zijn kist
ze heeft zijn geest
teruggehaald geen
vaarwel voor geliefden
die nog samen…
Petten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 259 Behoedzaam adem ik wind
en later storm
bang voor wild geworden wolken
en hemel van blauw
als schuim gevlokt
golven breken.
Basalt geboord in duinzand
weerstaat je schreeuw
en waardeloos zeeafval
het eerste zand nog kleurt.…
alsmaar verder
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 549 het afscheid komt van ver
telkens weer
wanneer de woorden
zijn volbracht, verdreven naar
de donkere ruïnes van het gelaat
ik keer terug; houd de wacht
behoedzaam bij de eerste zon
als zou het sterven geen naam meer hebben
geen fluistering of klank, niet hier en halverwege
niet voor jou en mij
van ver, van ver, van zo dichtbij…
Ontsluimeren
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 133 behoedzaam trekt ze strepen
door ons ochtendblauw
alsof wolken kunnen schrijven
kust ze de wereld met haar dauw
versiert de zon zonder blikken
of blozen het pas ontwaakte land
vieren gevederde vrienden
boven schuimkoppen op het strand
danst het helmgras heuvel op
lacht weidsheid haar tegemoet
ontwaakt ze haar stad met
een schitterende…
gewogen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 585 de god van de dood
legt de luchthartige
veer op de weegschaal
neemt behoedzaam het hart
plaatst het naast de veer
het hart houdt zich vast
Anubis schudt mismoedig
het hoofd:
hart je hebt zwaar
getild aan je bestaan
je legt teveel gewicht
in de schaal
enkel het hart, het vederlichte
viert de lichtheid
van de dood…
Sofia lief
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 Ik laat ze niet meer toe,
al die emoties-niet-van-mij
overdosis aandacht maakt me moe
leed en lief met jou
staat wel op het menu
behoedzaam
hou ik hart en longen
open
geen zoete broodjes meer voor mij
gevuld met desillusiepijn
ik zoek aloude wijsheid op
die spirit wakker houdt
en wentel mij erin,
met kussen uit mijn hart…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 Behoedzaam voel ik naderen
wat node wordt gemeld:
dat vuur gedoofd wordt, niets gehoord
meer waar de zangen klonken.
Oktoberlucht verzonken
nu naar de winter snelt.
Uit: ‘Herworteld leven’.…
Belasting
gedicht
3.0 met 37 stemmen 8.266 Rondom het huis de vleugelslag van gieren,
er zit er zelfs een grijnzend op het hek
te kijken hoe ik in dit stil vertrek
belaagd wordt door belastingformulieren
Van alles kan een mens worden verlost,
relatieleed en aanverwante kwalen,
maar valt men in de handen der fiscalen
dan rest alleen een kleine aftrekpost
Ik steek mijn hoofd behoedzaam…
Verleden tijd
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 2.124 haar geschoeide voeten
breken het dode hout
een tweede maal
naar de verdoemenis
mijn laatste klacht vervloekt
de schaduw die behoedzaam
haar trage tred hardnekkig volgt
elke schim omlaag
geworpen door het maanlicht
jaagt de huiver
en het bloed omhoog
zo blijft zij in kringen toeven
waar het heden
steeds verleden tijd
omschrijft…
nieuw huis
netgedicht
2.0 met 63 stemmen 4.879 koel en kaal
kamers zonder verhaal
muren die me omsluiten
nog naakt en nieuw
onbeschreven door het leven
ramen kijken
met geschrokken ogen
naar beladen dragers
levens verpakt
in kartonnen dozen
onwennig en ontheemd
kamer na kamer
ga ik begroeten
kamer voor kamer
trek ik aan
plant behoedzaam
de eerste sporen
en begin eraan…
Het rood een droom te hoog
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 zag in je lach
het lichte onbehagen
kleine vragen niet durven praten
met armen reiken
naar de appelboom
het rood een droom te hoog
handen altijd open
maar je vingers nu
gesloten in behoedzaamheid
je ogen draaiden
er omheen de hete brij
het misverstaan van jou en mij
we zagen samen
de kleine vragen onder ogen
heb de appelboom…
Teleurstelling
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 777 Als een koorddanseres
Loop ik behoedzaam
Op het slappe koord
Dat hangt
Boven het ravijn
Gevuld
Met kolkende emoties
Even dacht ik
Op vaste grond te lopen
Even dacht ik
Iets te voelen
Van een steun
Links en rechts
Het was maar even
Dat ik dat dacht
Als ervaren koorddanseres
Loop ik
Op het slappe koord
Behoedzamer
Waakzamer…
Er is geen graf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 je valt als herfstblad
de mooiste kleuren dwarrelen
langzaam in het natte gras
er is geen wind of storm
die jouw rust op komt jagen
om jezelf behoedzaam los te maken
de vruchten zijn geoogst
voordat jij de nazomer genoot
in een eindeloos afscheid nemen
en weet er is geen graf
wel hoop om in het composteren
weer naar het lenteleven…
Eenzaam
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 84 natte grijze luchtkastelen
die over zijn heimwee hangen
hij proeft voorzichtige genegenheid
bij vreemden die op vrienden lijken
hij voelt berekende afstandelijkheid
bij verre familie die ooit dichtbij was
en schrijvers, ze roepen hem toe
blijf jezelf in wat je bent
hoe je ook een ander kent
eindelijk dragelijk in het heden
zwijgzaam, behoedzaam…
de wader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 als het stille zand strandt in de golfslag
en enkel water ooglicht vult
-een behoedzame wader zoekend naar
wat laatste wulkenresten niet te na gesproken -
mengt zich zilte ziel met zee
rouwt ze om haar diep geheim verborgen
waar het wrak dat ooit haar leven was
in de onderstroom tot de bodem is gezakt
zwanger van de heimwee
en zie
de zee…
Web
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 108 Het wonder van webben,
wirwar van draden
van druppels
van werk en van weven
in bos op de paden,
in de tuin,
in je leven,
behoedzaam gesponnen
de parels gewonnen,
in de morgen, een uurtje,
onvermoeibaar,
de spin en haar rag,
zo fijn en zo teer,
trilt in de wind
wiegt heen en weer,
de dag die begint
met een lach
dank dat dit mag
en ‘…
Oude man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 278 behoedzaam zijn opgeveegd
voor altijd onder zijn pet.…
onder de mangoboom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 dichte brede kruin
van de bloeiende mangoboom
zweeft het timbre van vader’s
stem die in trage tijd naar het
verleden van zijn voorouders
reist de oude man wandelt met
de doden in woorden vangt hij
hun leven vroeger is niet ver
weg de mangoboom ziet toe
heeft weet van de verhalen
de mensen en de geesten hij was
immers altijd daar met behoedzame…
verbondenheid (2)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 96 mangoboom
zweeft het timbre
van vaders stem
in trage tijd
reist hij naar het
verleden van
verre voorouders
de oude wandelt
met de doden
met bedachtzame
woorden vangt hij
hun levens vroeger
is dichtbij de oude
mangoboom heeft
weet van de mensen
de verhalen en de
geesten hij was altijd
daar midden op het
erf met trage
behoedzame…
Nieuwbouw
gedicht
3.0 met 19 stemmen 7.575 Behoedzaam
durven wij ons weer te kleden.
Op een avond, vroeger of later,
als we ons lichaam zien
is het zover: vinnen, water-
vingers. De eerste kieuw.
--------------------------------------------
uit: 'Herhaalde wandeling', 1977.…
In een meer
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.113 Voorovergebogen kluizenaar
verzonken in gedachten, stap
na stap behoedzaam vorderend
op de van keien vergeven grond.
Onmogelijk was het als kind al
de aandacht te trekken van een ijsbeer
in een stuiter van glas, onmogelijk
is het te vragen wat hij zocht.
---------------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…
Ademende woorden
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 4.715 In behoedzame dagen
zullen ze je troosten
en openende harten
zullen je teder liefkozen.
Laat de glinsterende zon
jouw woorden dragen zodat
kloppende verlangens
kunnen ademhalen
in de zachtheid van
jouw stralende dagen.…
In golven gefluisterd
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 474 behoedzaam tast ik aan schelpen
die in diepere lagen van de nacht
zich verzamelen in het sleepnet
van volkomen stilte
vinger na vinger volg ik het bloedspoor
van vergankelijkheid langs
de scherpe, gebroken randen
ik strooi nog zand over de dag
en verdwijn als jouw stem sterft
op de loodlijn van mijn lippen
druppels binden mijn handen…
Tuin der dichters
netgedicht
4.0 met 48 stemmen 1.257 De handen behoedzaam bijeen
gehouden aan de ander
vergezellen de boom aan zijn herinneringen,
in deze tuin waar inspiratie te vinden is
ziet men geen ontbrekende beelden
doch enkel de strepen als vertakking
van een schilderachtig leven.…